ماهیچه

ماهیچه یا عضله ( به انگلیسی: Muscule ) ، نوعی بافت بدن است که برای حرکت بدن استفاده می شود. ماهیچه ها انرژی شیمیایی مواد غذایی را به انرژی مکانیکی تبدیل می کنند، حرکت بدن از انقباض و انبساط ماهیچه ها حاصل می شود. ماهیچه ها به نسبت شکل و اندازه ای که دارند، تقسیم بندی می شوند، در بدن سه نوع ماهیچه وجود دارد:
• ماهیچه اسکلتی ( مخطط ) که در افراد معمولی حدود ۴۰٪ وزن بدن را تشکیل می دهد.
• ماهیچه صاف مانند ماهیچه های خودکار دیواره رگ ها، روده و معده که حدود ۱۰٪ از بدن را تشکیل می دهد.
• ماهیچه قلبی مخطط است ولی غیرارادی است. ما فقط یک عضله مخطط منشعب و غیرارادی در بدن داریم که عضله قلب است.
در ساختمان بافتی تارچه های ماهیچه ای در هر سارکومر دو نوع میوفیلامان ( میوفیلامنت ) قطور و نازک وجود دارد. ترکیب شدن و جابه جایی پروتئین هایی که در این میوفیلامان ها وجود دارند، اساس مولکولی انقباض ماهیچه ای و کوتاه شدن سارکومرها را تشکیل می دهند. هر یک از میوفیلامان های قطور که در بخش میانی سارکومر قرار دارند از صدها مولکول پروتئینی به نام میوزین ساخته شده اند. هر مولکول میوزین شبیه میلهٔ نازکی با یک سر کروی است که با زاویهٔ خاصی به صورت یک پل عرضی به یک میوفیلامان نازک می چسبد. میوفیلامان های نازک دارای سه نوع پروتئین اند: پروتئین اصلی آن ها اکتین نام دارد که مولکول های آن کروی و کوچک است که به صورت یک زنجیرهٔ دوتایی قرار گرفته اند. دو پروتئین دیگر تروپومیوزین و تروپونین نام دارند.
تروپونین دارای سه زیرواحد است. این زیرواحدها عبارتند از تروپونین I، تروپونین T که به تروپومیوزین متصل می شود و تروپونین C که به کلسیم متصل می شود.
تروپومیوزین به صورت مولکول های دراز و رشته ای است و هر یک از این مولکول ها روی چند مولکول اکتین را می پوشاند.
مولکول های تروپونین C که در طول رشته های تروپومیوزین چسبیده اند، با یون های کلسیم میل ترکیبی شدید دارند و اتصال آن ها با یون های کلسیم باعث شروع مکانیسم مولکولی انقباض می شود.
در نهایت ماهیچه دارای توالی های سارکومری است که پروتئین های موجود در این توالی ها می توانند تارهای ماهیچه ای را به انقباض وادار نمایند.
در حال استراحت ماهیچه، مجموعهٔ مولکول های تروپومیوزین و تروپونین از ترکیب مولکول های اکتین و میوزین جلوگیری می کنند.

ماهیچه (برش گوشت). ماهیچه در اصطلاح قصابی و برش گوشت به گوشت ساعد و ساق گاو و گوسفند گفته می شود و نباید با اصطلاح ماهیچه در کالبدشناسی که به معنای مطلق عضله می باشد اشتباه گرفته شود. ماهیچه به دلیل بافت عضلانی ویژه اش، لطافت و نرمی بیشتری نسبت به دیگر برش های گوشت دارد.
ماهیچه در زبان انگلیسی Shank نامیده می شود. [ ۱]
برخی از غذاهایی که با ماهیچه تهیه می شوند عبارت اند از:
• اُسُبوکو: از غذاهای میلان ایتالیا
• کازوئلا: از غذاهای شیلی

