مائدا ماتسو

مائدا ماتسو ( به ژاپنی: 前田まつ ) یا اوماتسو نو کاتا ( به ژاپنی: 前田まつ ) ( ۱۵۴۷–۱۶۱۷ میلادی ) . یک زن ژاپنی در قرن شانزدهم بود. وی همسر اصلی مائدا توشی ایه، اولین دایمیوی قلمروی کاگا بود. ماتسو برای هوش خود شهرت داشت و در هر دو هنرهای ادبی و رزمی ماهر بود. مائدا توشیناگا، مائدا توشیتسونه و دیگر پسران او دایمیوهای قلمروهای گوناگون بودند.
ماتسو شجره خانوادگی ناشناخته ای دارد، اما گمانه زنی ها بر این است که او دختر شینوهارا کازو، یکی از کمانداران اصلی اودا نوبوهیده باشد. مادرش احتمالاً خواهر بزرگترِ مادر مائدا توشی ایه بود، به این معنی که ماتسو دخترخاله توشی ایه است. پدرش هنگامی که ماتسو هنوز کودک بود، در سال ۱۵۵۰ در جنگ کشته شد، بنابراین مادرش برای جلوگیری از سقوط خانواده در فقر، با تاکاهارا نائوکیچی، ملازم خاندان مائدا ازدواج کرد و ماتسو به فرزندخواندگی خاندان مائدا و پدر توشی ایه درآمد. در سال ۱۵۵۸ در سن ۱۱ سالگی با پسرخاله اش توشی ایه ازدواج کرد و سال بعد نخستین فرزندش دختری بنام کوهیمه متولد شد. ماتسو از سن ۱۱ سالگی تا ۳۲ سالگی و در مدت ۲۱ سال دو پسر و ۹ دختر به دنیا آورد. داشتن ۱۱ فرزند برای یک زن در دوره سنگوکو که زنان فرزندان بسیاری داشتند باز هم امری نادر محسوب حساب می شود. پس از مرگ شوهرش در سال ۱۵۹۹ وی راهبه بودایی شد و نام هوشواین را بر خود گذاشت.
دومین پسرش مائدا توشی ناگا ( ۱۵۷۸ ) در نبرد سکیگاهارا در جبهه ضد توکوگاوا ایه یاسو قرار گرفت اما برادر بزرگترش مائدا توشیناگا از توکوگاوا ایه یاسو طرفداری کرد. در پی این بحران در خاندان مائدا، ماتسو به عنوان گروگان به قلعه ادو فرستاده شد.