مارگارت انژو

مارگارت آنژو. مارگارت آنژو یا مارگریت آنژو ( به فرانسوی: Marguerite d'Anjou ) ( زادهٔ ۲۳ مارس ۱۴۳۰ – درگذشتهٔ ۲۵ اوت ۱۴۸۲ ) شهبانوی فرانسوی تبار انگلستان به واسطهٔ ازدواجش با هنری ششم، پادشاه آن کشور بود. [ ۱] او زنی بلندپرواز و بااراده بود و تلاش بسیاری نمود تا پسرش شاهزاده ادوارد را به عنوان وارث قانونی هنری ششم بر تخت شاهی نشاند. [ ۱] مارگارت رهبری خاندان لنکستر را در جنگ گل ها که از ۱۴۵۵ تا ۱۴۸۵ به طول انجامید برعهده داشت[ ۱] و شجاعانه در برابر خاندان یورک مقاومت نمود. اما در نهایت در ۱۴۷۱ از آن ها شکست خورد و پس از رهایی از اسارت در تنگدستی درگذشت. [ ۲]
مارگارت آنژو دختر رنه آنژو، پادشاه ناپل و ایزابل لورن بود که در ۲۴ مه ۱۴۴۴ به نامزدی هنری ششم، پادشاه انگلستان درآمد و در مارس ۱۴۴۵ با او ازدواج کرد. [ ۳] این ازدواج درحقیقت بخشی از شرط های مطرح شده در آتش بس تورز[ ۴] در جنگ های صدساله بین انگلستان و فرانسه بود. [ ۱]
سلامت روانی هنری ششم در ۱۴۵۳ رو به زوال نهاد و مارگارت که تنها فرزندشان ادوارد را در این زمان باردار بود در شرایط سختی قرار گرفت. [ ۴] با این حال او نیز پس از تولد پسرش وارد عرصهٔ سیاست شد. [ ۴] جنون پادشاه تا دسامبر ۱۴۵۴ به درازا کشید و در این مدت ریچارد، دوک یورک به عنوان نایب السلطنهٔ هنری ششم ادارهٔ امور کشور را بر عهده گرفت. [ ۵] او درعین حال امیدوار بود تا پس از هنری به پادشاهی انگلستان برسد اما با تولد ادوارد در ۱۳ اکتبر ۱۴۵۳ این امیدواری او از بین رفت. [ ۵]
دیری نپایید که بین طرفدارانِ دوک یورک و طرفداران پادشاه ( از خاندان لنکسترها ) اختلاف به وجود آمد[ ۶] که در نهایت به درگیری ای مسلحانه در مه ۱۴۵۵ در نخستین نبرد سنت آلبنز[ ۱] و آغاز جنگ گل ها انجامید. [ ۶] نخستین نبرد با پیروزی یورکی ها به پایان رسید و ریچارد ادارهٔ دولت را تا ۱۴۵۶ که مارگارت او را از قدرت برکنار ساخت در اختیار خود گرفت. [ ۱]
در ۱۴۵۹ بار دیگر جنگ بین دو طرف از سرگرفته شد و یورکی ها موفق به دستگیری پادشاه در ژوئیهٔ ۱۴۶۰ در نورت همپتون شدند. [ ۵] هنری در ازای اینکه همچنان شاه باقی بماند توافق کرد تا با چشم پوشیدن از حق جانشینی پسر خود، دوک یورک را به عنوان وارث تاج و تخت خود معرفی نماید. [ ۵] اما مارگارت که در صدد اثبات حقانیت پسرش بر تاج و تخت انگلستان بود[ ۱] ارتشی را سازماندهی نمود که باعث شگفتی و زمین گیر شدن یورکی ها در ۳۰ دسامبر ۱۴۶۰ در نبرد ویکفیلد گردید. [ ۳] پارتیزان های مارگارت ریچارد را به قتل رساندند و سرانجام توانستند پادشاه را طی دومین نبرد سنت آلبنز در فوریه ۱۴۶۱از اسارت یورکی ها برهانند. [ ۱] با این حال ادوارد یورک، پسر ریچارد در ۴ مارس همان سال تاج و تخت پادشاهی را غصب نمود و خود را شاه ادوارد چهارم نامید. [ ۱] پس از آن پسران یورک و ریچارد نویل، ارل واریک که از حمایت لندنی ها برخوردار بودند توانستند در ۲۹ مارس ۱۴۶۱ در نبرد تاوتون بر لنکسترها پیروز شوند. [ ۶] مارگارت به دنبال این شکست همراه با همسر و پسرش به اسکاتلند گریخت [ ۵] [ ۶] و از آنجا سپس به فرانسه رفتند. [ ۶]