[ویکی فقه] «ماء العینین بن عتیق»، عالم مالکی مذهب در سال ۱۳۰۷ ق، در ساقیة الحمراء، از مناطق جمهوری عربی صحراء، در خانواده ای اصیل متولد شد.
خانواده اصیل و مشهور «الطالب المختار»، در منطقه صحراء و خارج آن، دارای احترام و فرزندان آن، به نبوغ و علم و غیرت وطنی ممتاز بوده است. در طفولیت، پدرش العتیق محمد بن فاضل را از دست داد و جدش، شیخ ماء العینین که از علمای بزرگ بود، سرپرستی و تربیت او را به عهده گرفت و علم حدیث و کلام را از وی فراگرفت. ادبیات عرب را نیز از شیخ نعمت و احمد هیبت و نحو را از شیخ محمد بن سیدین و اصول را از محمد عاقب بن مایا آموخت. پس از وفات جدش، ملازم دایی اش شیخ احمد هیبت و شیخ مربیه ربه گردید و آن دو را یاری و بر جهاد تشجیع نمود. وی پس از پایان مقاومت در جنوب در سال ۱۹۳۴ م، به طنطان بازگشت و به قضاوت مشغول گردید. در سال ۱۳۵۷ ق، فریضه حج را به ریاست شیخ مربیه ربه با نفقه خزانه به جای آورد. وی در روز جمعه ، ۱۶ شوال از طنطان خارج شد و سه شنبه دوم محرم سال بعد به نزد خانواده اش بازگشت. او در خلال سفر با تعدادی از علما و رجال فکری و سیاسی، مانند عبد الوهاب بن منصور ، مکی ناصری و شکیب ارسلان، در طرابلس، سویس و حجاز دیدار نمود. در اواخر سال ۱۹۵۶ م، به عنوان استاد دانشکده یوسفیه مراکش تعیین گردید و تا زمان وفاتش در سال ۱۳۷۶ ق، به تدریس مشغول بود.
آثار
او در علوم مختلف دارای تالیف است که از جمله آنهاست: ۱. الرحلة المعینیة؛ ۲. بحور البدائع المحتویة علی درر الاشعار المصطفویة؛ ۳. البغیة من ملخص الاحکام الشرعیة علی المستمد من مذهب المالکیة؛ ۴. تحفة المکاتب بقرائة شیخنا الشیخ ماء العینین لحزبه الراتب؛ ۵. دیوان الکبیر؛ ۶. سحر البیان فی شمائل شیخنا الشیخ ماء العینین الحسان؛ ۷. المحاظرات؛ ۸. مسرح الافکار بسیرة النبی المختار؛ ۹. مطالع الانوار فی مدیح المختار؛ ۱۰. منظومة فی سیرة فقهاء المدینة و اعیان المذهب.
عناوین مرتبط
الرحلة المعینیّة (کتاب) .
منبع
...
خانواده اصیل و مشهور «الطالب المختار»، در منطقه صحراء و خارج آن، دارای احترام و فرزندان آن، به نبوغ و علم و غیرت وطنی ممتاز بوده است. در طفولیت، پدرش العتیق محمد بن فاضل را از دست داد و جدش، شیخ ماء العینین که از علمای بزرگ بود، سرپرستی و تربیت او را به عهده گرفت و علم حدیث و کلام را از وی فراگرفت. ادبیات عرب را نیز از شیخ نعمت و احمد هیبت و نحو را از شیخ محمد بن سیدین و اصول را از محمد عاقب بن مایا آموخت. پس از وفات جدش، ملازم دایی اش شیخ احمد هیبت و شیخ مربیه ربه گردید و آن دو را یاری و بر جهاد تشجیع نمود. وی پس از پایان مقاومت در جنوب در سال ۱۹۳۴ م، به طنطان بازگشت و به قضاوت مشغول گردید. در سال ۱۳۵۷ ق، فریضه حج را به ریاست شیخ مربیه ربه با نفقه خزانه به جای آورد. وی در روز جمعه ، ۱۶ شوال از طنطان خارج شد و سه شنبه دوم محرم سال بعد به نزد خانواده اش بازگشت. او در خلال سفر با تعدادی از علما و رجال فکری و سیاسی، مانند عبد الوهاب بن منصور ، مکی ناصری و شکیب ارسلان، در طرابلس، سویس و حجاز دیدار نمود. در اواخر سال ۱۹۵۶ م، به عنوان استاد دانشکده یوسفیه مراکش تعیین گردید و تا زمان وفاتش در سال ۱۳۷۶ ق، به تدریس مشغول بود.
آثار
او در علوم مختلف دارای تالیف است که از جمله آنهاست: ۱. الرحلة المعینیة؛ ۲. بحور البدائع المحتویة علی درر الاشعار المصطفویة؛ ۳. البغیة من ملخص الاحکام الشرعیة علی المستمد من مذهب المالکیة؛ ۴. تحفة المکاتب بقرائة شیخنا الشیخ ماء العینین لحزبه الراتب؛ ۵. دیوان الکبیر؛ ۶. سحر البیان فی شمائل شیخنا الشیخ ماء العینین الحسان؛ ۷. المحاظرات؛ ۸. مسرح الافکار بسیرة النبی المختار؛ ۹. مطالع الانوار فی مدیح المختار؛ ۱۰. منظومة فی سیرة فقهاء المدینة و اعیان المذهب.
عناوین مرتبط
الرحلة المعینیّة (کتاب) .
منبع
...
wikifeqh: ماء_العینین_بن_عتیق