ماریو بوتا ( به انگلیسی: Mario Botta ) ؛ ( متولد۱۹۴۳ ) معمار اهل سوئیس است.
او در سال ۱۹۵۸ به عنوان کار آموز با مهندسانی چون Luigi Camenisch و Tita Carloni کار کرد.
تحصیلات خود را در سال ۱۹۶۱_۱۹۶۴ در «Liceo Artistico» میلان و تا ۱۹۶۸ در «l'Istituto Universitario di Architettura» ونیز ادامه داد و همزمان در سال ۱۹۶۵ در آتلیهCorbusier به کار پرداخت.
در سال ۱۹۷۰ اولین دفتر مهندسی خود را در راه اندازی کرد، در سال ۱۹۷۸ عضو فدراسیون مهندسان سوئیس شد و پس از آن در سال های ۱۹۸۲–۱۹۸۷ عضو کمیسیون فدرال هنرهای زیبا بود.
اثر او الهام گرفته از اثر Le Corbusier، ]، و ] است.
ماریو بوتا پس از ساختن اثر زیادی در کشور سوئیس کم کم به کشورهای خارجی راه پیدا کرد و به یک معمار بین المللی در سطح جهانی تبدیل شد.
• دریافت رتبه مریت ( Merit ) در جایزهٔ AIA برای طراحی موزهٔ هنرهای مدرن در سان فرانسیسکو
• دریافت جایزه آنوال پریکس 2005 ( Annual Prix 2005 ) برای برج کیوبو ( Kyobo ) در سئول کره جنوبی، این جایزه هر سال توسط آکادمی بین المللی معماری در صوفیه بلغارستان ( IAA ) به برترین اثر اجرا شده در سال گذشته اهدا می گردد
• دریافت جایزه میراث فرهنگی اروپا – جایزه نوسترا ( European Union Prize for Cultural Heritage / Europa Nostra Awards ) هلند
• و همچینین جایزه بین المللی معماری ۲۰۰۶ انجمن ادبی شیکاگو: موزه معماری و طراحی ( the International Architecture Award of the Chicago Athenaeum Museum of Architecture and Design ) برای نوسازی و بازسازی تئاتر آل اسکالا ( al scala ) در میلان ایتالیا[ ۱]
مهمترین آثار او:
• موزه هنرهای معاصر سان فرانسیسکو
• www. botta. ch
آثار وی غالباً از مواد آجری استفاده می برد.
سایر آثار:
• ۱۹۶۷ مرکز ملی تحقیقات جوی در بولدر، کلرادو ( ایالات متحده آمریکا )
• ۱۹۷۱ خانه های شخصی در کدنزو کدنزو ( Cadenazo ( ۱۹۷۰–۷۱، ریوا سن ویتل ( Riva San Vitale ( ۱۹۷۱–۷۳، لیگرنتو ( Ligornetto ( ۱۹۷۵–۷۶، ستبیو Stabio ( لا کسا رتندا، ۱۹۸۲ ) ، مربیو سوپریوره Morbio Superiore ( ۱۹۸۴، دارو ( Daro ( ۱۹۹۲
• ۱۹۸۷ بانک استانی فریبورگئویسfribourgeoise، فریبورگFribourg ( سوئیس )
• ۱۹۸۷ خانهٔ فرهنگ، چمبری Chambéry ( فرانسه )
• ۱۹۸۷ خانهٔ کتاب، تصویر و صدا فرآنکولرسایس میترراند François Mitterrand، ویللوربننVilleurbanne ( فرانسه )
• ۱۹۸۸ لا بنکا دل گتردوLa Banca del Gotardo، لوگنو Lugano ( سوئیس )
• ۱۹۹۴ کلیسای سنت جین باتیست د مگنو Saint Jean - Baptiste d Mogno، تسین Tessin ( سوئیس )
• ۱۹۹۴ موزه هنر مدرن، سن فرانسیسکو ( آمریکا )
• ۱۹۹۵ کلیسای جامع معاد La Cathédrale de la Résurrection، آوری ( فرانسه )
• ۱۹۹۶ کلیسای سنتا ماریا دگلی آنجلی، مونته تمروو Monte Tamaro ( سوئیس ) و موزه جین تینگولیJean Tinguely در بال
• ۱۹۹۸ کلیسای سیمبلیستا، دانشگاه تل آویو ( اسراییل )
• ۱۹۹۹ موزه بنیاد مارتین بدمر، کلگنی ( سوئیس )
• ۲۰۰۰ کلیسای ازنو دی سروزا Azzano di Seravezza ( ایتالیا )
• ۹۷۲–۷۷ مدرسه در مربیو اینفریرMorbio Inferiore، کنتن دود تسینcanton du Tessin ( سوئیس )
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو در سال ۱۹۵۸ به عنوان کار آموز با مهندسانی چون Luigi Camenisch و Tita Carloni کار کرد.
