لوئی نهم

لوئی نهم ( ۲۵ آوریل ۱۲۱۴–۲۵ اوت ۱۲۷۰ ) ، معروف به سن لوئی یا لوئی مقدس، از سال ۱۲۲۶ تا ۱۲۷۰ پادشاه فرانسه بود. لوئی ۱۲ ساله بود که به دنبال مرگ پدرش لوئی هشتم در کلیسای جامع رمس تاجگذاری کرد. مادرش، بلانش کاستیا تا وقتی که به بلوغ رسید، به عنوان نایب السلطنه سلطنت می کرد و سپس تا زمان مرگ، مشاور ارزشمند وی باقی ماند. در دوران کودکی لوئی، بلانش با مخالفت خائنان شورشی مقابله کرد و در جنگ صلیبی کاتاری، که ۲۰ سال قبل آغاز شده بود، پیروزی قطعی به دست آورد.
در بزرگسالی، لوئی نهم با برخی از قدرتمندترین اشراف قلمروی خود مانند هیو پنجم لوسیانان و پیتر دروکس، دوک بریتانی با درگیری های مکرر روبرو شد. همزمان، هنری سوم پادشاه انگلستان سعی در احیای تصرفات قاره ای آنژوین داشت، اما بلافاصله در نبرد تیلبورگ دچار شکست شد. لوئی چندین استان، به ویژه بخش هایی از آکوتین، ماین و پروانس را ضمیمه کرد.
لوئی نهم یکی از برجسته ترین پادشاهان اروپایی قرون وسطی است. از دوران سلطنت وی به عنوان دوره طلایی قرون وسطایی یاد می شود که در آن پادشاهی فرانسه به یک اوج اقتصادی و همچنین سیاسی رسیده است. حاکمان اروپایی دیگر او را نه تنها به خاطر سرآمد بودن در اسلحه یا ثروت بی بدیل پادشاهی اش، بلکه همچنین به خاطر شهرت انصاف و صداقت اخلاقی وی بسیار گرامی می داشتند: اغلب از او خواسته می شد در اختلافات، میانجیگری نماید.
وی اصلاح طلب بود و عدالت سلطنتی فرانسه را توسعه داد، که در آن پادشاه، عالی ترین مقام قضایی بود و از نظر تئوری هر کسی می توانست برای اصلاح حکم قاضی درخواست تجدید نظر کند. وی محاکمه با آزمایش را تحریم کرد، سعی کرد به آفت جنگ های خصوصی پایان دهد و اصل برائت را در آیین دادرسی کیفری وارد کرد. لوئی نهم برای اجرای سیستم جدید حقوقی خود پلیس نظامی و دادسرا را ایجاد کرد.
لوئی نهم با احترام به نذری که هنگام دعا برای بهبودی در هنگام یک بیماری جدی داده بود، جنگهای صلیبی هفتم و هشتم را علیه ایوبیان، ممالیک و پادشاهی حفصیان آغاز کرد. او در ابتدا اسیر شد و برای آزادی باج پرداخت، و در طی آخرین مورد از اسهال خونی درگذشت. پسرش فیلیپ سوم جانشین وی شد.
ستایشگران وی در طول قرن ها لوئی نهم را به عنوان حاکم ایده آل مسیحی قلمداد کرده اند، اگرچه معاصران گهگاهی او را به عنوان پادشاه راهب سرزنش می کردند. [ ۱] [ ۲] به نظر او الهام گرفته از تعصب مسیحی غیرت و از خود گذشتگی کاتولیک است. با ارزش گذاری برای کلیسای کاتولیک، قوانین او کفر گویی را با مثله کردن زبان و لبها مجازات کرد، [ ۳] و او دستور سوزاندن حدود دوازده هزار نسخه دست نویس تلمود و سایر کتابهای یهودی را صادر کرد. [ ۴]