لکوانسفالوپاتی چندکانونی پیش رونده ( انگلیسی: Progressive multifocal leukoencephalopathy ) یا به اختصار PML یک بیماری نادر ویروسی و اغلب کشندهٔ مغزی است که مشخصه اش آسیب پیش رونده ( - pathy ) یا التهاب ماده سفید ( leuko - ) مغز انسان ( - encephalo - ) در چندین نقطه و مکان مختلف آن ( multifocal ) است. عامل ایجاد این بیماری ویروس جی سی است که به طور معمول در انسان موجود است اما تحت کنترل سیتم ایمنی بدن قرار دارد. ویروس جی سی بی خطر است مگر آنکه سیستم ایمنی تضعیف شود. عموماً میزان مرگ ومیر ناشی از PML ظرف چند ماه اول ابتلا به آن ۳۰ تا ۵۰٪ است و آنهایی که جان سالم به در می برد، درجات مختلفی از معلولیت های مغزی - عصبی خواهند داشت.
این بیماری تقریباً به طور انحصاری در افرادی رخ می دهد که کمبود ایمنی شدید دارند، به ویژه در مبتلایان به ایدز؛ اما در موارد «سرکوب ایمنی دارویی مزمن» همچون شیمی درمانی در مبتلایان به لنفوم هاجکین، ام اس، پسوریازیس، پیوند اعضاء و سایر بیماری های خودایمنی هم خطر PML وجود دارد.
علائم ظرف چند هفته تا چند ماه ظاهر می شوند و بر حسب آنکه ضایعات در کدام قسمت مغز هستند و میزان آسیب تا چه حد است، متغیر هستند. برجسته ترین علامت، خام دستی ( Clumsiness ) ، ضعف پیش رونده و تغییرات بینایی، کلامی و شخصیت است. [ ۱] ضایعات لوب آهیانه ای و لوب پس سری موجب بروز پدیده ای موسوم به سندرم دست بیگانه می گردند. [ ۲]
علت بروز این بیماری یکی از ویروس های خانوادهٔ پولیوماویریده به نام ویروس جی سی ( JCV ) است. بر پایهٔ مطالعت منتشرشدهٔ اخیر، مابین ۳۹٪[ ۳] تا ۵۸٪[ ۴] از جمعیت عادی پادتن های ضد آن را در خون دارند که نشان می دهد قبلاً یا در حالِ حاضر به این ویروس آلوده شده اند. برخی مطالعات دیگر درصد آلودگی جمعیت عادی مردم را بین ۷۰ تا ۹۰٪ می دانند. [ ۵] این ویروس در یک سوم بالغین، عفونت مداوم بدون علامت ایجاد می کند و تنها در صورتی که سیتم ایمنی بدن تضعیف شود، باعت بروز بیماری می گردد.
بیشترین میزانِ شیوع این بیماری در نزد کسانی دیده می شد که به ویروس HIV1 آلوده هستند و پیش از کشف و ارائهٔ درمان های اچ آی وی/ایدز مؤثر و جدید، در حدود ۵٪ از مبتلایان به ایدز در نهایت دچار لکوانسفالوپاتی چندکانونی پیش رونده می شدند. [ ۱] مشخص نیست که چرا این بیماری در بیماری ایدز شایع تر از سایر بیماری هایی است که در آنها ضعف ایمنی وجود دارد. برخی پژوهش ها گمان دارند که اثرات ویروس HIV بر روی نسج مغز یا بر روی خودِ ویروس جی سی، احتمال فعال شدن آن در مغز را بیشتر و اثرات التهابی تخریب کننده اش را افزایش می دهد. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین بیماری تقریباً به طور انحصاری در افرادی رخ می دهد که کمبود ایمنی شدید دارند، به ویژه در مبتلایان به ایدز؛ اما در موارد «سرکوب ایمنی دارویی مزمن» همچون شیمی درمانی در مبتلایان به لنفوم هاجکین، ام اس، پسوریازیس، پیوند اعضاء و سایر بیماری های خودایمنی هم خطر PML وجود دارد.
علائم ظرف چند هفته تا چند ماه ظاهر می شوند و بر حسب آنکه ضایعات در کدام قسمت مغز هستند و میزان آسیب تا چه حد است، متغیر هستند. برجسته ترین علامت، خام دستی ( Clumsiness ) ، ضعف پیش رونده و تغییرات بینایی، کلامی و شخصیت است. [ ۱] ضایعات لوب آهیانه ای و لوب پس سری موجب بروز پدیده ای موسوم به سندرم دست بیگانه می گردند. [ ۲]
علت بروز این بیماری یکی از ویروس های خانوادهٔ پولیوماویریده به نام ویروس جی سی ( JCV ) است. بر پایهٔ مطالعت منتشرشدهٔ اخیر، مابین ۳۹٪[ ۳] تا ۵۸٪[ ۴] از جمعیت عادی پادتن های ضد آن را در خون دارند که نشان می دهد قبلاً یا در حالِ حاضر به این ویروس آلوده شده اند. برخی مطالعات دیگر درصد آلودگی جمعیت عادی مردم را بین ۷۰ تا ۹۰٪ می دانند. [ ۵] این ویروس در یک سوم بالغین، عفونت مداوم بدون علامت ایجاد می کند و تنها در صورتی که سیتم ایمنی بدن تضعیف شود، باعت بروز بیماری می گردد.
بیشترین میزانِ شیوع این بیماری در نزد کسانی دیده می شد که به ویروس HIV1 آلوده هستند و پیش از کشف و ارائهٔ درمان های اچ آی وی/ایدز مؤثر و جدید، در حدود ۵٪ از مبتلایان به ایدز در نهایت دچار لکوانسفالوپاتی چندکانونی پیش رونده می شدند. [ ۱] مشخص نیست که چرا این بیماری در بیماری ایدز شایع تر از سایر بیماری هایی است که در آنها ضعف ایمنی وجود دارد. برخی پژوهش ها گمان دارند که اثرات ویروس HIV بر روی نسج مغز یا بر روی خودِ ویروس جی سی، احتمال فعال شدن آن در مغز را بیشتر و اثرات التهابی تخریب کننده اش را افزایش می دهد. [ ۶]