تحصیلات خود را در سال ۱۹۶۱_۱۹۶۴ در «Liceo Artistico» میلان و تا ۱۹۶۸ در «l'Istituto Universitario di Architettura» ونیز ادامه داد و همزمان در سال ۱۹۶۵ در آتلیهCorbusier به کار پرداخت.
در سال ۱۹۷۰ اولین دفتر مهندسی خود را در راه اندازی کرد، در سال ۱۹۷۸ عضو فدراسیون مهندسان سوئیس شد و پس از آن در سال های ۱۹۸۲–۱۹۸۷ عضو کمیسیون فدرال هنرهای زیبا بود.
اثر او الهام گرفته از اثر Le Corbusier، ]، و ] است.
ماریو بوتا پس از ساختن اثر زیادی در کشور سوئیس کم کم به کشورهای خارجی راه پیدا کرد و به یک معمار بین المللی در سطح جهانی تبدیل شد.
• دریافت رتبه مریت ( Merit ) در جایزهٔ AIA برای طراحی موزهٔ هنرهای مدرن در سان فرانسیسکو
• دریافت جایزه آنوال پریکس 2005 ( Annual Prix 2005 ) برای برج کیوبو ( Kyobo ) در سئول کره جنوبی، این جایزه هر سال توسط آکادمی بین المللی معماری در صوفیه بلغارستان ( IAA ) به برترین اثر اجرا شده در سال گذشته اهدا می گردد
• دریافت جایزه میراث فرهنگی اروپا – جایزه نوسترا ( European Union Prize for Cultural Heritage / Europa Nostra Awards ) هلند
• و همچینین جایزه بین المللی معماری ۲۰۰۶ انجمن ادبی شیکاگو: موزه معماری و طراحی ( the International Architecture Award of the Chicago Athenaeum Museum of Architecture and Design ) برای نوسازی و بازسازی تئاتر آل اسکالا ( al scala ) در میلان ایتالیا[ ۱]
مهمترین آثار او:
• موزه هنرهای معاصر سان فرانسیسکو
• www. botta. ch
آثار وی غالباً از مواد آجری استفاده می برد.
سایر آثار:
• ۱۹۶۷ مرکز ملی تحقیقات جوی در بولدر، کلرادو ( ایالات متحده آمریکا )
• ۱۹۷۱ خانه های شخصی در کدنزو کدنزو ( Cadenazo ( ۱۹۷۰–۷۱، ریوا سن ویتل ( Riva San Vitale ( ۱۹۷۱–۷۳، لیگرنتو ( Ligornetto ( ۱۹۷۵–۷۶، ستبیو Stabio ( لا کسا رتندا، ۱۹۸۲ ) ، مربیو سوپریوره Morbio Superiore ( ۱۹۸۴، دارو ( Daro ( ۱۹۹۲
• ۱۹۸۷ بانک استانی فریبورگئویسfribourgeoise، فریبورگFribourg ( سوئیس )
• ۱۹۸۷ خانهٔ فرهنگ، چمبری Chambéry ( فرانسه )
• ۱۹۸۷ خانهٔ کتاب، تصویر و صدا فرآنکولرسایس میترراند François Mitterrand، ویللوربننVilleurbanne ( فرانسه )
• ۱۹۸۸ لا بنکا دل گتردوLa Banca del Gotardo، لوگنو Lugano ( سوئیس )
• ۱۹۹۴ کلیسای سنت جین باتیست د مگنو Saint Jean - Baptiste d Mogno، تسین Tessin ( سوئیس )
• ۱۹۹۴ موزه هنر مدرن، سن فرانسیسکو ( آمریکا )
• ۱۹۹۵ کلیسای جامع معاد La Cathédrale de la Résurrection، آوری ( فرانسه )
• ۱۹۹۶ کلیسای سنتا ماریا دگلی آنجلی، مونته تمروو Monte Tamaro ( سوئیس ) و موزه جین تینگولیJean Tinguely در بال
• ۱۹۹۸ کلیسای سیمبلیستا، دانشگاه تل آویو ( اسراییل )
• ۱۹۹۹ موزه بنیاد مارتین بدمر، کلگنی ( سوئیس )
• ۲۰۰۰ کلیسای ازنو دی سروزا Azzano di Seravezza ( ایتالیا )
• ۹۷۲–۷۷ مدرسه در مربیو اینفریرMorbio Inferiore، کنتن دود تسینcanton du Tessin ( سوئیس )
wiki: ماریو بوتا