لکه مغولی

لکهٔ مُغولی یا درمال ملانوسیتوز در پزشکی به لکه بزرگ مادرزادی به رنگ قهوه ای یا آبی یا کبود گفته می شود که معمولاً بر روی بخش پایین کمر و کپل نوزادان دیده می شود. این لکه ها بی آزار هستند و بیشتر در نوزادان در نژادهای تیره پوست و زردپوست دیده می شوند. این لکه ها می توانند در شانه، قسمت فوقانی پشت، بازوها، مچ دست، مچ پا، پا و قسمت جانبی شکم دیده شوند. این لکه بزرگ ظاهری شبیه به کهیر پوستی دارد. لکه مغولی معمولاً سه تا پنج سال پس از به دنیا آمدن از میان می رود.
لکه مغولی اکثراً در میان مردم سیاه پوست و نژاد زرد به ویژه مغول ها، ژاپنی ها، کره ای ها و همچنین چینی ها، اندونزی ها، مالزی ها دیده می شود.
نوزادان سرخ پوستان آمریکا نیز دارای این لکه هستند. لکه مغولی در مردم سفیدپوست ۱–۱۰ درصد دیده می شود.
درصد رخ دهی لکه مغولی در نژادها به این گونه است: زردپوستان آسیا ۹۵–۱۰۰ درصد، آفریقاییان شرقی: ۹۰–۹۵ درصد، سرخ پوستان آمریکا: ۸۵–۹۰ درصد، اسپانیایی زبانان آمریکا: ۵۰–۷۵ درصد، سفیدپوستان: ۱–۱۰ درصد. [ ۲] [ ۳]
بررسی در دو بیمارستان در اصفهان و کرمان شیوع لکه مغولی در این دو مورد را حد واسط شیوع آن در بچه های اروپایی و مغولی نشان داده است. [ ۴] [ ۵]
لکه های مغولی نیاز به درمان ندارد و معمولاً بین ۱۳–۴ سالگی کاملاً ناپدید می شود. تنها بررسی برای تشخیص آن ها از کبودی پوست از دیدگاه پزشکی کافی است. [ ۶]
• لکه مغولی نابجا: این لکه ها در نواحی غیرمعمول از قبیل صورت یا اندام ها وجود دارند.
• لکه مغولی آبی تیره: این لکه ها با رنگ تیره تر و حاشیه واضح تر هستند که ممکن است مدت های طولانی تر باقی بمانند.
• لکه مغولی مداوم: لکه های بزرگتر و با حاشیه واضح تر هستند و ممکن است مدت های طولاتی تر و سال های متمادی باقی بمانند.
• لکه مغولی منتشر: این لکه ها از ابتدای تولد وجود داشته و به صورت منتشر گاه با رنگ تیره تر مشاهده می شوند. در برخی از موارد لکه ها در ابتدای تولد کمرنگ بوده و به مرور تیره تر می شوند. [ ۶]