لوسین لوی - برول ( به فرانسوی: Lucien Lévy - Bruhl ) الگو:زاد مرگ فیلسوف و انسان شناس فرانسوی بود. وی به خاطر پژوهش های گسترده در مورد چیزی که ذهنیت ابتدایی می نامد، بسیار نامدار است. [ ۱]
لوی - برول در پاریس متولد شد و دکترای خود را از دانشکدهٔ نورمال سوپریور دریافت کرد و وارد محیط دانشگاهی شد که او را در سال ۱۹۰۴ به استادی کرسی تاریخ فلسفهٔ جدید در سوربن رساند. درس های او در سوربن پایهٔ نگارش کتاب های چون یاکوبی ( ۱۸۹۴ ) و اوت کنت ( ۱۹۰۰ ) شدند. اما آثار دوران ساز او عبارت اند از: اخلاق مرسوم و علم اخلاق ( ۱۹۰۳ ) و به ویژه شش جلد کتابی که به پژوهش دربارهٔ آن چیزی اختصاص یافته اند که او ذهنیت ابتدایی می نامید. موضوع های مطروحه در آثار لوی - برول کاملاً نو و اصیل اند؛ از این رو ارزیابی تأثیراتی که دیگران بر تفکر او داشته اند دشوار است. شاید تأکید لوی - برول بر نقش عواطف در زندگی روانی انسان متأثر از یاکوبی ( فیلسوف آلمانی ۱۸۱۹–۱۷۴۳ ) باشد، در جامعه شناسی نیز تحت تأثیر اندیشه های امیل دورکیم ( فیلسوف و جامعه شناس فرانسوی ۱۹۱۷–۱۸۵۸ ) قرار داشت. در آن زمان اندیشه های دورکیم بر مکتب جامعه شناسی فرانسوی غالب بودند. اما لوی - برول بعضی از اندیشه های دورکیم را مردود دانست و وارد بحث های پرشوری با او شد. لوی - برول نمی توانست همهٔ پیامدهای خردگرایی دورکیم را بپذیرد. اما از کتاب قواعد روش جامعه شناسی او چیزهای بسیاری آموخت. به طور کلی می توان گفت که لوی - برول بیشتر به معنای منفی تحت تأثیر دورکیم بود تا به معنای مثبت. او پیرو هیچ متفکری نبود. در حقیقت او اندیشه های خود را اغلب در تقابل با اندیشه های دیگران تعریف می کرد. مثلاً در تقابل با نظریه پردازان روح انگاری ( animism ) ( یعنی فریزر، تایلور و اسپنسر ) . اما نسبت به انتقادهایی که از نظریاتش می شد بی تفاوت نبود و به ویژه ایرادهای جامعه شناسانی مانند دورکیم، موس، و انسان شناسانی مانند اوانز - پریچارد را مد نظر قرار می داد. پاسخ های او به این انتقادها سبب تغییراتی در سمت گیری اندیشه اش شدند. در تحول اندیشهٔ او سه مرحلهٔ اساسی را می توان تمیز داد. نخستین مرحله را می توان انتشار کتاب اخلاق مرسوم و علم اخلاق ( La Morale et la Science des moeurs ) ( ۱۹۰۳ ) ، دومین مرحله را ارائهٔ تئوری هایش دربارهٔ ذهنیت ابتدایی و سومین مرحله را بازنگری ها و تغییرهایی دانست که در نظریه هایش داده است. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفلوی - برول در پاریس متولد شد و دکترای خود را از دانشکدهٔ نورمال سوپریور دریافت کرد و وارد محیط دانشگاهی شد که او را در سال ۱۹۰۴ به استادی کرسی تاریخ فلسفهٔ جدید در سوربن رساند. درس های او در سوربن پایهٔ نگارش کتاب های چون یاکوبی ( ۱۸۹۴ ) و اوت کنت ( ۱۹۰۰ ) شدند. اما آثار دوران ساز او عبارت اند از: اخلاق مرسوم و علم اخلاق ( ۱۹۰۳ ) و به ویژه شش جلد کتابی که به پژوهش دربارهٔ آن چیزی اختصاص یافته اند که او ذهنیت ابتدایی می نامید. موضوع های مطروحه در آثار لوی - برول کاملاً نو و اصیل اند؛ از این رو ارزیابی تأثیراتی که دیگران بر تفکر او داشته اند دشوار است. شاید تأکید لوی - برول بر نقش عواطف در زندگی روانی انسان متأثر از یاکوبی ( فیلسوف آلمانی ۱۸۱۹–۱۷۴۳ ) باشد، در جامعه شناسی نیز تحت تأثیر اندیشه های امیل دورکیم ( فیلسوف و جامعه شناس فرانسوی ۱۹۱۷–۱۸۵۸ ) قرار داشت. در آن زمان اندیشه های دورکیم بر مکتب جامعه شناسی فرانسوی غالب بودند. اما لوی - برول بعضی از اندیشه های دورکیم را مردود دانست و وارد بحث های پرشوری با او شد. لوی - برول نمی توانست همهٔ پیامدهای خردگرایی دورکیم را بپذیرد. اما از کتاب قواعد روش جامعه شناسی او چیزهای بسیاری آموخت. به طور کلی می توان گفت که لوی - برول بیشتر به معنای منفی تحت تأثیر دورکیم بود تا به معنای مثبت. او پیرو هیچ متفکری نبود. در حقیقت او اندیشه های خود را اغلب در تقابل با اندیشه های دیگران تعریف می کرد. مثلاً در تقابل با نظریه پردازان روح انگاری ( animism ) ( یعنی فریزر، تایلور و اسپنسر ) . اما نسبت به انتقادهایی که از نظریاتش می شد بی تفاوت نبود و به ویژه ایرادهای جامعه شناسانی مانند دورکیم، موس، و انسان شناسانی مانند اوانز - پریچارد را مد نظر قرار می داد. پاسخ های او به این انتقادها سبب تغییراتی در سمت گیری اندیشه اش شدند. در تحول اندیشهٔ او سه مرحلهٔ اساسی را می توان تمیز داد. نخستین مرحله را می توان انتشار کتاب اخلاق مرسوم و علم اخلاق ( La Morale et la Science des moeurs ) ( ۱۹۰۳ ) ، دومین مرحله را ارائهٔ تئوری هایش دربارهٔ ذهنیت ابتدایی و سومین مرحله را بازنگری ها و تغییرهایی دانست که در نظریه هایش داده است. [ ۱]
wiki: لوسین لوی برول