ماه/بازنویسی. en:Moon
لید
ماه ۴٫۵۱ میلیارد سال پیش، [ الف] نزدیک به ۶۰ میلیون سال پس از تشکیل منظومهٔ خورشیدی ایجاد شد. چندین سازوکار برای چگونگی پدید آمدن ماه پیشنهاد شده است[ ۱] مانند جدا شدن ماه از پوستهٔ زمین در اثر نیروی گریز از مرکز[ ۲] ( که باید گردش اولیهٔ زمین بسیار قوی بوده باشد ) ، [ ۳] نیروی جاذبهٔ ماه دیگری که پیشتر تشکیل شده است[ ۴] ( که برای آن باید اتمسفر زمین به طرز غیرمنطقی گسترش یافته باشد که انرژی ماه عبوری را هدر دهد ) ، [ ۳] تشکیل همزمان ماه و زمین از آغاز به صورت قرص برافزایشی ( که نبود یا کمبود فلزها در ماه را نمی تواند توضیح دهد ) . [ ۳] هیچ کدام از این فرضیه ها نمی تواند تکانه زاویه ای بزرگ میان ماه و زمین را تأمین کند. [ ۵]
فرضیهٔ پذیرفته تر برای پدیداری ماه این است که سامانهٔ ماه - زمین پس از برخورد جِرمی به بزرگی مریخ ( به نام تیا ) با زمین نخستین به وجود آمده است ( فرضیه برخورد بزرگ ) . برخورد باعث شد جرم هایی از زمین کَنده و وارد مدار زمین شود سپس با گذشت سال ها این جرم ها یکپارچه شدند و ماه شکل می گیرد. [ ۶] [ ۷]
در کنفرانس ۱۹۸۴ کونا، هاوایی، فرضیهٔ برخورد بیش از همه مورد پذیرش قرار گرفت:
پیش از کنفرانس، پیش از کنفرانس شرکت کنندگان به سه دسته تقسیم می شدند، آنهایی که به سه نظریهٔ سنتی تشکیل ماه باور داشتند، گروه اندکی که تازه داشتند برخورد بزرگ را جدی می گرفتند و دستهٔ بزرگی که در میانه قرار داشتند، نسبت به بحث بی تفاوت بودند و معتقد بودند که این بحث هرگز به نتیجه نمی رسد. پس از کنفرانس تنها دو گروه اصلی وجود داشت: گروه طرفداران برخورد بزرگ و ندانم گراها[ ۸]
برخوردهای بزرگ در دوران آغازین منظومهٔ خورشیدی بسیار معمول بوده است، شبیه سازی کامپیوتری برخوردهای پرقدرت نشان داده که جرم هسته ماه و گشتاور ( حرکت زاویه دار ) سامانه زمین - ماه همخوانی دارد، همچنین شیبه سازی های قدیمی نشان دادند که بیشتر جرم ماه از جرم برخوردکننده گرفته شده است و نه از زمین نخستین؛[ ۹] اما شبیه سازی های تازه تر بیان می دارد که بخش زیادی از جرم ماه از زمین نخستین گرفته شده است. [ ۱۰] [ ۱۱] [ ۱۲] [ ۱۳] دیگر جرم های داخل منظومه خورشیدی مانند وستا و مریخ بر اساس شهاب سنگ هایی که از آنها به دست آمده ترکیب های ایزوتوپی بسیار متفاوتی از اکسیژن و تنگستن نسبت به آنچه در زمین است دارند اما ماه و زمین ترکیب های ایزوتوپی تقریباً یکسانی دارند. نزدیکی ایزوتوپ های ماه و زمین می تواند ناشی از آمیخته شدن بخارهایی باشد که پس از برخورد ایجاد شده است[ ۱۴] البته بر سر این مطلب هنوز اختلاف نظر وجود دارد. [ ۱۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفلید
ماه ۴٫۵۱ میلیارد سال پیش، [ الف] نزدیک به ۶۰ میلیون سال پس از تشکیل منظومهٔ خورشیدی ایجاد شد. چندین سازوکار برای چگونگی پدید آمدن ماه پیشنهاد شده است[ ۱] مانند جدا شدن ماه از پوستهٔ زمین در اثر نیروی گریز از مرکز[ ۲] ( که باید گردش اولیهٔ زمین بسیار قوی بوده باشد ) ، [ ۳] نیروی جاذبهٔ ماه دیگری که پیشتر تشکیل شده است[ ۴] ( که برای آن باید اتمسفر زمین به طرز غیرمنطقی گسترش یافته باشد که انرژی ماه عبوری را هدر دهد ) ، [ ۳] تشکیل همزمان ماه و زمین از آغاز به صورت قرص برافزایشی ( که نبود یا کمبود فلزها در ماه را نمی تواند توضیح دهد ) . [ ۳] هیچ کدام از این فرضیه ها نمی تواند تکانه زاویه ای بزرگ میان ماه و زمین را تأمین کند. [ ۵]
فرضیهٔ پذیرفته تر برای پدیداری ماه این است که سامانهٔ ماه - زمین پس از برخورد جِرمی به بزرگی مریخ ( به نام تیا ) با زمین نخستین به وجود آمده است ( فرضیه برخورد بزرگ ) . برخورد باعث شد جرم هایی از زمین کَنده و وارد مدار زمین شود سپس با گذشت سال ها این جرم ها یکپارچه شدند و ماه شکل می گیرد. [ ۶] [ ۷]
در کنفرانس ۱۹۸۴ کونا، هاوایی، فرضیهٔ برخورد بیش از همه مورد پذیرش قرار گرفت:
پیش از کنفرانس، پیش از کنفرانس شرکت کنندگان به سه دسته تقسیم می شدند، آنهایی که به سه نظریهٔ سنتی تشکیل ماه باور داشتند، گروه اندکی که تازه داشتند برخورد بزرگ را جدی می گرفتند و دستهٔ بزرگی که در میانه قرار داشتند، نسبت به بحث بی تفاوت بودند و معتقد بودند که این بحث هرگز به نتیجه نمی رسد. پس از کنفرانس تنها دو گروه اصلی وجود داشت: گروه طرفداران برخورد بزرگ و ندانم گراها[ ۸]
برخوردهای بزرگ در دوران آغازین منظومهٔ خورشیدی بسیار معمول بوده است، شبیه سازی کامپیوتری برخوردهای پرقدرت نشان داده که جرم هسته ماه و گشتاور ( حرکت زاویه دار ) سامانه زمین - ماه همخوانی دارد، همچنین شیبه سازی های قدیمی نشان دادند که بیشتر جرم ماه از جرم برخوردکننده گرفته شده است و نه از زمین نخستین؛[ ۹] اما شبیه سازی های تازه تر بیان می دارد که بخش زیادی از جرم ماه از زمین نخستین گرفته شده است. [ ۱۰] [ ۱۱] [ ۱۲] [ ۱۳] دیگر جرم های داخل منظومه خورشیدی مانند وستا و مریخ بر اساس شهاب سنگ هایی که از آنها به دست آمده ترکیب های ایزوتوپی بسیار متفاوتی از اکسیژن و تنگستن نسبت به آنچه در زمین است دارند اما ماه و زمین ترکیب های ایزوتوپی تقریباً یکسانی دارند. نزدیکی ایزوتوپ های ماه و زمین می تواند ناشی از آمیخته شدن بخارهایی باشد که پس از برخورد ایجاد شده است[ ۱۴] البته بر سر این مطلب هنوز اختلاف نظر وجود دارد. [ ۱۵]
wiki: ماه/بازنویسی