ماریانه برانت ( به آلمانی: Marianne Brandt ) ؛ ( زادۀ ۱ اکتبر ۱۸۹۳ میلادی – درگذشتۀ ۱۸ ژوئن ۱۹۸۳ میلادی ) نقاش، مجسمه ساز، عکاس، فلزکار و طراح اهل آلمان بود که در مدرسهٔ هنر باوهاوس در وایمار تحصیل کرد و بعداً در سال ۱۹۲۷ میلادی رئیس متال - ورکشتات ( کارگاه فلزی ) باوهاوس در دسائو شد. امروزه طراحی های برانت برای اشیاء خانگی مانند چراغ ها و زیرسیگاری ها نمونه هایی جاودانه از طراحی صنعتی مدرن محسوب می شوند. [ ۱] او همچنین فتومونتاژهایی را ایجاد کرد.
برانت در خانواده ای سرشناس در کمنیتس با نام ماریانه لیبه متولد شد. در سال ۱۹۱۹ میلادی با نقاش نروژی اریک برانت ازدواج کرد و با او به نروژ و فرانسه سفر کرد. او پیش از پیوستن به باوهاوس وایمار در سال ۱۹۲۴ میلادی به عنوان یک نقاش آموزش دید تا در زمینهٔ فلزکاری تحصیل کند. [ ۲] در آنجا او شاگرد نظریه پرداز و طراح مدرنیست مجارستانی لاسلو موهولی - ناگی در کارگاه فلزی شد. او به سرعت به سمت دستیار کارگاه رسید و در سال ۱۹۲۸ میلادی جانشین موهولی به عنوان مدیر عامل کارگاه شد و به مدت یک سال در این پست خدمت کرد و در مورد برخی از مهمترین قراردادهای باوهاوس برای همکاری با صنایع مذاکره کرد. این قراردادها برای تولید چراغ ها و دیگر طرح های کارگاه فلزی نمونه نادری از کمک یکی از کارگاه ها به تأمین مالی مدرسه بود. پس از ترک باوهاوس در سال ۱۹۲۹ میلادی به برلین نقل مکان کرد، برانت برای والتر گروپیوس در استودیوی خود در برلین کار کرد. او متعاقباً رئیس طراحی فلز در شرکت روپل در گوتا شد و تا زمانی که شغل خود را در بحبوحۀ رکود مالی مداوم در سال ۱۹۳۲ میلادی از دست داد، در آنجا ماند. [ نیازمند منبع]
در اوایل سال ۱۹۳۳ میلادی، در آغاز دورۀ نازی ها در آلمان، برانت برای اولین بار تلاش کرد تا در خارج از کشور کار پیدا کند، اما مسئولیت های خانوادگی او را به کمنیتس فراخواند. او در طول دورۀ نازیسم نتوانست شغل ثابتی پیدا کند. در سال ۱۹۳۹ میلادی او به عضویت «رایشس کولتورکامر» ( اتاق فرهنگ رایش ) ، سازمان رسمی هنرمندان رژیم نازی، به منظور به دست آوردن لوازم هنری، که در غیر این صورت برای او ممنوع بود، شد. با این حال، برانت هرگز عضو حزب نازی نبود. پس از سال ها زندگی جدا، او و اریک برانت در سال ۱۹۳۵ میلادی رسماً طلاق گرفتند. [ نیازمند منبع]
پس از جنگ جهانی دوم، برانت برای کمک به بازسازی خانۀ خانواده اش که در بمباران ها به شدت آسیب دیده بود، در کمنیتس ماند. او روزهای باقیماندۀ زندگی خود را در آلمان شرقی گذراند و در سن ۸۹ سالگی در کیرشبرگ، زاکسن درگذشت. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبرانت در خانواده ای سرشناس در کمنیتس با نام ماریانه لیبه متولد شد. در سال ۱۹۱۹ میلادی با نقاش نروژی اریک برانت ازدواج کرد و با او به نروژ و فرانسه سفر کرد. او پیش از پیوستن به باوهاوس وایمار در سال ۱۹۲۴ میلادی به عنوان یک نقاش آموزش دید تا در زمینهٔ فلزکاری تحصیل کند. [ ۲] در آنجا او شاگرد نظریه پرداز و طراح مدرنیست مجارستانی لاسلو موهولی - ناگی در کارگاه فلزی شد. او به سرعت به سمت دستیار کارگاه رسید و در سال ۱۹۲۸ میلادی جانشین موهولی به عنوان مدیر عامل کارگاه شد و به مدت یک سال در این پست خدمت کرد و در مورد برخی از مهمترین قراردادهای باوهاوس برای همکاری با صنایع مذاکره کرد. این قراردادها برای تولید چراغ ها و دیگر طرح های کارگاه فلزی نمونه نادری از کمک یکی از کارگاه ها به تأمین مالی مدرسه بود. پس از ترک باوهاوس در سال ۱۹۲۹ میلادی به برلین نقل مکان کرد، برانت برای والتر گروپیوس در استودیوی خود در برلین کار کرد. او متعاقباً رئیس طراحی فلز در شرکت روپل در گوتا شد و تا زمانی که شغل خود را در بحبوحۀ رکود مالی مداوم در سال ۱۹۳۲ میلادی از دست داد، در آنجا ماند. [ نیازمند منبع]
در اوایل سال ۱۹۳۳ میلادی، در آغاز دورۀ نازی ها در آلمان، برانت برای اولین بار تلاش کرد تا در خارج از کشور کار پیدا کند، اما مسئولیت های خانوادگی او را به کمنیتس فراخواند. او در طول دورۀ نازیسم نتوانست شغل ثابتی پیدا کند. در سال ۱۹۳۹ میلادی او به عضویت «رایشس کولتورکامر» ( اتاق فرهنگ رایش ) ، سازمان رسمی هنرمندان رژیم نازی، به منظور به دست آوردن لوازم هنری، که در غیر این صورت برای او ممنوع بود، شد. با این حال، برانت هرگز عضو حزب نازی نبود. پس از سال ها زندگی جدا، او و اریک برانت در سال ۱۹۳۵ میلادی رسماً طلاق گرفتند. [ نیازمند منبع]
پس از جنگ جهانی دوم، برانت برای کمک به بازسازی خانۀ خانواده اش که در بمباران ها به شدت آسیب دیده بود، در کمنیتس ماند. او روزهای باقیماندۀ زندگی خود را در آلمان شرقی گذراند و در سن ۸۹ سالگی در کیرشبرگ، زاکسن درگذشت. [ ۳]
wiki: ماریانه برانت