مایع یونی

مایع یونی ( IL ) نمکی در حالت مایع است. در بعضی از زمینه ها، این اصطلاح به نمکی محدود شده است که نقطه ذوب آن زیر دمای دلخواه مانند ۱۰۰ درجه سلسیوس ( ۲۱۲ درجه فارنهایت ) است. در حالی که مایعات معمولی مانند آب و بنزین عمدتاً از مولکول های خنثی الکتریکی ساخته می شوند، مایعات یونی عمدتاً از یون ها و جفت یون های القایی ساخته می شوند. به این مواد الکترولیت مایع، ذوب یونی، مایعات یونی، نمک های ذوب شده، نمک های مایع یا شیشه های یونی گفته می شود. [ ۱] [ ۲]
مایعات یونی کاربردهای بالقوه بسیاری دارند. آنها حلال های قدرتمندی هستند و می توانند به عنوان الکترولیت استفاده شوند. نمکی که در دمای نزدیک به محیط مایع هستند برای کاربردهای باتری الکتریکی مهم هستند و به دلیل فشار بخار بسیار پایین به عنوان درزگیر در نظر گرفته شده اند.
تاریخ کشف مایع یونی، به همراه هویت کاشف آن مورد مناقشه است. نیترات اتانول آمین ( mp 52–55 ° C ) در سال ۱۸۸۸ توسط S. Gabriel و J. Weiner گزارش شده است. [ ۳] یکی از اولین مایعات یونی واقعاً در دمای اتاق اتیل آمونیوم نیترات است که در سال ۱۹۱۴ توسط پل والدن گزارش شده است. [ ۴] در دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، مایعات یونی بر اساس کاتیون های ایمیدازولیوم و پیریدینیوم جایگزین شده با آلکیل، با آنیون های هالید یا تترا هالوژنوآلومینات، به عنوان الکترولیت بالقوه در باتری ها تولید شدند. [ ۵] [ ۶]
مایعات یونی ترکیباتی متشکل از یک کاتیون حجیم و غیرمتقارن و یک آنیون می باشند که به گونه ای نامنظم و غیرفشرده در کنار یکدیگر قرار گرفته اند.
فشار بخارپایین، پنجره الکتروشیمیایی پایدار و گسترده، دمای ذوب پایین، اشتعال ناپذیری، سازگار با طبیعت.
• سنتز آلی
• جداسازی فلزات سنگین از آب
• داروسازی
• فرآوری سلولز
• پردازش مجدد سوخت هسته ای
• انرژی حرارتی خورشیدی
• بازیافت زباله
• باتری
• عامل پراکندگی
• جذب کربن
• تریبولوژی
• ابرخازن ها