لوسیا فیرچایلد فولر ( زاده ۶ دسامبر ۱۸۷۰ – درگذشته ۲۱ مه ۱۹۲۴ ) نقاش آمریکایی و عضو مستعمره هنری کورنیش نیوهمپشایر بود. او برای دنبال کردن هنر توسط جان سینگر سارجنت الهام گرفت. فولر در سال ۱۸۹۳ در نمایشگاه جهانی کلمبیا در شیکاگو یک نقاشی دیواری با عنوان زنان پلیموث برای ساختمان زن ایجاد کرد. او که بیشتر به خاطر مینیاتورهای پرتره اش شناخته می شود، یکی از اعضای مؤسس و خزانه دار انجمن نقاشان مینیاتور آمریکا بود.
او مدال برنز در نمایشگاه پاریس ۱۹۰۰، مدال نقره در بوفالو در سال ۱۹۰۱ و مدال طلا در نمایشگاه سنت لوئیس ۱۹۰۴ دریافت کرد.
لوسیا فیرچایلد در بوستون، ماساچوست، دختر الیزابت A. ( نام خانوادگی نلسون ) و چارلز فیرچایلد، [ ۱] [ ۲] به دنیا آمد که در دوران ریاست گروور کلیولند به عنوان وزیر خزانه داری خدمت کرد. پدربزرگ پدری او جریوس سی. فریچایلد، اولین شهردار مدیسون، ویسکانسین، و عموی او لوسیوس فیرچایلد، فرماندار ویسکانسین بود.
جان سینگر سارجنت، یک دوست خانوادگی، از فرچایلد الهام گرفت تا هنرمند شود. [ ۳] او از خاطراتش از دیدار با سارجنت از موزه لوور نوشت. [ ۴] [ الف]
یک عکس سلفی در سال ۱۸۹۰ توانایی های هنری فیرچایلد را در سن ۱۸ سالگی نشان می. او همچنین در سال ۱۸۹۱ یک پرتره از برادرش بلر فیرچایلد را با پیانو انجام داد فیرچایلد در ابتدا قصد داشت نقاشی های دیواری بکشد و در سال ۱۸۹۳ به همراه لیدیا امت، مری کاسات و مری فرچایلد مک مونیز مأموریت یافت تا یکی از شش نقاشی دیواری را برای ساختمان زن در نمایشگاه جهانی کلمبیا در شیکاگو انجام دهد. [ ۵] موضوع منتخب او مهاجران زن نیوانگلند بود و عنوان آن زنان پلیموت بود. کمیسیون قابل توجهی در نظر گرفته شد.
پس از یک رابطه عاشقانه چند ساله، فیرچایلد در سال ۱۸۹۳ با همکلاسی خود، نقاش آمریکایی هنری براون فولر ازدواج کرد. پس از باردار شدن او، نیاز فوری به حمایت مالی برای خانواده اش ضروری بود. پدرش اخیراً ثروت خود را در بوستون از دست داده بود و او برخلاف میل او ازدواج کرده بود. او که اولین فرزندش را باردار بود، به پرتره روی آورد و عمدتاً مینیاتور تولید کرد. شوهرش به وضوح گفت که او از دنبال پول برای هنرش بالاتر است. فیرچایلد فولر به زندگی در اتاقی تاریک و کوچک در شهر نیویورک متوسل شد و از ارتباطات اجتماعی مهم خود برای قراردادهای کمیسیون استفاده کرد و تا سال ۱۹۰۳ نزدیک به دویست محصول تولید کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو مدال برنز در نمایشگاه پاریس ۱۹۰۰، مدال نقره در بوفالو در سال ۱۹۰۱ و مدال طلا در نمایشگاه سنت لوئیس ۱۹۰۴ دریافت کرد.
لوسیا فیرچایلد در بوستون، ماساچوست، دختر الیزابت A. ( نام خانوادگی نلسون ) و چارلز فیرچایلد، [ ۱] [ ۲] به دنیا آمد که در دوران ریاست گروور کلیولند به عنوان وزیر خزانه داری خدمت کرد. پدربزرگ پدری او جریوس سی. فریچایلد، اولین شهردار مدیسون، ویسکانسین، و عموی او لوسیوس فیرچایلد، فرماندار ویسکانسین بود.
جان سینگر سارجنت، یک دوست خانوادگی، از فرچایلد الهام گرفت تا هنرمند شود. [ ۳] او از خاطراتش از دیدار با سارجنت از موزه لوور نوشت. [ ۴] [ الف]
یک عکس سلفی در سال ۱۸۹۰ توانایی های هنری فیرچایلد را در سن ۱۸ سالگی نشان می. او همچنین در سال ۱۸۹۱ یک پرتره از برادرش بلر فیرچایلد را با پیانو انجام داد فیرچایلد در ابتدا قصد داشت نقاشی های دیواری بکشد و در سال ۱۸۹۳ به همراه لیدیا امت، مری کاسات و مری فرچایلد مک مونیز مأموریت یافت تا یکی از شش نقاشی دیواری را برای ساختمان زن در نمایشگاه جهانی کلمبیا در شیکاگو انجام دهد. [ ۵] موضوع منتخب او مهاجران زن نیوانگلند بود و عنوان آن زنان پلیموت بود. کمیسیون قابل توجهی در نظر گرفته شد.
پس از یک رابطه عاشقانه چند ساله، فیرچایلد در سال ۱۸۹۳ با همکلاسی خود، نقاش آمریکایی هنری براون فولر ازدواج کرد. پس از باردار شدن او، نیاز فوری به حمایت مالی برای خانواده اش ضروری بود. پدرش اخیراً ثروت خود را در بوستون از دست داده بود و او برخلاف میل او ازدواج کرده بود. او که اولین فرزندش را باردار بود، به پرتره روی آورد و عمدتاً مینیاتور تولید کرد. شوهرش به وضوح گفت که او از دنبال پول برای هنرش بالاتر است. فیرچایلد فولر به زندگی در اتاقی تاریک و کوچک در شهر نیویورک متوسل شد و از ارتباطات اجتماعی مهم خود برای قراردادهای کمیسیون استفاده کرد و تا سال ۱۹۰۳ نزدیک به دویست محصول تولید کرد.
wiki: لوسیا فرچایلد فولر