لوییس مارتین سانتوس ریبرا ( ۱۱ نوامبر ۱۹۲۴ - ۲۱ ژانویه ۱۹۶۴ ) نویسنده و روان پزشک اسپانیایی است. او نویسندهٔ رمان وقت سکوت است که آن را از مهم ترین رمان های اسپانیایی قرن بیستم نامیده اند.
مارتین سانتوس سال ۱۹۲۴ در شهر عرائش در مراکش متولد شد. پدرش، لئاندرو مارتین سانتوس پزشک نظامی بود. او در ۵ سالگی به همراه خانواده به سان سباستین مهاجرت کرد و بخش عمده ای از زندگی اش را آنجا گذراند. او در سالامانکا پزشکی خواند و مدرک دکترایش را در مادرید در رشتهٔ روان پزشکی گرفت. در مادرید با متخصص هایی چون خوان خوسه لوپس ایبور، پدرو لائین انترالگو و کارلوس کاستیا دل پینو آشنا شد. همان زمان بود که به ادبیات علاقه مند شد، به محفل کافه خیخون پیوست و در آن با بسیاری از نویسندگان مشهور نسل خود مانند ایگناسیو آلدکوئا، رافائل سانچس فرلوسیو و خوان بنت آشنا شد.
مارتین سانتوس در مقام روزنامه نگار گاوبازی و گزارش بحث دربارهٔ رئالیسم و واقعیت در ادبیات معاصر را منتشر کرد و در مقام شاعر بذر خاکستری را در سال ۱۹۴۵ چاپ کرد. مهم ترین تأثیر او در ادبیات در نحوهٔ روایت بود. او را آغازگر انقلاب تکنیکی رمان اجتماعی در دههٔ ۶۰ میلادی دانسته اند.
در سال ۱۹۵۱ او را به ریاست بیمارستان روان پزشکی سان سباستین منصوب کردند و در نتیجه به سان سباستین بازگشت. او به انجمن موسوم به «آکادمیا ارانته»، انجمنی که روشنفکران خستگی ناپذیر اسپانیایی که به دنبال شیوه های جدید بیان بودند در دههٔ ۶۰ میلادی تأسیسش کردند، وارد شد، آثار ژان پل سارتر را به دقت مطالعه کرد و به اگزیستانسیالیسم علاقه مند شد.
در سال ۱۹۵۳ با زنی به نام روسیو ازدواج کرد و ۲ سال بعد تزی با عنوان دیلتای، یاسپرس و ادراک بیمار روانی نوشت. در سال ۱۹۶۴ مقاله ای با عنوان آزادی، زودگذری و انتقال در روانکاوی اگزیستانسیالیستی نوشت. او در حزب سوسیالیست کارگری اسپانیا ( PSOE ) ، که در آن زمان حزبی مخفی بود، عضو شد و در ۳ دورهٔ مختلف به زندان افتاد.
اواخر سال ۱۹۶۰ بود که نوشتن رمان وقت سکوت را به پایان رساند که البته در سال ۱۹۶۲ با ۲۰ صفحهٔ سانسورشده چاپ شد. نسخهٔ سانسورنشده اولین بار در سال ۱۹۸۱ چاپ شد. در این رمان او از گفتار درونی، دوم شخص، سبک آزاد غیرمستقیم، مسخ واقعیت و افسانه ها استفادهٔ خلاقانه کرده است؛ ابزارهای روایتی که جیمز جویس پیشرو استفاده از آن ها بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمارتین سانتوس سال ۱۹۲۴ در شهر عرائش در مراکش متولد شد. پدرش، لئاندرو مارتین سانتوس پزشک نظامی بود. او در ۵ سالگی به همراه خانواده به سان سباستین مهاجرت کرد و بخش عمده ای از زندگی اش را آنجا گذراند. او در سالامانکا پزشکی خواند و مدرک دکترایش را در مادرید در رشتهٔ روان پزشکی گرفت. در مادرید با متخصص هایی چون خوان خوسه لوپس ایبور، پدرو لائین انترالگو و کارلوس کاستیا دل پینو آشنا شد. همان زمان بود که به ادبیات علاقه مند شد، به محفل کافه خیخون پیوست و در آن با بسیاری از نویسندگان مشهور نسل خود مانند ایگناسیو آلدکوئا، رافائل سانچس فرلوسیو و خوان بنت آشنا شد.
مارتین سانتوس در مقام روزنامه نگار گاوبازی و گزارش بحث دربارهٔ رئالیسم و واقعیت در ادبیات معاصر را منتشر کرد و در مقام شاعر بذر خاکستری را در سال ۱۹۴۵ چاپ کرد. مهم ترین تأثیر او در ادبیات در نحوهٔ روایت بود. او را آغازگر انقلاب تکنیکی رمان اجتماعی در دههٔ ۶۰ میلادی دانسته اند.
در سال ۱۹۵۱ او را به ریاست بیمارستان روان پزشکی سان سباستین منصوب کردند و در نتیجه به سان سباستین بازگشت. او به انجمن موسوم به «آکادمیا ارانته»، انجمنی که روشنفکران خستگی ناپذیر اسپانیایی که به دنبال شیوه های جدید بیان بودند در دههٔ ۶۰ میلادی تأسیسش کردند، وارد شد، آثار ژان پل سارتر را به دقت مطالعه کرد و به اگزیستانسیالیسم علاقه مند شد.
در سال ۱۹۵۳ با زنی به نام روسیو ازدواج کرد و ۲ سال بعد تزی با عنوان دیلتای، یاسپرس و ادراک بیمار روانی نوشت. در سال ۱۹۶۴ مقاله ای با عنوان آزادی، زودگذری و انتقال در روانکاوی اگزیستانسیالیستی نوشت. او در حزب سوسیالیست کارگری اسپانیا ( PSOE ) ، که در آن زمان حزبی مخفی بود، عضو شد و در ۳ دورهٔ مختلف به زندان افتاد.
اواخر سال ۱۹۶۰ بود که نوشتن رمان وقت سکوت را به پایان رساند که البته در سال ۱۹۶۲ با ۲۰ صفحهٔ سانسورشده چاپ شد. نسخهٔ سانسورنشده اولین بار در سال ۱۹۸۱ چاپ شد. در این رمان او از گفتار درونی، دوم شخص، سبک آزاد غیرمستقیم، مسخ واقعیت و افسانه ها استفادهٔ خلاقانه کرده است؛ ابزارهای روایتی که جیمز جویس پیشرو استفاده از آن ها بود.
wiki: لوییس مارتین سانتوس