ماه جبین

فرهنگ اسم ها

لغت نامه دهخدا

ماه جبین. [ ج َ ] ( ص مرکب ) کسی که پیشانی وی مانند ماه درخشان و تابان باشد. ( ناظم الاطباء ) :
چون فلک هرکه برد سجده خاک در تو
شود از خاصیت خاک درت ماه جبین.
سلمان ساوجی.
|| ازاسمای محبوب است. ( آنندراج ). معشوق زیباروی :
خورشید نماینده بتی ، ماه جبینی
کافوربناگوش مهی ، مشک عذاری.
سنائی.

فرهنگ فارسی

کسی که پیشانیش مانند ماه (قمر ) درخشان باشد معشوق زیبا روی : خورشید نماینده بتی ماه جبینی کافور بنا گوش مهی مشک عذاری . ( سنائی . چا . مصف.۳۲۴ )

پیشنهاد کاربران

ماه جبین : آنکه پیشانی تابان و سپید و درخشان و دلکش دارد ماه جبین نام مادر سهراب سپهری شاعر و نقاش است.

بپرس