متالورژی پودر

متالورژی پودر ( به انگلیسی: Powder metallurgy ) نام فرایندی است که در آن مواد ذره ای ریز با هم مخلوط شده، به شکل دلخواه پرس می شوند ( فشرده سازی ) ، و سپس در یک محیط کنترل شده حرارت داده می شوند ( پخت یا تف جوشی ) ، تا اتصال بین ذرات و خواص مورد نظر ایجاد گردد. [ ۱]
این فرایند بیشتر برای تولید انبوه قطعات کوچک و پیچیده با دقت بالا مورد استفاده قرار می گیرد، و اغلب نیاز به ماشینکاری یا پرداخت اضافی را از بین می برد. در این فرایند تولید ضایعات مواد کمی وجود دارد، و می توان از مواد یا مخلوط های غیرمعمول استفاده کرد. همچنین می توان قطعاتی با درجه کنترل شده ای از تخلخل یا نفوذپذیری تولید کرد. [ ۱]
عمده کاربرد فرایند متالورژی پودر کاربردهایی است که از مزیت اقتصادی زیادی برخوردار باشد. ( در مقایسه با قطعات ساخته شده توسط ماشینکاری، ریخته گری یا فورج ) یا بدست آوردن خصوصیات و مشخصات مطلوب با هر روش دیگری دشوار باشد. ( مانند محصولات ساخته شده از تنگستن، مولیبدن یا کاربید تنگستن؛ یاتاقان های متخلخل؛ فیلترها؛ و قطعات مغناطیسی مختلف ) . متالورژی پودر به دلیل پیچیدگی نسبی، در واقع باید به عنوان یک وسیله تولید احتمالی برای هر بخشی که هندسه و مقدار تولید مناسب باشد، در نظر گرفته شود. [ ۱]
تولید انبوه محصولات ساخته شده توسط متالورژی پودر اواسط یا اواخر قرن نوزدهم آغاز شد. تولیدات اولیه شامل سکه ها و مدال های مسی، شمش های پلاتینی، حروف چاپ سربی و سیم های تنگستنی بود ( ماده ای که در لامپ های رشته ای استفاده می شود ) . نوک ابزارهای برشی تنگستن کاربیدی و بوش های غیر آهنی در دهه ۱۹۲۰ تولید شدند. یاتاقان های خود - روانکار و فیلترهای فلزی سایر محصولات اولیه بودند. [ ۱]
در دوره جنگ جهانی دوم یک توسعه سریع در زمینه متالورژی پودر، و عمدتاً در حوزه خودروسازی، رخ داد و آهن و فولاد جایگزین مس، که عنصر غالب بود، شدند. تحولات صنایع هوافضا و هسته ای، تقاضا برای اجزای فلزی نسوز و واکنش پذیر را افزایش داد. محصولات با تراکم کامل در دهه ۱۹۶۰ ظهور کردند و اجزای ابرآلیاژی با کارایی بالا، مانند قطعات توربین موتور هواپیما، از تحولات برجسته دهه ۱۹۷۰ بود. تجاری سازی پودرهای سریع جامد شونده و آمورف، آهنگری پودر، تراکم گرم و قالب گیری تزریقی P/M در دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ از تحولات بعدی بودند. برخی از فناوری های جدیدتر عبارتند از: پودرهای زیرمیکرون و نانوفاز، نورد مستقیم پودر، تراکم سرعت - بالا و فشار فوق - بالا، و پخت میکروویو و پلاسمای دمابالا. [ ۱]

مِتالورژیِ پودْر (powder metallurgy)
روش شکل دادن فلزات مقاوم در برابر گرما، مانند تنگستن. در این روش، پودر فلز را در قالب فشرده می کنند و سپس آن را تا دمای بسیار بالا گرما می دهند تا بر اثر تفت جوشی، دانه های پودر به هم متصل شوند و قطعه ای یکپارچه به دست آید.