مالابار

لغت نامه دهخدا

مالابار. ( اِخ ) قسمتی از جنوب غربی هندوستان که در حدود 4758000 تن سکنه دارد که یک سوم آن را مسلمانها تشکیل میدهند. مرکز آن کالیکوت است. ( از بریتانیکا و لاروس ).

فرهنگ فارسی

قسمتی از جنوب هندوستان غربی هندوستان

دانشنامه عمومی

مالابار نام تاریخی ناحیه ای از هند است که بخش شمالی ایالت کرالا و بخش های ساحلی ایالت کارناتاکا فعلی را در بر می گرفت. شهرهای بندری کالیکوت و کوچین از این ناحیه به شمار می رفتند.
این شهر در ۱۸۴۶ میلادی توسط بریتانیایی ها تأسیس و شکل گرفت. در سال ۱۹۶۰ میلادی، مالبار به عنوان یک شهر بزرگ شناخته شد. در سال ۲۰۱۱ میلادی، جمعیت این شهر بیش از ۳۹۰ هزار نفر بوده است.
این ناحیه در دوره تسلط کمپانی هند شرقی بریتانیا به نام «ناحیه مدرس» خوانده می شد و در تقسیمات کشوری در زمان استعمار بریتانیا «ناحیه مالابار» نامیده شد.
دریانوردان ایرانی و عرب آنجا را «ملیبار» نیز نامیده اند.
شهر مالبار به دلیل جاذبه های گردشگری و فرهنگ محلی، یکی از محبوب ترین مقاصد گردشگری در کشور هند است. در این شهر، معماری های مختلفی وجود دارد که برخی از آن ها عبارتند از:
۱ - معماری مسلمانی: این نوع معماری در شهر مالبار به دلیل حضور مسلمانان در این منطقه شکل گرفته است. بعد از فتوحات ایرانیان در دوره افشاریان این نوع معماری در هند مورد استفاده قرار گرفت.
۲ - معماری گورکانی: تاج محل که یکی از جاذبه های گردشگری شهر مالبار است، به سبک معماری گورکانی ساخته شده است. این ساختمان شامل بناهای متقارن، ایوان و گنبد است.
۳ - معماری هندو: معماری هندو نیز در شهر مالبار به دلیل وجود جوامع هندوی شکل گرفته است.
• ساحل مالابار
• منطقه های کرناتکه
• منطقه های کرالا
• منطقه های هند
• هند
مقاله های بدون منبع
• همه مقاله های بدون منبع
• مقاله های دارای شرح مختصر
• شرح مختصر متفاوت با ویکی داده
• Pages using infobox settlement with bad settlement type
مختصات در ویکی داده
• همه مقاله های خرد
• مقاله های خرد هند
عکس مالابارعکس مالابارعکس مالابار
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس