ماری ویگمن

ماری ویگمن ( ۱۳ نوامبر ۱۸۸۶–۱۸ سپتامبر ۱۹۷۳ ) طراح رقص و از پیشگامان رقص اکسپرسیونیستی، رقصنده ای آلمانی است که با رقص درمانی و آموزش حرکت بدون کفش پنجه ( مخصوص باله ) شناخته می شود. او یکی از مهم ترین چهره های تاریخ رقص مدرن به حساب می آید. او به یکی از چهره های نمادین فرهنگ جمهوری وایمار بدل شده است و کارش به دلیل به صحنه آوردن عمیق ترین تجربه های اگزیستانسیالیستی ستایش شده است.
کارولین سوفی ماری ویگمن در هانوفر آلمان به دنیا آمد. او نسبتاً دیر، بعد از ملاقات با سه تن از شاگردان امیل ژاک - دالکروز به رقص پرداخت. امیل دالکروز کسی بود که می خواست از طریق حرکت و با استفاده از سه عنصر به همان اندازه مهم سلفژ، بداهه پردازی و سیستم حرکتی خودش که حرکات بدنی موزون و متناسب بود، به موسیقی نزدیک شود. یکی دیگر از تجربه های اولیه و کلیدی او، اجرایی انفرادی از گرت ویزنت هال بود. او در ۱۹۱۳ به رودلف ون لابان معرفی شد و با کار کردن روی مهارت هایی بر پایه تضادهای حرکتی چون انبساط و انقباض و کشیدن و هل دادن از وی تبعیت می کرد. در طول جنگ جهانی اول، او به عنوان دستیار لابان در لایپزیک مشغول به کار بود. در ۱۹۱۸ دچار نوعی فروپاشی روانی شد. در ۱۹۲۰ به او پیشنهاد شد به عنوان بانوی باله در اپرای درسدن مشغول به کار شود اما ناسازگاری او این ارتباط را کوتاه کرد. در سال تحصیلی ۱۹۲۱–۱۹۲۰ ویگمن در عوض، مدرسه رقص خود را بنیان گذاشت که به مدرسه مرکزی رقص درسدن یا به اختصار، مدرسه ماری ویگمن، مشهور شد؛ مرکزی برای رقص اکسپرسیونیستی جدید که به سرعت با مدرسه های دیگر رقص به رقابت پرداخت؛ به خصوص با مدرسه رقص پالوکای درسدن. [ ۱]