ماردون

لغت نامه دهخدا

ماردون. [ رِ ] ( اِخ ) قلعه ای است و در حال نصب و جر ماردین گویند. ( منتهی الارب ). قلعه ای است در جزیره ابن عمرو، این کلمه معرب به حروف است رفعش با واو و نصب و جرش بایاء می باشد گویند: هذه ماردون و رایت ماردین و مررت بماردین. ( از اقرب الموارد ). رجوع به ماردین شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس