مائده

ede = 5 4 5 =14
ma یا ما از دیدگاه مبارک پیامبر اسلام بصورت جمع به نمایندگی از طرف اهل بیت خویش اشاره به تعداد آنها داشته است یعنی 14 معصوم قبل از اینکه تعدادی از آنان از مادر متولد شده بوده باشند. یک پیش بینی که بعدا به حقیقت پیوسته است.
در جدول حروف ابجد حرف الف در ردیف یکم و حرف دال در ردیف چهارم و حرف ه در ردیف پنجم قرار دارند : لذا ede با تلفظ اده از لحاظ عددی برابر با ۱۴۵ که جمع ارقام آن برابر با ۱۰ می باشد. هر فرد انسانی ( ۱ ) چه مرد و چه زن دارای ۵ میل و سرنوشت جنسی می باشد که یکی از آنها اصلی و آشکار است و ۴ تا فرعی و پنهانی؛ یکی ریشه در پوسته صدف دهن بسته غریزه طبیعی جنسی دارد و چهار تا ریشه در مغز آن . براساس این امیال و سرنوشت های پنجگانه جنسی هر فرد انسانی از پنج زوج بنیادی مشتمل بر ۵ نیم زوج مذکر و ۵ نیم زوج موئنث آفریده شده است. در این زمینه می توان گفت که مشی و مشیانه اوستایی اقتباسی کودکانه بوده است از میترا و وارونه ایرانیان ما قبل اوستایی ( سمبل چلیپا بر روی گردونه مهر ) و شیوا و شاکتی هندوان ( سمبل سواستیکا بر روی چرخه تولد و مرگ ) . پیشوند ma یا ما در این واژه به این دلیل بصورت جمع به کار برده شده است ؛ یکی تعداد اعضای خانواده زمینی خود پیامبر و به نمایندگی جمع آنان و دیگری خود فرد وی و به نمایندگی هرکدام از افراد انسانی و خانواده های ده عضوی ملکوتی آنان. معمولا حرف لاتین e در آخر بعضی از کلمات و نام ها به زبان عربی و فارسی به ه تبدیل می شود، شاید به این دلیل که بطور تصادفی حرف e در ردیف حروف الفبای لاتین در ردیف ۵ قرار دارد و حرف ه در جدول حروف ابجد هم در ردیف ۵.
بهر حال عنوان اقوام ماد به شکل جمع یعنی مادها در اصل و ریشه بصورت ما ده آ ، بوده است و مائده به شکل ما آ ده. با اندکی تامل در می یابیم که در این دو کلمه جای حرف آ عوض شده است، اما معنای هردو کلمه یکی می باشد. دو واژه یا دو عبارت اوستایی هم موجود اند ؛ یکی خویدوده و دیگری آژی ده اکه که راز و معنای نهفته در پشت پرده ظاهر لفظی آنها با معنای نهفته در پشت پرده ظاهر مادها و مائده یکی باشند، البته از دیدگاه فردی من و نه از دیدگاه محقیقن و پژوهشگران برجسته متون اوستایی چه خودی و چه بیگانه . شاید بتوان گفت که سلمان پارسی به اختیار خود و یا تصادفی و اتفاقی به سرزمین حجاز مهاجرت نکرده بوده باشد بلکه از روی سرنوشت از پیش تعیین شده برای اینکه پیامبر اسلام از طریق وی با بعضی کلمات پارسی از قبیل اهو ؛ خویددوده؛ آژی ده اکه و مادها آشنا شود. حقیقتا در این زمینه مطمئن نیستم و گاهی اوقات بخودم می گویم که شاید خیالاتی شده بوده باشم.
در نظام احسن و اشرف آفرینش مبدئی - ازلی - ابدی هیچ فرد انسانی ( منجمله موجودات زنده دیگر ) از خود دارای هیچگونه اختیار و اراده و خواست آزاد نبوده اند بلکه در کلیه لحظات آن زندگی بسیار طولانی ( به احتمال قوی بطول عمر کلی کیهان یا دهر کیهانی ) در کلیه تار و پود های وجودی آنها اختیار و اراده و خواست آزاد خداوند متعال بطور مستقیم و بدون واسطه جاری بوده است. یعنی زندگی هر کدام از آنها ، بطور مستقیم زندگی خود خداوند در همان قالب های جزئی بوده است. در آن زندگی مرگ انفرادی و بیماری و جنگ وجود نداشته و کلیه افراد هر نوعی از موجودات و افراد انسانی تا پایان آن زندگی و برپایی بزم الست و خدا حافظی از همدیگر و آغاز سفر ، یک لحظه پیر نشده اند و در پایان بزم و جشن وداع بطور دسته جمعی به خواب ژرف و شیرین مرگ فرو رفته اند. موجودات مضر و پدیده ها و موضوعات بد و شر فقط متعلق بطول سفر می باشند و در مبدء آفریده نشده اند.
