مبشری اسدالله

[ویکی نور] اسدالله مبشری، در سال 1288ش، به دنیا آمد. او دانش آموخته ی دانشکده حقوق دانشگاه تهران و دارنده ی مدرک دکترا از فرانسه بود که قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، در دهه ی بیست، سمت دادستان شهرهای شیراز و اصفهان را بر عهده گرفت. در دولت ملی دکتر مصدق، به عنوان مستشار دیوان عالی کشور و مدیر کل دادگستری منصوب شد.
پس از کودتای 28 مرداد 32 برای مدتی تحت تعقیب حکومت نظامی بود و زندانی شد. در سال 1340 و به هنگام وزارت الموتی در دولت دکتر امینی به ریاست بازرسی کل کشور رسید و چند تن از افراد بانفوذ در کشور چون سپهبد علوی رئیس شهربانی، ضرغام وزیر دارایی، ابتهاج رئیس سازمان برنامه و سهیلی نخست وزیر سابق را به دادگاه کشیده و برخی از آنان را به زندان انداخت.
در سال 1342 مجبور به بازنشستگی زودهنگام شد. وی وکیل دادگستری، قاضی، ادیب، شاعر و مترجم بود و با فلسفه و موسیقی نیز آشنایی داشت. او بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، در دولت موقت مهندس مهدی بازرگان، وزارت دادگستری را بر عهده داشت، ولی پس از چند ماه استعفا کرده و تنها به فعالیت های فرهنگی پرداخت.
او آثار بسیاری را از زبان عربی به زبان فارسی ترجمه کرده است، مانند «صحیفه سجادیه»، «نهج البلاغة» امام علی(ع)، «کشف المحجة یا فانوس»، (ترجمه کتاب کشف المحجة لثمرة المهجة، نوشته سید بن طاووس )، «زندگانی تحلیلی پیشوایان ما ائمه دوازده گانه(ع)» (ترجمه کتاب عادل ادیب)، «قرآن و علم روز» (ترجمه نوشته ای از عبدالغنی الخطیب) و «راه محمد(ص)» (ترجمه کتاب عبقریة محمد(ص)، نوشته عباس محمود العقاد).
همچنین وی آثار بسیاری را از زبان فرانسه به زبان فارسی ترجمه کرده است، مانند «درآمدی بر قرآن» نوشته رژی بلاشر، «تاریخ فلسفه ی اسلامی» نوشته هانری کوربن، «فیلسوفان بزرگ» نوشته کارل یاسپرس، «حقوق بشر» نوشته تامس پین، «فاوست» نوشته گوته و «درآمدی بر فلسفه» نوشته کارل یاسپرس.
همچنین وی کتابی به نام «تراز یا روش نویسندگی» و کتابی دیگر به نام «جهان داری امام علی(ع)» تألیف کرده است. از ایشان مقالاتی نیز به صورت ترجمه یا تألیف منتشر شده است، مانند «دیوان عالی کشور آمریکا»، «سیدار تا بودا» (ترجمه نوشته ای از کارل یاسپرس)، «آئین نامه داخلی کانون وکلای دادگستری پاریس» (ترجمه). همچنین قطعه شعری از ایشان به نام «آزادی» منتشر شده است. او سرانجام در 1369ش، درگذشت.