لوئیس والتات ( به فرانسوی: Louis Valtat ) ، ( زادهٔ ۸ اوت ۱۸۶۹ میلادی - مرگ ۲ژانویه ۱۹۵۲ میلادی ) ، نقاش و گراورساز فرانسوی منسوب به مکتب فوویسم می باشد. این گروه اولین بار در سال ۱۹۰۵ آثارشان رادر در سالن پاییزی ( Salon d'Automne ) به نمایش گذاشتند. [ ۱] لوئیس والتات به عنوان یکی از چهره های کلیدی در مسیر انتقال سبکی نقاشی ازکلود مونه به هانری ماتیس مطرح می شود. [ ۲]
لوئیس والتات در ۸ آگوست سال ۱۹۰۵ میلادی در ناحیه دیئپ نورماندی فرانسه در خانواده ای مرفه زاده شد. خانوادهٔ او مالکان کشتی بودند. والتات بیشتر دوران کودکی خود را ورسای منطقه ای در حومهٔ پاریس گذراند. او تحصیلات دبیرستانی خود را درمدرسهٔ ( به فرانسوی: Lycée Hoche ) کسب نمود. با تشویق پدرش که خود نیز نقاش منظره پرداز بود به هنر نقاشی علاقه مند شد. در سن هفده سالگی با هدف دنبال کردن نقاشی به عنوان حرفه ای برای آیندهٔ خود، درخواست ورود به اکول ده بوزار را داد و پذیرفته شد. در سال ۱۸۸۷ او به پاریس رفت تا در آنجا ثبت نام نماید. در اکول ده بوزار هنرمندان معروفی چون گوستاو بولانجر ( ۱۹۲۴–۱۸۸۸ ) ( به انگلیسی: Gustave Boulanger ) ، جولیس جوزف لوفور ( ۱۹۱۱–۱۸۳۶ ) ( به انگلیسی :Jules Joseph Lefebvre ) و بعدها ژان - ژوزف بنجامین - کنستانت ( ۱۹۰۲–۱۸۴۵ ) به ( انگلیسی: Jean - Joseph Benjamin - Constant ) همکلاسی او بودند. والتات سپس در آکادمی جولیان تحت نظر ژول دو پره ( به فرانسوی: Jules Dupré ) منظره پرداز مکتب باربیزون که نقاشان معروفی چون آلبرت آندره، موریس دنیس ( به فرانسوی: Maurice Denis ) ، پی یر بونار ( به فرانسوی: Pierre Bonnard ) و ادوار وویار ( به فرانسوی: Édouard Vuillard ) از شاگردان او بودند تحصیلات خود را دنبال کرد. سه نقاش اخیر که خود را نبی ها می نامیدند متأثر از سبک ترکیب گری پل گوگن ( ۱۹۰۳–۱۸۴۸ ) و استفاده از فرمهای ساده شده، رنگ های ناب و سطوح بزرگ این نقاش بودند. والتات هرجند با گروه نیامیخت ولی شیوهٔ کاری آنان را آموخت.
در سال ۱۸۹۰ پس از دریافت جایزهٔ ( به فرانسوی :Jauvin d’Attainville ) آتلیه شخصی خود را در خیابان لا گلاسیه ( به فرانسوی: La Glaciere ) دایر نمود و در سال ۱۸۹۳ برای اولین بار آثارش را در سالن مستقلین به نمایش گذاشت. این نقاشی ها شامل صحنه هایی از زندگی در خیابان های اطراف کارگاه هنری وی بودند. منتقد هنری فلیکس فنیون در نقدهای خودبه اثر در بلوار - ۱۸۹۳ او اشاره کرده است. در نقاشی های اولیهٔ خود والتات نورهای خودانگیختهٔ دریافتگران و نقطه چینی های رنگی پوینتیلیسم را بکار می گرفت. دو اثر والتات که به خوبی بیانگر شیوهٔ کاری این دوران او می باشند قایقها - ۱۸۹۲ ( به انگلیسی :Barges ) و اثردرختان سیب - ۱۸۹۴ ( به انگلیسی:The Apple Trees ) است که چنانچه ریموند کنیا ( به فرانسوی: Raymond Cogniat ) می گوید اثر قایق ها دارای انعکاسات متحرک و موج دار دریافتگران می باشد در حالیکه درختان سیب با درخشش قرمزها و زردهای روشن که با ضربه های قلم موهای لکه لکهٔ سبز تشدید شده است جان گرفته است. والتات در طول حیات