لوله های مسی اغلب در تأسیسات انتقال آب شیر گرم و سرد و به عنوان یک خط مبرد در سیستم های HVAC استفاده می شود. دو نوع اساسی لوله های مس، مس نرم و مس سفت و سخت وجود دارد. لوله های مس با استفاده از اتصال شعله ور، اتصال فشرده سازی یا لحیم کاری به یکدیگر وصل می شوند. مس سطح بالایی از مقاومت در برابر خوردگی را نشان می دهد اما بسیار پرهزینه است.
لوله های مسی نرم ( انعطاف پذیر ) می توانند به راحتی خم شده و در مسیر موانع قرار گیرند. این در حالی است که در حین ساخته شدن لوله مسی، این مورد به خودی خود سخت می باشد، اما برای اینکه دوباره نرم شود آن را با دقت آنیل می کنند؛ بنابراین تولید این نوع از لوله های مسی ( لوله های مسی آنیل شده ) نسبت به لوله های مسی سفت گران تر است. به وسیله هر سه روش ذکر شده می توان این لوله ها را به هم وصل نمود اما این تنها نوع لوله مسی است که برای اتصالات شعله ور مناسب است. مس محبوب ترین انتخاب برای خطوط مبرد در تقسیم سیستم های تهویه مطبوع و پمپ های حرارتی است.
مس سفت و سخت یک انتخاب محبوب برای خطوط انتقال آب است. روش اتصال این لوله ها با استفاده از لحیم کاری/ عرق، رول شیار، فشرده سازی یا اتصال متصل / فشرده شده می باشد. مس سخت ( سفت ) ( سخت به دلیل سخت تر شدن کار نصب می باشد ) نمی تواند خم شود و باید از اتصالات زانوی مسی یا سایر اتصالات برای دور گوشه ها یا اطراف موانع استفاده کرد. اگر در فرایندی به نام آنیل کردن لوله مسی سخت، گرم شود و اجازه خنک شدن داده شود، مس سفت یا سخت، نرم می شود و بدون ترک خوردگی خم می شود و تبدیل به لوله مسی نرم می شود.
اتصالات لحیم کاری صاف هستند و به راحتی بر روی قسمت انتهایی یک لوله اصطلاحاً سر می خورند و فیت می شوند. سپس مفصل با استفاده از مشعل گرم می شود و لحیم کاری در محل اتصال ذوب می شود. هنگامی که لحیم کاری خنک می شود، پیوند بسیار محکمی ایجاد می کند که می تواند چندین دهه دوام بیاورد. مس نوع سخت متصل شده به وسیله لحیم کاری محبوب ترین گزینه برای خطوط آبرسانی در ساختمان های مدرن است. در شرایطی که اتصالات زیادی باید به یکباره انجام شوند ( مانند لوله کشی ساختمان های جدید ) ، لحیم کاری بسیار سریعتر و ارزانتر نسبت به اتصال به وسله فشرده سازی یا شعله را ارائه می دهد. اصطلاح تعریق گاهی اوقات برای توصیف روند لوله های لحیم کاری به کار می رود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفلوله های مسی نرم ( انعطاف پذیر ) می توانند به راحتی خم شده و در مسیر موانع قرار گیرند. این در حالی است که در حین ساخته شدن لوله مسی، این مورد به خودی خود سخت می باشد، اما برای اینکه دوباره نرم شود آن را با دقت آنیل می کنند؛ بنابراین تولید این نوع از لوله های مسی ( لوله های مسی آنیل شده ) نسبت به لوله های مسی سفت گران تر است. به وسیله هر سه روش ذکر شده می توان این لوله ها را به هم وصل نمود اما این تنها نوع لوله مسی است که برای اتصالات شعله ور مناسب است. مس محبوب ترین انتخاب برای خطوط مبرد در تقسیم سیستم های تهویه مطبوع و پمپ های حرارتی است.
مس سفت و سخت یک انتخاب محبوب برای خطوط انتقال آب است. روش اتصال این لوله ها با استفاده از لحیم کاری/ عرق، رول شیار، فشرده سازی یا اتصال متصل / فشرده شده می باشد. مس سخت ( سفت ) ( سخت به دلیل سخت تر شدن کار نصب می باشد ) نمی تواند خم شود و باید از اتصالات زانوی مسی یا سایر اتصالات برای دور گوشه ها یا اطراف موانع استفاده کرد. اگر در فرایندی به نام آنیل کردن لوله مسی سخت، گرم شود و اجازه خنک شدن داده شود، مس سفت یا سخت، نرم می شود و بدون ترک خوردگی خم می شود و تبدیل به لوله مسی نرم می شود.
اتصالات لحیم کاری صاف هستند و به راحتی بر روی قسمت انتهایی یک لوله اصطلاحاً سر می خورند و فیت می شوند. سپس مفصل با استفاده از مشعل گرم می شود و لحیم کاری در محل اتصال ذوب می شود. هنگامی که لحیم کاری خنک می شود، پیوند بسیار محکمی ایجاد می کند که می تواند چندین دهه دوام بیاورد. مس نوع سخت متصل شده به وسیله لحیم کاری محبوب ترین گزینه برای خطوط آبرسانی در ساختمان های مدرن است. در شرایطی که اتصالات زیادی باید به یکباره انجام شوند ( مانند لوله کشی ساختمان های جدید ) ، لحیم کاری بسیار سریعتر و ارزانتر نسبت به اتصال به وسله فشرده سازی یا شعله را ارائه می دهد. اصطلاح تعریق گاهی اوقات برای توصیف روند لوله های لحیم کاری به کار می رود.
wiki: لوله مسی