ماهیچه (ریخته گری). ماهیچه جزء مستقلی از یک قالب است که از استحکام کافی برخوردار می باشد و به منظور ایجاد قسمت هایی از قالب که شکل دهی آن ها از طریق قالب گیری مستقیم، مشکل یا امکان پذیر نیست، به کار می رود. ماهیچه ها ممکن است به منظورهای مختلفی در قالب مورد استفاده قرار گیرند. در قطعات توخالی، نقش ماهیچه ها ایجاد محفظه های داخلی اصلی در قطعه می باشد. در قطعاتی که زایده های خارجی آن ها در یک سطح قرار ندارند، از ماهیچه به جای قطعات آزاد مدل استفاده می شود. [ ۱] از موارد دیگر کاربرد ماهیچه ها، استفاده از آن ها برای ایجاد فرو رفتگی های عمیقی که خروج مدل از قالب مشکل است، می باشد. همچنین در قطعاتی با اشکال پیچیده و در مواردی که استحکام زیاد قالب مورد نظر باشد، از ماهیچه به عنوان قسمتی از قالب یا تمام آن استفاده می شود. علاوه بر موارد یاد شده، از ماهیچه ها می توان به عنوان بعضی از اجزای سیستم راه گاهی نیز استفاده نمود. [ ۲]
براساس نوع قالب و روش تولید، جنس ماهیچه ها، علاوه بر ماسه ماهیچه، ممکن است از مواد دیگری مانند فلز و سرامیک نیز انتخاب شود. از آن جایی که دستیابی پیچیده ترین شکل ها در قطعات ریخته گری، نیازمند قابلیت از هم پاشیدگی ماهیچه پس از پر شدن قالب از مذاب است، از این رو، در میان مواد ذکر شده، ماهیچه های فلزی که بیشتر در قالب های دایمی به کار می روند، از نظر شکل محدود می گردند. در ماهیچه های ماسه ای و برخی دیگر از مواد، چنین محدودیتی وجود ندارد و به همین دلیل برای ایجاد شکل های پیچیده، به طور وسیعی مورد استفاده قرار می گیرند. با توجه به این امر، این نوع ماهیچه ها به تفضیل مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته اند. [ ۳]
اغلب ماهیچه ها از مخلوط ماسه ماهیچه، شامل ذرات ماسه، چسب های آلی و مواد افزودنی برای هدف های خاص، ساخته می شوند. یک مخلوط ماسه ماهیچهٔ مطلوب باید دارای مشخصات و خواص معینی باشد. برخی از این مشخصات عبارتند از:
داشتن استحکام کافی در حالت تر و خشک، دیرگدازی، داشتن مقاومت کافی در مقابل فرسایش مذاب، برخورداری از کمترین تغییرات حجمی ( انقباض و انبساط ) ، حداقل تولید گاز به هنگام تماس با مذاب، قابلیت از هم پاشیدگی خوب پس از انجماد مذاب و در نتیجه کاهش تنش های وارد به قطعه و همچنین سهولت خروج ماهیچه از قطعه به هنگام تخلیه.
به طور کلی تأمین چنین خواصی به مشخصات ذرات ماسه و چسب مصرفی بستگی دارد. [ ۴]

ماهیچه (مکانیک). در مهندسی مکانیک، یک ماهیچه از گرد کردنِ گوشه بیرونی یا داخلی یک قطعه طراحی شده به وجود می آید. گوشهٔ بیرونی یا داخلی که دارای زاویه یا نوعی سطح مایل است، پَخ نامیده می شود. ماهیچه ها همچنین گرده نیز گفته می شوند. بر اساس هندسه ماهیچه ها، هنگامیکه بر روی گوشه خارجی خطی از تابع مقعر باشد در حقیقت بر روی گوشه داخلی خطی از تابع محدب قرار دارد.
• تمرکز تنش یک مشکل برای قسمت های مکانیکی تحمل کننده بار به شمار می رود که می توان با بکار گیری ماهیچه ها در نقاط یا خطوطی که انتظار تنش زیاد می رود، آن را کاهش داد. ماهیچه با توزیع تنش روی محیطی گسترده تر باعث افزایش تحمل بار و مقاومت می شود.
• برای ملاحظه در ایرودینامیک، ماهیچه ها برای کاهش پسای تداخلی مورد استفاده قرار می گیرند یعنی جایی که اجزای هواپیما مانند: بالها، پایه ها و بقیه قسمت ها به یکدیگر متصل می شوند.
• در تولید، گوشه های مقعر گرد شده این اجازه را می دهند تا از فرزهای انگشتی برای بریدن و درآوردن قسمتی از ماده استفاده شود. در صورتی که فرز هم زمان برای درآوردن سطح منحنی های پیچیده استفاده شود، این کار کم شدن سیکل عملیات را در پی دارد.
• شعاع ( Radii ) برای از بین بردن گوشه های تیز به کار می رود که ممکن است به راحتی آسیب ببیند یا هنگام استفاده کردن موجب جراحت شوند.
ماهیچه ها را می توان با استفاده از نرم افزارهای مدل سازی سه بعدیِ کنترل شده توسط کامپیوتر به سرعت برای قطعات طراحی کرد. هنگامی که این ویژگی ها در طراحی کامیپوتری قطعات لحاظ شوند، اغلب به طور اتوماتیک توسط کنترل عددی کامیپوتری ساخته می شوند. بسته های مختلف از اسم های متفاوتی برای عملیات یکسان استفاده می کنند. کتیا، وکتر ورکس، اوتودسک اینونتر و سالیدورکس برای اشاره به لبه های گرد شدهٔ مقعر و محدب از عنوان ماهیچه و برای بریدن زاویه ای لبه ها و گوشه های مقعر از عنوان پَخ استفاده می کنند.

رجوع شود به:عضله