یک لیوان کاغذی یک فنجان یکبار مصرف ساخته شده از کاغذ و اغلب اندود یا کاغذ گلاسه با پلاستیک یا موم برای جلوگیری از نشت مایع یا خیس شدن کاغذ می باشد. [ ۱] [ ۲] [ ۳] ممکن است از کاغذ بازیافتی[ ۴] ساخته شده باشد که به طور گسترده ای در سراسر جهان استفاده می شود. تاریخچه ظروف کاغذی را می توان به حکومت چین باستان نسبت داد که برای مصرف چای از لیوان کاغذی استفاده می شده است. اما ظروف کاغذی به شکل امروزی در اوایل قرن بیستم و از مدارس رواج یافت. در سال ۱۹۰۸ میلادی پروفسور Alvin Davison مقاله ی « مرگ در میان لیوان های نوشیدنی مدارس» را منتشر نمود که نشان دهنده وجود نگرانی برای سلامت عمومی جامعه آن زمان بود. در همان اوایل قرن بیستم بود که دستگاه آب سرد کن به همراه لیوان کاغذی ساخته شد و رفته رفته لیوان های کاغذی محبوبیت ویژه ای پیدا کردند. قیمت ارزان و نشکن بودن لیوان های کاغذی سبب شد جایگزین مناسبی برای لیوان های شیشه ای در قطارهای مسافربری، مدارس و بیمارستان ها شوند.
بیشتر لیوان های کاغذی یکبارمصرف هستند و پس از استفاده دور انداخته می شوند. به دلیل نگرانی از آلودگی در ساخت لیوان های کاغذی از کاغذ بازیافتی بسیار کمی استفاده می شود. از آنجایی که بیشتر لیوان های کاغذی با پلاستیک ( پلی اتیلن ) پوشیده شده اند، هم کمپوست سازی و هم بازیافت لیوان های کاغذی به دلیل مشکل در جداسازی پلی اتیلن در فرآیند بازیافت دشولر و غیرمعمول است. متاسفانه تا کنون، شرکت مشخص و تایید شده ای در ایران وجود ندارد که بتواند لیوان های کاغذی را بازیافت و به چرخه ی استفاده بازگرداند.
لیوان های کاغذی در انواع و سایزهای مختلف تولید و به بازار عرضه می شود. نوع گلاسه آن که در رنگ های مختفی ساخته می وشد بیشتر در مهمانی ها استفاده می شود. از جمله انواع لیوان های کاغذی نوع تک چداره و دوجداره است که برای مواقع مختلفی استفاده می شود. استفاده از لیوان های کاغذی دوجداره معمولا برای سرو نوشیدنی های گرم مانند قهوه در کافه ها بسیار معمول است. اسن لیوان ها معمولا درب دار هستند.
درب لیوان های کاغذی جدا و حتی توسط کارخانه و تولیدی های مستقل از تولید کننده لیوان کاغذی تولید می شوند؛ اما از آن جایی که سایز لیوان ها مشخص است به صورت استاندارد برای لیوان های قهوه، ماست خوری و دسر خوری ها تولید شده و وارد بازار می شوند. درب لیوان های کاغذی باید قابلیت چند بار استفاده را داشته باشد تا درصورت تمام نشدن یکباره ی ماده ی داخل لیوان امکان بستن دوباره ی درب وجود داشته باشد. درب مخصوص لیوان هایی که برای نوشیدنی های گرم ظراحی شده اند ( مانند لیوان های کاغذی دوجداره ) باید یک لایه ی پلاستیکی داشته باشند تا مانع خروج و از دست رفتن گرما شوند. این درب ها معمولا با یک سوراخ کوچک برای کمک به راحت تر نوشیدن و هدر رفت کمتر دمای داخل لیوان طراحی و تولید می شوند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبیشتر لیوان های کاغذی یکبارمصرف هستند و پس از استفاده دور انداخته می شوند. به دلیل نگرانی از آلودگی در ساخت لیوان های کاغذی از کاغذ بازیافتی بسیار کمی استفاده می شود. از آنجایی که بیشتر لیوان های کاغذی با پلاستیک ( پلی اتیلن ) پوشیده شده اند، هم کمپوست سازی و هم بازیافت لیوان های کاغذی به دلیل مشکل در جداسازی پلی اتیلن در فرآیند بازیافت دشولر و غیرمعمول است. متاسفانه تا کنون، شرکت مشخص و تایید شده ای در ایران وجود ندارد که بتواند لیوان های کاغذی را بازیافت و به چرخه ی استفاده بازگرداند.
لیوان های کاغذی در انواع و سایزهای مختلف تولید و به بازار عرضه می شود. نوع گلاسه آن که در رنگ های مختفی ساخته می وشد بیشتر در مهمانی ها استفاده می شود. از جمله انواع لیوان های کاغذی نوع تک چداره و دوجداره است که برای مواقع مختلفی استفاده می شود. استفاده از لیوان های کاغذی دوجداره معمولا برای سرو نوشیدنی های گرم مانند قهوه در کافه ها بسیار معمول است. اسن لیوان ها معمولا درب دار هستند.
درب لیوان های کاغذی جدا و حتی توسط کارخانه و تولیدی های مستقل از تولید کننده لیوان کاغذی تولید می شوند؛ اما از آن جایی که سایز لیوان ها مشخص است به صورت استاندارد برای لیوان های قهوه، ماست خوری و دسر خوری ها تولید شده و وارد بازار می شوند. درب لیوان های کاغذی باید قابلیت چند بار استفاده را داشته باشد تا درصورت تمام نشدن یکباره ی ماده ی داخل لیوان امکان بستن دوباره ی درب وجود داشته باشد. درب مخصوص لیوان هایی که برای نوشیدنی های گرم ظراحی شده اند ( مانند لیوان های کاغذی دوجداره ) باید یک لایه ی پلاستیکی داشته باشند تا مانع خروج و از دست رفتن گرما شوند. این درب ها معمولا با یک سوراخ کوچک برای کمک به راحت تر نوشیدن و هدر رفت کمتر دمای داخل لیوان طراحی و تولید می شوند.
wiki: لیوان کاغذی