لوتِتیُم عنصری شیمیایی با نماد Lu و عدد اتمی ۷۱ است. یک فلز سفید نقره ای است که مقاوم در برابر فرسایش در محیط خشک است، اما در هوای مرطوب نه. این عنصر آخرین عنصری است که در گروه لانتانیدها قرار دارد ( یا در مواردی در نظر گرفته عنصر اول از ۶ دوره فلزات واسطه ) ، و به طور سنتی در میان عناصر خاکی کمیاب به حساب می شود. لوتتیم در سال ۱۹۰۷ توسط ژرژ اوربان دانشمند فرانسوی، بارون کارل اور فون ولباخ، معدن شناس اتریشی و چارلز جیمز، شیمیدان آمریکایی کشف شد. همه این مردان، لوتتیم را به عنوان یک ناخالصی در ایتربیم معدنی، تشخیص دادند.
ژرژ اوربان، نخست نام "lutecium" را برای این عنصر جدید انتخاب کرد؛ اما در سال ۱۹۴۹ نگارشِ عنصرِ ۷۱، به لوتتیم تغییر یافت.
لوتتیم یک ماده بسیار فراوان نیست، هر چند به طور قابل توجه بیشتر از نقره در پوسته زمین است. لوتتیم - ۱۷۶ ( ۲٫۵٪ ) ایزوتوپ رادیواکتیو نسبتاً فراوان با نیمه عمر حدود ۳۸ میلیارد سال است، و بنابراین برای تعیین سن شهاب سنگ ها اهمیت دارد. لوتتیم معمولاً در ارتباط با ایتریم عنصری رخ می دهد و گاهی در آلیاژهای فلزی است و به عنوان یک کاتالیزور در واکنش های شیمیایی مختلف استفاده می شود. لوتتیم - ۱۷۷ به - DOTA - تیت برای درمان رادیونوکلئید ( پزشکی هسته ای را ببینید ) در تومورهای غددی عصبی استفاده می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفژرژ اوربان، نخست نام "lutecium" را برای این عنصر جدید انتخاب کرد؛ اما در سال ۱۹۴۹ نگارشِ عنصرِ ۷۱، به لوتتیم تغییر یافت.
لوتتیم یک ماده بسیار فراوان نیست، هر چند به طور قابل توجه بیشتر از نقره در پوسته زمین است. لوتتیم - ۱۷۶ ( ۲٫۵٪ ) ایزوتوپ رادیواکتیو نسبتاً فراوان با نیمه عمر حدود ۳۸ میلیارد سال است، و بنابراین برای تعیین سن شهاب سنگ ها اهمیت دارد. لوتتیم معمولاً در ارتباط با ایتریم عنصری رخ می دهد و گاهی در آلیاژهای فلزی است و به عنوان یک کاتالیزور در واکنش های شیمیایی مختلف استفاده می شود. لوتتیم - ۱۷۷ به - DOTA - تیت برای درمان رادیونوکلئید ( پزشکی هسته ای را ببینید ) در تومورهای غددی عصبی استفاده می شود.
wiki: لوتتیم