مانتلای طلایی ( نام علمی: Mantella aurantiaca ) یک قورباغه کوچک و زمینی بومزاد ماداگاسکار است. این جانور، توزیع بسیار محدودی در چند منطقه در ماداگاسکار دارد. [ ۲] این قورباغه، یکی از در معرض خطرترین گونه های دوزیستان ماداگاسکار است. پراکنش محدود آن در منطقه ای با فعالیت های انسانی بالا از عوامل تهدید نسل این قورباغه است. همچنین ممکن است نسل آن ها به دلیل زنده گیری و تجارت بیش از حد به منظور فروش آن ها به عنوان حیوان خانگی، در معرض تهدید باشد. [ ۳]
مانتلای طلایی، قورباغه ای به رنگ زرد، نارنجی یا قرمز به اندازهٔ ۲۰ تا ۲۶ میلی متر است. [ ۴] پوست روشن و رنگ آن، به شکارچیان هشدار می دهد که این قورباغه سمی است. [ ۵] تصور می شود که رنگ های درخشانی که مانتلای طلایی دارد، نمونه ای از رنگ هشدار است که به شکارچیان، از ماهیت سمی قورباغه هشدار می دهد.
مانتلای طلایی در طول ماه های زمستانی از مه تا اکتبر، تا حد بالایی غیرفعال باقی می ماند. هنگام بارش باران و گرم شدن هوا، این قورباغه ها از مخفیگاه خود بیرون می آیند و از تالاب های کوچک و گودال های به وجودآمده، برای تولید مثل استفاده می کنند. [ ۲] [ ۶] تخم ها در خشکی در بستر مرطوب در نزدیکی آب گذاشته می شوند. [ ۷]
مانتلای طلایی دارای رژیم غذایی بی مهرگان کوچک است. [ ۵] این طعمه ها در طبیعت، عمدتاً از کنه ها، مورچه ها و مگس ها هستند. [ ۸] این قورباغه ها سموم پوست خود را از رژیم غذایی خود می گیرند. این سموم عبارت اند از پومیلیوتوکسین، آلوپومیلیوتوکسین، آلکالوئیدهای هوموپومیلیوتوکسین، پیرولیزیدین ها، ایندولیزیدین ها و کوینولیزیدین ها. [ ۹]
این جانور اگرچه سمی است، اما شکار آن توسط گونه هایی از مارها در طبیعت دیده شده است. [ ۱۰]
امروزه جمعیت وحشی مانتلای طلایی، تحت تأثیر تجارت حیوانات خانگی و در معرض تهدید قرار دارد و توسط برخی مجموعه داران و مؤسسات جانورشناسی در اسارت نگهداری می شود. این قورباغه ها به دلیل فعالیت روزانه، رنگ بندی جذاب و سهولت نسبی نگهداری از آن ها، به عنوان یک حیوان خانگی، محبوبیت دارند. اکنون برنامه هایی برای آغاز یک برنامهٔ تنظیم شدهٔ قانونی برای حفاظت از این گونه در دست اجراست. [ ۱۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمانتلای طلایی، قورباغه ای به رنگ زرد، نارنجی یا قرمز به اندازهٔ ۲۰ تا ۲۶ میلی متر است. [ ۴] پوست روشن و رنگ آن، به شکارچیان هشدار می دهد که این قورباغه سمی است. [ ۵] تصور می شود که رنگ های درخشانی که مانتلای طلایی دارد، نمونه ای از رنگ هشدار است که به شکارچیان، از ماهیت سمی قورباغه هشدار می دهد.
مانتلای طلایی در طول ماه های زمستانی از مه تا اکتبر، تا حد بالایی غیرفعال باقی می ماند. هنگام بارش باران و گرم شدن هوا، این قورباغه ها از مخفیگاه خود بیرون می آیند و از تالاب های کوچک و گودال های به وجودآمده، برای تولید مثل استفاده می کنند. [ ۲] [ ۶] تخم ها در خشکی در بستر مرطوب در نزدیکی آب گذاشته می شوند. [ ۷]
مانتلای طلایی دارای رژیم غذایی بی مهرگان کوچک است. [ ۵] این طعمه ها در طبیعت، عمدتاً از کنه ها، مورچه ها و مگس ها هستند. [ ۸] این قورباغه ها سموم پوست خود را از رژیم غذایی خود می گیرند. این سموم عبارت اند از پومیلیوتوکسین، آلوپومیلیوتوکسین، آلکالوئیدهای هوموپومیلیوتوکسین، پیرولیزیدین ها، ایندولیزیدین ها و کوینولیزیدین ها. [ ۹]
این جانور اگرچه سمی است، اما شکار آن توسط گونه هایی از مارها در طبیعت دیده شده است. [ ۱۰]
امروزه جمعیت وحشی مانتلای طلایی، تحت تأثیر تجارت حیوانات خانگی و در معرض تهدید قرار دارد و توسط برخی مجموعه داران و مؤسسات جانورشناسی در اسارت نگهداری می شود. این قورباغه ها به دلیل فعالیت روزانه، رنگ بندی جذاب و سهولت نسبی نگهداری از آن ها، به عنوان یک حیوان خانگی، محبوبیت دارند. اکنون برنامه هایی برای آغاز یک برنامهٔ تنظیم شدهٔ قانونی برای حفاظت از این گونه در دست اجراست. [ ۱۱]
wiki: مانتلای طلایی