ماه حزیران

[ویکی اهل البیت] در لغت نامه دهخدا در ذیل لغت حزیران توضیحات زیر آمده است:
حزیران: (اِ) نام ماه نهم است از سال رومیان و نام روز اول تابستان هم هست. (برهان قاطع) ماه اول تابستان. (شرفنامه منیری ) (السامی فی الاسامی) و آن سی روز است. سرطان، تیر.
ابن بطوطة گوید: و اول ابتداء زیادته فی حزیران و هو یونیة - انتهی. ماه اول تابستان از سال رومی. ماه نهم است از سال رومیان و آن ماه آخر بهار است. (صحاح الفرس) ماه نهم از سال سریانی و ششم فرنگی، میان ایار و تموز مطابق اول تابستان است مطابق سرطان و تیرماه جلالی.
و صاحب غیاث اللغة گوید: ماه نهم از سال رومیان است و آن مطابق ماه خرداد باشد با اندک تفاوت. اول آن مطابق با اول یونماه قیصری و سیزدهم ژوئن فرانسوی است.
در ادب فارسی از حزیران به عنوان یک ماه تابستانی و همراه با گرمای شدید یاد شده است.
حزیران به معنای خوشه کَندم که هنکام دروی آنست می باشد.
در کتاب طب الرضا نوشته امام علی بن موسی الرضا علیه السلام در مورد این ماه آمده است: حزیران سی و یک روز است، در این ماه غلبه بلغم و خون از میان میرود و دوره استیلای مره صفرا روی می آورد در این ماه نیز از رنج و زحمت بسیار نهی شده و از خوردن گوشت های چرب و زیاده روی در مصرف گوشت و بوئیدن مشک و عنبر منع کرده اند.
خوردن سبزی های خنک مانند کاسنی و خرفه و خیار گل بسر و خیار چنبر و شیر خشت و میوه های مرطوب و مصرف ترشی ها و گوشت بره شش ماهه و هفت ماهه تا یک ساله و گوشت بز یک ساله و مرغ های خانگی و طیهو و دراج و شیر گاو و ماهی تازه بسیار لازم و نافع است.