غذا های ملکوتی در طول آن زندگی از نوع غذا های زندگی دنیوی نبوده و تغذیه آنها هم از راه دهان انجام نگرفته است بلکه جملگی فکری و خیالی بوده و تغذیه آنها توسط غرایز و فهم ها و عقل های ماورائی صورت می گرفته و بدون تولید مواد زائد بوده است. من معتقدم که هیچ موجود زنده نباتی و حیوانی و هیچ فرد انسانی در طی آن زندگی آسمانی مرتکب هیچگونه خطا و گناه نشده است که بابت آن از بهشت و آسمان و پیشگاه بیکران خداوند متعال طرد و تبعید گشته بوده باشد. همین الآن هم ما انسان بهمراه کلیه تار و پود های کثیر و فراوان و گوناگون مفید و مضر در بهشت و در آسمان و در پیشگاه خداوند متعال به سر می بریم و مشغول زندگی هستیم با این تفاوت که در راه و سفر هستیم و فقط در یکی از مراتب و درجات مختلف و فراوان تکاملی بین دو حالت بهشت برین متوالی به ظهور و پیدایش و کثرت رسیده و از حالت قوه به فعلیت در آمده ایم و نه در برترین مرتبه و درجه تکاملی یعنی در حالت بهشت برین. این آمدن ما از بهشت برین و این شدن ما در اینجا و این رفتن یا بازگشتن ما به همان حالت بهشت برین اولیه از طریق گردش وقوع مه بانگ های هفتگانه و متوالی بر اثر نوسانات متوالی باز و بسته شدن یا انبساط و انقباض و محتوای کیهان یا جهان صورت می پذیرد و نه از راه یا طریقی دیگر. کلیه راه ها و طریقه های پیشنهاد شده توسط پیشینیان را می توان از این به بعد گمراهه روی های قوای ادراکی فهم و عقل انسان در بخش تخیلات اوهامی نامید غیر از راه پیشنهاد شده توسط خردمندان گم نام و آفرینندگان گردونه مهر ایرانیان و چرخه تولد و مرگ هندوان در اعصار دور دست تاریخ باستان قبل از پیدایش خطوط سه گانه میخی سومری و ایلامی و اوگاریتی و هیروگلیف مصریان و قبل از تولد نوآه.

- ما ضمیر اول شخص جمع در زبان فارسی و اشاره به ما افراد انسانی دارد.
- آ حرف اول آغاز یا آفرینش و یا آمدن .
- ده همان عدد ۱۰ می باشد.
راز و معنای ژرف نهفته در پشت پرده ظاهر لفظی این واژه قرآنی بطور کوتاه و فشرده و مختصر به شرح زیر می باشد : هر کدام از ما افراد انسانی در نظام احسن و اشرف آفرینش مبدئی - ازلی - ابدی یا به بیانی دیگر ، آفرینش اولیه یا بنیادین و یا آغازین همین واقعیت و طبیعت و کیهان در سطح کمال ایده آل خوبی و زیبایی با کمیت و کیفیت بهشت برین ، بصورت خانواده های بنیادی - خودی - آسمانی ده عضوی آفریده شده ایم مشتمل بر پنج مرد و پنج زن یعنی به شکل ده نیم زوج مذکر و موئنث و هرکدام در سطح کمال ایده آل خوبی و زیبایی و هنرمندی و دانایی و توانایی و در سرا های ملکوتی یا آسمانی پنتاگونی شکل یا پنج وجهی ( پنج ویلایی ) و از عشق و زندگی جاودانه برخوردار گردیده ایم و در قدم اول با هدف زوجیت هر فرد انسانی با خود و تجربه عشق خویشتن به پنج روش مختلف هم غیر همجنس یا هترو و هم همجنس یا هُمو در قالب پنج زوج بنیادی بدون استعداد تولید مثل از طریق آمیزش جنسی. عشق ورزیدن به غیر و زوجیت با غیر و تولید مثل از طریق آمیزش جنسی با غیر فقط به طول سفر بسیار طولانی مقطعی و نزولی و صعودی محتوای کیهان یا جهان تعلق دارد و هدف این راه کلی و سفر بسیار طولانی بازگشت بهمان حالت بهشت برین و برخورداری مجدد یا دوباره از همان زندگی بسیار طولانی اولیه در سطح کمال ایده آل خوبی و زیبایی با کمیت و کیفیت بهشت برین می باشد و نه دادگاهی شدن در پایان راه.