هنری خود آثارش را به وفور به نمایش گذاشت. در سال ۱۸۹۶او با مشارکت آنری دو تولوز - لوترک و آلبرت آندره دکوری را برای تئاتر شاهکار در پاریس طراحی کردند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفلوئیس والتات در ۸ آگوست سال ۱۹۰۵ میلادی در ناحیه دیئپ نورماندی فرانسه در خانواده ای مرفه زاده شد. خانوادهٔ او مالکان کشتی بودند. والتات بیشتر دوران کودکی خود را ورسای منطقه ای در حومهٔ پاریس گذراند. او تحصیلات دبیرستانی خود را درمدرسهٔ ( به فرانسوی: Lycée Hoche ) کسب نمود. با تشویق پدرش که خود نیز نقاش منظره پرداز بود به هنر نقاشی علاقه مند شد. در سن هفده سالگی با هدف دنبال کردن نقاشی به عنوان حرفه ای برای آیندهٔ خود، درخواست ورود به اکول ده بوزار را داد و پذیرفته شد. در سال ۱۸۸۷ او به پاریس رفت تا در آنجا ثبت نام نماید. در اکول ده بوزار هنرمندان معروفی چون گوستاو بولانجر ( ۱۹۲۴–۱۸۸۸ ) ( به انگلیسی: Gustave Boulanger ) ، جولیس جوزف لوفور ( ۱۹۱۱–۱۸۳۶ ) ( به انگلیسی :Jules Joseph Lefebvre ) و بعدها ژان - ژوزف بنجامین - کنستانت ( ۱۹۰۲–۱۸۴۵ ) به ( انگلیسی: Jean - Joseph Benjamin - Constant ) همکلاسی او بودند. والتات سپس در آکادمی جولیان تحت نظر ژول دو پره ( به فرانسوی: Jules Dupré ) منظره پرداز مکتب باربیزون که نقاشان معروفی چون آلبرت آندره، موریس دنیس ( به فرانسوی: Maurice Denis ) ، پی یر بونار ( به فرانسوی: Pierre Bonnard ) و ادوار وویار ( به فرانسوی: Édouard Vuillard ) از شاگردان او بودند تحصیلات خود را دنبال کرد. سه نقاش اخیر که خود را نبی ها می نامیدند متأثر از سبک ترکیب گری پل گوگن ( ۱۹۰۳–۱۸۴۸ ) و استفاده از فرمهای ساده شده، رنگ های ناب و سطوح بزرگ این نقاش بودند. والتات هرجند با گروه نیامیخت ولی شیوهٔ کاری آنان را آموخت.
در سال ۱۸۹۰ پس از دریافت جایزهٔ ( به فرانسوی :Jauvin d’Attainville ) آتلیه شخصی خود را در خیابان لا گلاسیه ( به فرانسوی: La Glaciere ) دایر نمود و در سال ۱۸۹۳ برای اولین بار آثارش را در سالن مستقلین به نمایش گذاشت. این نقاشی ها شامل صحنه هایی از زندگی در خیابان های اطراف کارگاه هنری وی بودند. منتقد هنری فلیکس فنیون در نقدهای خودبه اثر در بلوار - ۱۸۹۳ او اشاره کرده است. در نقاشی های اولیهٔ خود والتات نورهای خودانگیختهٔ دریافتگران و نقطه چینی های رنگی پوینتیلیسم را بکار می گرفت. دو اثر والتات که به خوبی بیانگر شیوهٔ کاری این دوران او می باشند قایقها - ۱۸۹۲ ( به انگلیسی :Barges ) و اثردرختان سیب - ۱۸۹۴ ( به انگلیسی:The Apple Trees ) است که چنانچه ریموند کنیا ( به فرانسوی: Raymond Cogniat ) می گوید اثر قایق ها دارای انعکاسات متحرک و موج دار دریافتگران می باشد در حالیکه درختان سیب با درخشش قرمزها و زردهای روشن که با ضربه های قلم موهای لکه لکهٔ سبز تشدید شده است جان گرفته است. والتات در طول حیات هنری خود آثارش را به وفور به نمایش گذاشت. در سال ۱۸۹۶او با مشارکت آنری دو تولوز - لوترک و آلبرت آندره دکوری را برای تئاتر شاهکار در پاریس طراحی کردند.
wiki: لوئیس والتات