ماهیچه چهارسر ران

ماهیچه چهارسر ران ( به انگلیسی: Quadriceps femoris muscle ) ماهیچه ای است نیرومند و بزرگ که در جلو و طرفین استخوان ران قرار داشته و از طریق زردپی چهارسر[ ۱] به قاعده کشکک و بوسیله رباط کشککی یا زردپی کشککی[ ۲] به برجستگی استخوان درشت نی ( تیبیا ) متصل می گردد. ماهیچه چهارسر ران در قسمت پایین یک سر و در قسمت بالا چهار سر دارد که هر سه به تنهایی ماهیچه بزرگی محسوب می شوند. ماهیچه چهارسر ران از عصب رانی ( فمورال ) ( ریشه های L2 - L3 - L4 ) عصب گیری می کند.
مهم ترین نقش این عضله، صاف کردن زانو ( بلند کردن ساق پا یا اکستنشن ساق در مفصل زانو ) است. این ماهیچه، زانو را از حالت خم شده خارج می کند و ساق پا را در امتداد ران قرار می دهد.
ضعف چهارسر ران باعث کاهش ثبات زانو می گردد. همچنین عقب زدگی زانو ممکن است به علت نقص عملکرد این عضله اتفاق افتد. در کودکان معمولاً آمپول های داخل عضله ای را به جای باسن، در قسمت جلوی ران، در این ماهیچه تزریق می کنند.
همان طور که از نام این عضله مشخص می گردد این است که این مجموعه ماهیچه شامل چهار ماهیچه است که عبارتند از:
• ماهیچه پهن درونی ( واستوس مدیالیس )
• ماهیچه پهن بیرونی ( واستوس لترالیس )
• ماهیچه پهن میانی ( واستوس اینترمدیوس )
• ماهیچه راست رانی ( رکتوس فموریس )
دو عضله پهن درونی و بیرونی به خصوص در حالت انقباض ایزومتریک به راحتی قابل مشاهده و لمس هستند. ماهیچه پهن بیرونی نسبت به سه ماهیچه دیگر چهارسر ران، پهنای بیشتری دارد. ماهیچه پهن درونی در مقایسه با پهن بیرونی بیشتر به طرف پایین ران متمایل است. ماهیچه پهن درونی نقش مهمی در صاف کردن زانو در دامنه انتهایی دارد. همچنین ماهیچه پهن درونی در هنگام تحمل وزن از عوامل مهم ثبات زانو محسوب می گردد.
لمس دو ماهیچه پهن میانی و ماهیچه راست رانی مشکل است. ماهیچه راست رانی علاوه بر صاف کردن زانو ( بلند کردن ساق پا ) در عمل خم کردن مفصل ران نیز شرکت می کند.