ما ده تائی آمده ایم و نه تنها و منزوی . ده تائی آمده ایم یعنی به شکل خانواده های ده عضوی این سفر را آغاز نموده و وارد سلسله طویل نظم ها و حیات های دنیوی گردیده ایم . در حال حاضر و در این عالم و زیر سقف این آسمان و روی این کره زمین فقط یکی از آن اعضا در کالبد های مردانه یا زنانه بیدار است یا در زمان های گذشته بیدار گشته و در لحظه مرگ دوباره به خواب ژرف و شیرین فرو رفته و یا در زمان های آینده تا پایان انقراض کامل بیدار خواهد شد و نُه تای دیگر در خواب اند و از همان زندگی اولیه در سطح کمال ایده آل خوبی و زیبایی با کمیت و کیفیت بهشت برین در قالب رویاهای حقیقی و روشن تر از روشنایی روز های دنیوی برخوردار اند و هرکدام در دنیای خاص و ویژه خویش و در طول همدیگر و پشت سر هم از خواب بیدار و از مادر متولد می شوند و زندگی های دنیوی خود را تجربه و سپری می نمایند و در لحظه مرگ دوباره به خواب ژرف و شیرین فرو می روند و از همان زندگی رویائی برخوردار می گردند و آنهم بطور مطلق مستقل از اعمال نیک و بد دنیوی و بدون هیچگونه تبعیض و استثنائی. شاید مفید و مثمر ثمر باشد که ما ایرانیان امروز و آینده بدانیم که ده عضو خانوادگی در ده عالم از مادر متولد نمی شوند بلکه در هفت عالم بهمراه هفت آسمان و هفت زمین و آنهم از طریق گردش وقوع مه بانگ های هفتگانه و متوالی بر اثر نوسانات متوالی باز و بسته شدن یا انبساط و انقباض محتوای کیهان یا جهان و آنهم نه فقط در این کیهان یا جهان بلکه در محتوای هرکدام از گیتی ها یا کیهان ها و یا جهان های متناهی و مساوی و موازی و بیشمار بطور مطلقا یکسان و برابر. همیشه و جاودانه در پیشگاه و بهمراه خداوند و نه جدا از وی و یا در بیرون از درگاه یا بارگاه و یا پیشگاه بیکران و بینهایت وی.
دو داستان بنیادی و مشترک ادیان به اصطلاح توحیدی ابراهیمی یعنی یهودیت و مسیحیت و اسلام ؛ یکی آفرینش شش روزه جهان و دیگری بابا آدم و ننه حوا در مورد مبدء و چگونگی آفرینش جهان و انسان و موجودات غیر زنده و زنده نباتی و حیوانی دو افسانه تخیلی - توهمی و کودکانه بیش نبوده و نمی باشند و محتوای آن دو افسانه مطمئن و یقینن و بدون هیچگونه شک و تردیدی از طرف خداوند متعال و در قالب وحی به گوش سر سرایندگان آن ابلاغ نگردیده است.

13 ) رعد
14 ) ابراهیم
15 ) حِجر
16 ) نحل
17 ) اِسراء ( بنی اسرائیل )
18 ) کهف
19 ) مریم
20 ) طه
21 ) انبیاء
22 ) حج
23 ) مؤمنون
24 ) نور
25 ) فرقان
26 ) شعراء
27 ) نمل
28 ) قصص
29 ) عنکبوت
30 ) روم
31 ) لقمان
32 ) سجدة
33 ) احزاب
34 ) سبأ
35 ) فاطر
36 ) یس
37 ) صافات
38 ) ص
39 ) زمر
40 ) غافر
41 ) فصّلت
42 ) شوری
43 ) زخرف
44 ) دخان
45 ) جاثیه
46 ) احقاف
47 ) محمد
48 ) فتح
49 ) حجرات
50 ) ق
51 ) ذاریات
52 ) طور
53 ) نجم
54 ) قمر
55 ) الرحمن
56 ) واقعه
57 ) حدید
58 ) مجادله
59 ) حشر
60 ) ممتحنه
61 ) صف
62 ) جمعه
63 ) منافقون
64 ) تغابن
65 ) طلاق
66 ) تحریم
67 ) مُلک
68 ) قلم
69 ) حاقه
70 ) معارج
71 ) نوح
72 ) جن
73 ) مزّمّل
74 ) مدثر
75 ) قیامه
76 ) انسان
77 ) مرسلات
78 ) نبأ
79 ) نازعات
80 ) عبس
81 ) تکویر
82 ) انفطار
83 ) مطففین
84 ) انشقاق
85 ) بروج
86 ) طارق
87 ) اعلی
88 ) غاشیه
89 ) فجر
90 ) بلد
91 ) شمس
92 ) لیل
93 ) ضحی
94 ) شرح
95 ) تین
96 ) علق
97 ) قدر
98 ) بینه
99 ) زلزله ( زلزال )
100 ) عادیات
101 ) قارعه
102 ) تکاثر
103 ) عصر
104 ) همزه
105 ) فیل
106 ) قریش
107 ) ماعون
108 ) کوثر
109 ) کافرون
110 ) نصر
111 ) مسد
112 ) اخلاص ( توحید )
113 ) فلق
114 ) ناس