مبین مرکب

[ویکی فقه] مبیَّن مرکب، الفاظ یا جملات دارای معنای روشن می باشد. و در اصول فقه کاربرد دارد.
هم چنان که مجمل ، گاهی لفظ مفرد و گاهی مرکب است، مبیّن نیز گاهی مفرد و گاهی مرکب است.مبیّن مرکب، به الفاظ یا جملاتی گفته می شود که معنای روشن داشته و به مبین نیاز ندارد، مانند:«ضرب زید عمرا» که در این جمله، هیچ گونه ابهامی وجود ندارد و معنای آن آشکار است، و یا مانند آیه :﴿أَنَّ اللّهَ بِکُلِّ شَیْء عَلِیمٌ﴾ که دلالت آن بر هیچ کس پوشیده نیست.