مأبوض. [ م َءْ ] ( ع ص ) شتری که بند دست او را به بازو بسته باشند تا بلند باشد از زمین. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). بسته شده. ( ناظم الاطباء ). || آنکه رگ اباض آن را آسیبی رسیده باشد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
