لودویگ گئورگ الیاس موزز بیبرباخ ( به آلمانی: Ludwig Georg Elias Moses Bieberbach ) ( زاده ۴ دسامبر ۱۸۸۶ در دارمشتات – درگذشته ۱ سپتامبر ۱۹۸۲ در اوبر اودورف ) ریاضیدان اهل آلمان بود. وی به خاطر دستاوردهایش در آنالیز مختلط، حدس نامبردار به حدس بیبرباخ و نیز عضویتش در حزب نازی و فعالیت هایش در این حزب و تلاش برای اخراج استادان یهودی در دوره آلمان نازی شهرت دارد.
بیبرباخ در دانشگاه های هایدلبرگ و گوتینگن درس خواند و درجه دکتری را با سرپرستی فلیکس کلاین در سال ۱۹۱۰ به دست آورد. در سال ۱۹۱۳ در دانشگاه بازل سرگرم کار شد و در سال ۱۹۱۵ به دانشگاه گوته فرانکفورت رفت. او از سال ۱۹۲۱ تا ۱۹۴۵ در دانشگاه برلین مشغول کار بود. بیبرباخ، از اعضای فعال در حزب نازی و به ویژه در اس آ بود. وی به عنوان رئیس و معاون طولانی مدت دانشگاه برلین، پستهای مهمی در کادر رهبری دانشگاه داشت. او به دلیل نقش فعالش در تعقیب و اخراج استادان یهودی از دانشگاه در تاریخ دانشگاه به نام «بازجوی بزرگ» نامبردار است. از جمله استادانی که قربانی این تلاشهای وی شدند می توان ایسای شور ( که بیبرباخ با او در ۱۹۲۸ مقاله هایی دربارهٔ هندسه و نظریه اعداد هم به چاپ رسانده بود ) ، هیلدا گایرینگر و به ویژه ادموند لانداو را نام برد. وی همچنین تلاش کرد جنبشی به نام ریاضیات آلمانی بنیان نهد و مجله ریاضی ای هم با همین نام تأسیس کرد. جنبش ریاضیات آلمانی، با واکنش برخی ریاضیدانان به ویژه هلموت هاسه روبرو گشت و بیبرباخ ناچار به عقب نشینی شد. وی در سال ۱۹۳۸ در پی انتشار نامه ای سرگشاده به ریاضیدان دانمارکی هارالد بور مجبور به کناره گیری از انجمن ریاضی آلمان شد. بیبرباخ پس از پایان جنگ در سال ۱۹۴۵ به دلیل فعالیت هایش در حزب نازی از همه مناسبش اخراج شد و سال های پایانی عمر را در اوبراودورف گذراند.
زمینه کاری بیبرباخ بیشتر آنالیز مختلط بود و وی دستاوردهای بسیاری در این شاخه دارد. او از جمله قضیه های نامبردار به قضیه های بیبرباخ را اثبات کرد که می گویند که در هر بُعد، تنها شمار متناهی از گروههای فضایی وجود دارند و بنابراین به حل مسئله هیجدهم از مسائل هیلبرت کمک شایانی کرد. بیبرباخ همچنین به دلیل حدسی که به نام خود او به حدس بیبرباخ نامبردار بود مشهور است. این حدس که به مدت ۶۰ سال از مسائل حل نشده ریاضیات بود، سرانجام در سال ۱۹۸۴ به وسیله ریاضیدان فرانسوی لویی دوبرانژ اثبات شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبیبرباخ در دانشگاه های هایدلبرگ و گوتینگن درس خواند و درجه دکتری را با سرپرستی فلیکس کلاین در سال ۱۹۱۰ به دست آورد. در سال ۱۹۱۳ در دانشگاه بازل سرگرم کار شد و در سال ۱۹۱۵ به دانشگاه گوته فرانکفورت رفت. او از سال ۱۹۲۱ تا ۱۹۴۵ در دانشگاه برلین مشغول کار بود. بیبرباخ، از اعضای فعال در حزب نازی و به ویژه در اس آ بود. وی به عنوان رئیس و معاون طولانی مدت دانشگاه برلین، پستهای مهمی در کادر رهبری دانشگاه داشت. او به دلیل نقش فعالش در تعقیب و اخراج استادان یهودی از دانشگاه در تاریخ دانشگاه به نام «بازجوی بزرگ» نامبردار است. از جمله استادانی که قربانی این تلاشهای وی شدند می توان ایسای شور ( که بیبرباخ با او در ۱۹۲۸ مقاله هایی دربارهٔ هندسه و نظریه اعداد هم به چاپ رسانده بود ) ، هیلدا گایرینگر و به ویژه ادموند لانداو را نام برد. وی همچنین تلاش کرد جنبشی به نام ریاضیات آلمانی بنیان نهد و مجله ریاضی ای هم با همین نام تأسیس کرد. جنبش ریاضیات آلمانی، با واکنش برخی ریاضیدانان به ویژه هلموت هاسه روبرو گشت و بیبرباخ ناچار به عقب نشینی شد. وی در سال ۱۹۳۸ در پی انتشار نامه ای سرگشاده به ریاضیدان دانمارکی هارالد بور مجبور به کناره گیری از انجمن ریاضی آلمان شد. بیبرباخ پس از پایان جنگ در سال ۱۹۴۵ به دلیل فعالیت هایش در حزب نازی از همه مناسبش اخراج شد و سال های پایانی عمر را در اوبراودورف گذراند.
زمینه کاری بیبرباخ بیشتر آنالیز مختلط بود و وی دستاوردهای بسیاری در این شاخه دارد. او از جمله قضیه های نامبردار به قضیه های بیبرباخ را اثبات کرد که می گویند که در هر بُعد، تنها شمار متناهی از گروههای فضایی وجود دارند و بنابراین به حل مسئله هیجدهم از مسائل هیلبرت کمک شایانی کرد. بیبرباخ همچنین به دلیل حدسی که به نام خود او به حدس بیبرباخ نامبردار بود مشهور است. این حدس که به مدت ۶۰ سال از مسائل حل نشده ریاضیات بود، سرانجام در سال ۱۹۸۴ به وسیله ریاضیدان فرانسوی لویی دوبرانژ اثبات شد.
wiki: لودویگ بیبرباخ