ماریا گِی ( کاتالونیایی: Maria Gay؛ ۱۳ ژوئن ۱۸۷۹ – ۲۰ ژوئیهٔ ۱۹۴۳ ) یک خواننده متزو سوپرانو اپرا اهل اسپانیا بود. گاهی از او با نام «ماریا گِی زناتِلّو» یاد می شود.
بنا بر روایات، او را در جوانی، به جُرم خواندن ترانه های انقلابی و میهنی، دستگیر و به زندان انداختند. ماریا در زندان هم به خواندن همان ترانه ها ادامه داد و آنچنان زیبا می خواند که به او پیشنهادِ شرکت در کلاس های خوانندگی اپرا و بل کانتو را دادند و او از شاگردان سوپرانوی مشهور آمریکایی «اِیدا آدینی» شد.
ماریا در سال ۱۸۹۷ میلادی با آهنگ ساز کاتالونیایی، «خوان گِی ئی پلانه یا» ازدواج کرد. پنج سال بعد، یعنی در سال ۱۹۰۲ میلادی، نخستین اجرای حرفه ای خود را در شهر بروکسل و در نقشِ اصلی اپرای «کارمن» ( اثرِ ژرژ بیزه ) ، ایفا نمود. گفته می شود تماشاگران از اجرای او بهت زده و شوکه شدند: یک دخترکِ روستاییِ کولی که آتشین مزاج، جذاب، خشن و ناپخته است. پرتقالی را می خورد و هسته های آنرا به بیرون تف می کند و سپس آریای مشهور «آبانِرا» را به زیبایی هرچه تمام تر اجرا می کند.
وی در سال ۱۹۰۶ و در سالن مشهور «لا اسکالا» در میلان، هنرنمایی کرد و همان جا بود که خوانندهٔ تنور ایتالیایی «جووانی زناتلّو» را ملاقات کرد. این دو تا پایان عمر، با یکدیگر زندگی کردند؛ هرچند هرگز به طور رسمی با هم ازدواج نکردند و ماریا به طور قانونی، همسر «خوان گِی ئی پلانه یا» بود که در سال ۱۹۲۶ میلادی درگذشت.
ماریا چند صفحهٔ موسیقی برای کمپانی «کلمبیا رکوردز» اجرا و ضبط کرده است.
ماریا و «جووانی زناتلّو» پس از مدتی به استعدادیابی و تعلیم آواز روی آوردند که از مشهورترین افرادی که تحت آموزش آنها قرار گرفت، می توان به «لیلی پونس» اشاره کرد. این دو زوجِ هنری از سال ۱۹۳۶ میلادی در محلهٔ منهتن نیویورک سکنا گزیدند و تا پایان عمر در آنجا زندگی کردند.
ماریا گِی در ۲۰ ژوئیه ۱۹۴۳ میلادی در نیویورک درگذشت. [ ۱] او را در «گورستان فِرن کلیف» در «هارتسدیل» به خاک سپردند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبنا بر روایات، او را در جوانی، به جُرم خواندن ترانه های انقلابی و میهنی، دستگیر و به زندان انداختند. ماریا در زندان هم به خواندن همان ترانه ها ادامه داد و آنچنان زیبا می خواند که به او پیشنهادِ شرکت در کلاس های خوانندگی اپرا و بل کانتو را دادند و او از شاگردان سوپرانوی مشهور آمریکایی «اِیدا آدینی» شد.
ماریا در سال ۱۸۹۷ میلادی با آهنگ ساز کاتالونیایی، «خوان گِی ئی پلانه یا» ازدواج کرد. پنج سال بعد، یعنی در سال ۱۹۰۲ میلادی، نخستین اجرای حرفه ای خود را در شهر بروکسل و در نقشِ اصلی اپرای «کارمن» ( اثرِ ژرژ بیزه ) ، ایفا نمود. گفته می شود تماشاگران از اجرای او بهت زده و شوکه شدند: یک دخترکِ روستاییِ کولی که آتشین مزاج، جذاب، خشن و ناپخته است. پرتقالی را می خورد و هسته های آنرا به بیرون تف می کند و سپس آریای مشهور «آبانِرا» را به زیبایی هرچه تمام تر اجرا می کند.
وی در سال ۱۹۰۶ و در سالن مشهور «لا اسکالا» در میلان، هنرنمایی کرد و همان جا بود که خوانندهٔ تنور ایتالیایی «جووانی زناتلّو» را ملاقات کرد. این دو تا پایان عمر، با یکدیگر زندگی کردند؛ هرچند هرگز به طور رسمی با هم ازدواج نکردند و ماریا به طور قانونی، همسر «خوان گِی ئی پلانه یا» بود که در سال ۱۹۲۶ میلادی درگذشت.
ماریا چند صفحهٔ موسیقی برای کمپانی «کلمبیا رکوردز» اجرا و ضبط کرده است.
ماریا و «جووانی زناتلّو» پس از مدتی به استعدادیابی و تعلیم آواز روی آوردند که از مشهورترین افرادی که تحت آموزش آنها قرار گرفت، می توان به «لیلی پونس» اشاره کرد. این دو زوجِ هنری از سال ۱۹۳۶ میلادی در محلهٔ منهتن نیویورک سکنا گزیدند و تا پایان عمر در آنجا زندگی کردند.
ماریا گِی در ۲۰ ژوئیه ۱۹۴۳ میلادی در نیویورک درگذشت. [ ۱] او را در «گورستان فِرن کلیف» در «هارتسدیل» به خاک سپردند.
wiki: ماریا گی