لمح

[ویکی الکتاب] معنی لَمْحِ: نظر کردن فوری و به عجله (لمح بصر یعنی چشم برهم زدن، که آن را خطف البصر نیز میگویند )
تکرار در قرآن: ۲(بار)
نگاه تند. چشم بهمزدن. در نهایه آنرا نگاه تند گفته و گوید: در حدیث آمده«کانُ یَلْمَحُ فِی الصَّلوةِ وَ لایَلْتَفِتُ» در نماز با چشم اشاره می‏کرد و روی بر نمی‏گردانید. در مجمع البیان آن رانگاه‏تند و در قاموس اختلاس نظر و در اقرب بازشدن چشم به سوی چیزی... گفته است . . ظاهرا آیه دوم نیز در باره مجی‏ءآخرت است و مراد از امر دستور وقوع آن می‏باشد واز «واحِدَة» می‏توان فهمید که تقدیر آن «وَ ما اَمْرُنا اِلَّا کَلِمَةٌ واحِدَةٌ» است و گرنه می‏بایست «واحِد» گفته شود. یعنی کارآخرت و وقوع آن مانند اشاره چشم یا نزدیکتر از آن است احتمال هست مراد آسانی وقوع قیامت در قدرت خدا باشد مانند آسانی اشاره به چشم نه سرعت وقوع قیامت. این لفظ فقط دوبار در قرآن آمده است.