ماهاکالا

ماهاکالا خدایی مشترک در تنتره آیین هندو و بودیسم است. در هر دو دین، ماهاکالا تجلی شدید شیوا[ ۱] و همسر الهه ماهاکالی است. او در فرقه کالی کولا شاکتی پرستی برجسته ترین الهه به نظر می رسد. [ ۲] [ ۳] [ ۴] ماهاکالا همچنین به عنوان یک خدای حفاظت شناخته شده است که به عنوان یک دراماپالا در وجرهیانه، چینی باطنی، و بودیسم تبتی[ ۱] و همچنین در سنت های چان و شینگون پرستیده می شود. او در زبان ماندارین و کانتونی به داهیتیان و دایحاکتین ( 大黑天 ) ، در کره ای Daeheukcheon ( 대흑천 ) ، در ویتنامی Đại Hắc Thiên و در ژاپنی به Daikokuten ( 大黒天 ) معروف است.
Mahākāla یک عبارت سانسکریت است که از ترکیب دو واژه mahā یعنی «بزرگ» و kāla یعنی «زمان/مرگ» تشکیل شده و لذا معنای «فراتر از زمان» یا «فراتر از مرگ» می دهد. [ ۵]
در تبتی با القاب ( الفبای تبتی: ནག་པོ་ཆེན་པོ།, THL: nak po chen po ) به معنای «آن بزرگ سیاه» یا «محافظ» هم از او یاد می کنند.