[ویکی فقه] لعن صحابه در تشیع (شبهه). لعن اگر در سخن خدا باشد به معنای دور کردن از رحمت است، و اگر از طرف مردم باشد به معنای دور شدن از رحمت خدا است. در بررسی آیات قرآن به چند دسته و طائفه از آیاتی که در موضوع سبّ و لعن است نیز برخورد می کنیم.در بین احادیث و روایات ثبت شده از زبان ائمّه معصومین (علیه السّلام) همواره بخشی از آن به نهی و دوری از سبّ و لعن و یا فحش و نفرین به افراد مسلمان است ولی یکی از اتّهاماتی که همواره به شیعه نسبت داده شده، داستان سبّ و لعن بعضی از اصحاب و یاران پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) است، که این امر در طول تاریخ باعث رنج های فراوان و گرفتاری های بی شماری برای شیعه گردیده است، به شهادت تاریخ و سیره نویسان، سلاطین و خلفاء مستبدّ، همیشه سب خلفا را وسیله ای برای قتل عام و نابودی شیعه قرار می دادند.یکی از ظلم های بزرگی که در حق مولا امیرمؤمنان حضرت علی (علیه السّلام) روا داشته اند، دشنام ها و بدگوئی های فراوان درباره آن حضرت است. از دانشمندان اهل سنت نقل شده که، علیّ بن ابی طالب در منابر شرق و غرب کشور اسلامی سبّ و لعن می شد، در دوران بنی امیه در بیش از هزار منبر لعن می کردند، و پایه گذار این سنّت، شخص معاویه بود که عده ای، از اعمال و کردار او با عظمت یاد می کنند. ولی در مقابل همیشه شیعه متهم به لعن و نفرین صحابه بوده است؛ لذا در ادامه مطالبی را در رابطه با لعن در قرآن و احادیث شیعه و اهل سنت بیان می کنیم.
قبل از پرداختن به بحث و گفتگو در آیات قرآن لازم می دانیم تا از جهت لغت به موضوع بحث که لعن و سبّ است نیز بپردازیم.«السبّ فی اللغة هو الشتم او قبیح الکلام». معنی سبّ در لغت تعرّض به دیگران با سخن زشت و ناپسند است.راغب اصفهانی می گوید: «انّ السبّ: الشتم الوجیع»، سبّ به معنای سخن زشت دردآور است. «و امّا اللعن: فهو ان کان من اللّه سبحانه فمعناه الطرد من الرحمة، وان کان من الناس فمعناه الدعاء بالطرد».
راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات، ص۲۲۰.
بنابراین در بررسی آیات قرآن به چند دسته و طائفه از آیاتی که در موضوع سبّ و لعن است برخرد می کنیم.الف. گروه اوّل آیاتی است که لعن را به شیطان یا ابلیس متوجه می سازد مانند این آیه: «وَاِنَّ عَلَیْکَ لَعْنَتِی اِلَی یَوْمِ الدِّینِ؛
ص/سوره۳۸، آیه۷۸.
پژوهشگران حدیث نبوی که تحقیقات و تفحّص ارزشمندی پیرامون سخنان و فرمایشات پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) داشته اند، تقریباً تعداد سیصد عنوان در موضوع لعن که فقط از این کلمه استفاده شده است استخراج نموده و در معرض مطالعه و دید دیگران قرار داده اند، که این نکته دلیلی روشن بر اهمیّت موضوع در سیره نبوی است.
زغلوان، محمدسعید، موسوعة اطراف الحدیث النبویّ (صلی الله علیه و آله وسلّم)، ج۶، ص۵۹۴، مادّه «لعن».
...
قبل از پرداختن به بحث و گفتگو در آیات قرآن لازم می دانیم تا از جهت لغت به موضوع بحث که لعن و سبّ است نیز بپردازیم.«السبّ فی اللغة هو الشتم او قبیح الکلام». معنی سبّ در لغت تعرّض به دیگران با سخن زشت و ناپسند است.راغب اصفهانی می گوید: «انّ السبّ: الشتم الوجیع»، سبّ به معنای سخن زشت دردآور است. «و امّا اللعن: فهو ان کان من اللّه سبحانه فمعناه الطرد من الرحمة، وان کان من الناس فمعناه الدعاء بالطرد».
راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات، ص۲۲۰.
بنابراین در بررسی آیات قرآن به چند دسته و طائفه از آیاتی که در موضوع سبّ و لعن است برخرد می کنیم.الف. گروه اوّل آیاتی است که لعن را به شیطان یا ابلیس متوجه می سازد مانند این آیه: «وَاِنَّ عَلَیْکَ لَعْنَتِی اِلَی یَوْمِ الدِّینِ؛
ص/سوره۳۸، آیه۷۸.
پژوهشگران حدیث نبوی که تحقیقات و تفحّص ارزشمندی پیرامون سخنان و فرمایشات پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) داشته اند، تقریباً تعداد سیصد عنوان در موضوع لعن که فقط از این کلمه استفاده شده است استخراج نموده و در معرض مطالعه و دید دیگران قرار داده اند، که این نکته دلیلی روشن بر اهمیّت موضوع در سیره نبوی است.
زغلوان، محمدسعید، موسوعة اطراف الحدیث النبویّ (صلی الله علیه و آله وسلّم)، ج۶، ص۵۹۴، مادّه «لعن».
...
wikifeqh: شبهه_لعن_صحابه_در_تشیع