ماری لورانسن

ماری لورانسن ( زاده ۳۱ اکتبر ۱۸۸۳ – درگذشته ۸ ژوئن ۱۹۵۶ ) یک نقاش و چاپگر فرانسوی بود. [ ۱] او به عنوان یکی از کوبیست های مرتبط با بخش زرین، شخصیت مهمی در آوانگارد پاریس به شمار می آمد.
لورانسن در پاریس زاده شد، جایی که بیشتر زندگی خود را در آن گذراند. در ۱۸ سالگی نقاشی چینی در سور خواند. او سپس به پاریس بازگشت و به تحصیل در دانشگاه هومبرت پرداخت و تمرکز خود دا صرف نقاشی رنگ روغن کرد.
لورانسن در طول سال های اولیه قرن بیستم شخصیتی مهم در آوانگارد پاریس بود. او هم یکی از اعضای محفل پابلو پیکاسو و هم یکی از اعضای کوبیست های مرتبط با بخش زرین مانند ژان متزینگر، آلبرت گلز، روبر دولونه و فرانسیس پیکابیا بود و با آن ها در سالن نمایش ایندپندنتز ( ۱۹۱۰–۱۹۱۱ ) و سالن پاییز ( ۱۹۱۱–۱۹۱۲ ) و گالری دالماو ( ۱۹۱۲ ) آثار خود را به نمایش می گذاشت. او رابطه عاشقانه با شاعر، گیوم آپولینر داشت. او همچنین رابطه مهمی با محفل نویسنده مشهور لزبین آمریکایی، ناتالی کلیفورد بارنی داشت. او تمایلات دگرجنسگرایانه داشت. [ ۲]
در طول جنگ جهانی اول، لورانسن فرانسه را برای تبعید در اسپانیا با شوهر آلمانی خود، بارون اتو فون وایتن ترک کرد، زیرا او با ازدواج به صورت خودکار شهروندی فرانسه خود را از دست داده بود. این زوج مدت کوتاهی در دوسلدورف با یکدیگر زندگی کردند. او پس از طلاق در سال ۱۹۲۰ به پاریس بازگشت و از لحاظ مالی موفقیت زیادی کسب کرد تا فروپاشی اقتصادی در دهه ۱۹۳۰ میلادی. در دهه ۱۹۳۰ به عنوان معلم هنر در مدرسه ای خصوصی تدریس می کرد. تا زمان مرگش در پاریس ماند.
آثار لورانسن شامل نقاشی، آبرنگ، طرح و چاپ است. او به همراه با سونیا دلونای، ماری وروبیف و فرانسیسکو کلوزن از معدود نقاشان زن کوبیست هستند. [ نیازمند منبع] در حالی که کارهای او نشان دهنده تأثیر نقاشان کوبیستی پابلو پیکاسو و جرجس بروک را نشان می دهند، او رویکرد منحصر به فرد خود در هنر انتزاعی را ایجاد کرد که اغلب بر به تصویر کشیدن گروه های زنان و پرتره های زن متمرکز بود. کارهای او خارج از محدوده هنجارهای کوبیستی است از آنجایی که او با استفاده از رنگ های پاستیل و طرح های منحنی، خواهان به تصویر کشیدن زیبای های زنانه بود. لورانسن تا آخر عمر به کاوش تم های زنانه و آنچه او فکر می کرد حالت های زنانه را نمایندگی می کنند، ادامه داد.