لگد فیلیپینی

فیلیپینی نوعی لگد چرخشی و پرشی در هنرهای رزمی است که به جهت زیبایی ظاهری آن بسیار معروف است. نکتهٔ منحصربفرد این ضربه این است که همان پایی که چرخش را آغاز می کند، پرش را انجام داده، ضربه را اجرا کرده و سپس فرود می آید و پای دیگر فقط با کمی خمیدگی در هوا می چرخد تا به تعادل و حفظ موقعیت ضربه زننده کمک کند. ضربهٔ فیلیپینی معمولاً با یک چرخش حدوداً ۵۴۰ درجه انجام می شود و به همین دلیل در زبان های اروپایی بیشتر به لگد ۵۴۰ معروف است. البته چرخش اصلی فقط ۳۶۰ درجه است اما چون معمولاً ضربه با یک گام به جلو برداشتن آغاز می شود حرکت ظاهری به ۵۴۰ درجه تبدیل می شود.
بسیاری از سبک های رزمی این ضربه را تمرین می کنند اما سبک های کره ای همچون تکواندو بیشتر از آن استفاده می کنند. این ضربه حتی در رقص باله هم وجود دارد و اخیراً وارد مبارزات نمایشی کشتی حرفه ای هم شده است.
ضربه فیلیپینی نیز مثل اغلب ضربات دیگر رزمی به شکل های متنوعی اجرا می شود که هریک تفاوت های جزئی با یکدیگر دارند و در هر یک از رشته های رزمی یک یا چند نوع آن مرسوم است. در مرسوم ترین شکل ضربه فیلپینی ضربه لگد به صورت لگد هلالی اجرا می شود یعنی انگشتان پا هنگام اجرای ضربه به سمت بالا قرار گرفته اند و محل برخورد ضربه با حریف کف پا است اما در شکل دیگری که در تکواندو مرسوم است ضربه به صورت لگد دورانی ( دولیوچاگی ) اجرا می شود؛ یعنی کمر قبل از اجرای ضربه چرخش ۹۰ درجه دارد و محل برخورد ضربه با حریف روی پا است. در شکل دیگری از فیلیپنی که بیشتر در ووشو مرسوم است ورزشکار بلافاصله بعد از اجرای ضربه فرود نمی آید بلکه یک چرخش ۱۸۰ یا ۳۶۰ درجه دیگر را هم در هوا انجام می دهد.