لیناگلیپتین

دانشنامه عمومی

لیناگلیپتین ( به انگلیسی: Linagliptin ) یکی از داروهای جدید در درمان دیابت نوع ۲ است. این دارو بعد از متفورمین و سولفونیل اوره به عنوان گزینه برای درمان دیابت نوع ۲ به کار می رود. همراه با ورزش و رژیم غذایی استفاده می شود. در دیابت نوع ۱ توصیه نمی شود. از راه دهان گرفته می شود. [ ۴]
عوارض جانبی شایع شامل التهاب بینی و گلو است. عوارض جانبی جدی ممکن است شامل آنژیوادم، پانکراتیت، درد مفاصل باشد. استفاده در دوران بارداری و شیردهی توصیه نمی شود. لیناگلیپتین یک مهار کننده دی پپتیدیل پپتیداز - ۴ است. با افزایش تولید انسولین و کاهش تولید گلوکاگون توسط پانکراس عمل می کند. [ ۵]
لیناگلیپتین در سال ۲۰۱۱ برای استفاده پزشکی در ایالات متحده تأیید شد. در سال ۲۰۱۸، این دارو با بیش از ۳ میلیون نسخه هفدهمین داروی رایج در ایالات متحده بود. [ ۶]
نتایج مطالعات در سال ۲۰۱۰، از آزمایش بالینی فاز سوم لیناگلیپتین نشان داد که این دارو می تواند قند خون را به طور مؤثری کاهش دهد. [ ۷]
لیناگلیپتین ممکن است باعث درد شدید مفاصل شود. [ ۸]
سازمان غذا و داروی آمریکا ( FDA ) هشدار داده است که نوع ۲ داروهای دیابت مانند سیتاگلیپتین، saxagliptin , linagliptin و alogliptin ممکن است درد مفصل است که می تواند شدید و ناتوان شود. FDA هشدار و احتیاط جدیدی را در مورد این خطر به برچسب همه داروهای این گروه دارویی، به نام مهارکننده های dipeptidyl peptidase - 4 ( DPP - 4 ) اضافه کرده است.
اطلاعات تجویز تراژنتا بیان می کند که این دارو برای افرادی که دارای بیش فعالی برونش هستند ( به عنوان مثال، آسم ) منع مصرف دارد. [ ۹]
لیناگلیپتین متعلق به گروهی از داروها به نام مهار کننده های DPP - 4 است.
عکس لیناگلیپتین
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس