لعاب

تعریفی که از لعاب و فریب توسط Emiliani در TECNOLOGIA DEI PROCESSI CERAMICI بیان شده است. به شرح زیر می باشد:
- فریب ها یا لعاب:
به پوشش های ترانسپارنت انواع کاشی با ظروف سرامیکی فاینس ( تزئینی ) لعاب خورده و نیز ارتن ور آهکی مربوط می شود. نوع خاصی از لعاب که ( فریت ترانسپارنت ) نامیده می شود. به صورت لایه های نازک برای تزیین رو لعابی به کار می رود تا به کاشی و ظروف سرامیکی تزنینی ماجولیکا، درخشندگی بیشتری بدهد.
لعاب
پوشش های سرامیکی از لایه های نازک شیشه که سطح کاشی ها را می پوشانند. ساخته شده اند. این پوشش با پاشیدن محلول سوسپانسیون بدست آمده از خرد کردن قریب ها با آب و سایر ترکیبات مربوط. بر روی بدنه سرامیک که به صورت بیسکویت درآمده یا فقط خشک شده به کار برده می شود.
تعریفی که از لعاب و فریب توسط Emiliani در TECNOLOGIA DEI PROCESSI CERAMICI بیان شده است. به شرح زیر می باشد:
- فریب ها یا لعاب:
به پوشش های ترانسپارنت انواع کاشی با ظروف سرامیکی فاینس ( تزئینی ) لعاب خورده و نیز ارتن ور آهکی مربوط می شود. نوع خاصی از لعاب که ( فریت ترانسپارنت ) نامیده می شود. به صورت لایه های نازک برای تزیین رو لعابی به کار می رود تا به کاشی و ظروف سرامیکی تزنینی ماجولیکا، درخشندگی بیشتری بدهد.
لعاب ها: این اصطلاح به کلیه پوشش های بسیار اوپک، کدر ( opaque ) شیشه ای اطلاق می شود. نوع خاصی آن لعابی است که ( ماجولیکا ) نام دارد و به صورت لایه های نسبتا ضخیم بر روی بیسکویت Faenza به کار می رود تا به محصول نهایی، ظاهری سفید و درخشان بدهد. کدری لعاب با وارد کردن یک اوپک کننده سیلیکات زیرکونیم، اکسید قلع، اکسید تیتانیم به درون ترکیب، پخش و سرد کردن با ریختن داخل آب حاصل می شود.
مکانسیم تشکیل شیشه و فرمولاسیون
کلیه مواد شیشه ای، از ذوب انواع مختلف سازندگان گزارش شده در جدول ۱ نتیجه می شوند:
- عوامل شیشه ساز - مواد کمک ذوب یا گداز آور ( flues )
- اوپک کننده ها ( opacifiers ) – پایدار سازها و تثبیت کننده ها ( stabilizers )
- عوامل تبدیل کننده شیشه به کریستال ( Devitficants )
ایزوتوپی ( isotropy ) مهم ترین مشخصه و ویژگی شیشه ها است. در حالی که مواد جامدی که ساختار کریستالین دارند به مواد غیر ایزوتوپ ( Anisotropic ) معروفند. به این دلیل در ابتدا فرض می شد ک شیشه ها مواد بی شکل ( آمورف ) هستند تا اینکه بر اساس تحقیقاتی که توسط warren, Zachariasen انجام شد. مشخص شد که سیلیسیم دارای ساختار تتراهدرال است.
با وجود این، در حالی که کریستال ها منحصرا آرایش چهار وجهی متناسب با ساختار هندسی منظم از خود نشان می دهند. شیشه ها ساختار کاملا بی نظمی دارند یعنی بدون تقارن هستند. بنابراین به رغم اینکه شیشه، شبکه نامنظم پیچیده ای است که عمدتا از سلیسیم و اکسیژن تشکیل شده است. می توان گفت که شیشه از یک شبکه ساخته شده است.

هنگامی که دما بالا می رود. انرژی فعالیت گرمایی افزایش می یابد تا به مقداری برسید که پیوندهای ضعیف تر شکسته شوند و با افزایش بیشتر دما، از هم پاشیدگی تدریجی شبکه و ذوب تدریجی شیشه حاصل می شود. در هر دمایی، ساختارشیشه ای با آن سطح گرمایی مطابقت دارد با سخت شدن ماده زمانی که دما پایین می رود و پیوندها مجددا تشکیل می شوند شیشه دارای ساختمان ویژه ای با پایین ترین سطح انرژی می باشد.
با وجود آنکه ویسکوزیته شیشه دز نقطه تغییر شکل بسیار سریع افزایش می یابد. ساختار داخلی ماده جامد مانند ساختار ماده در بالاترین دما می باشد. نتیجه ناپایداری ساختاری است حتی در یک دوره طولانی نیز ایجاد می گردد.
کاتیون هایی که در حالت اکسید بصورت شیشه ای با گرما دادن کامل ماده بدست می آیند، کاتیون های تشکیل دهنده شبکه نامیده می شوند عبارتند از : B3+ , si+4.
در حالی که سلسیم چهار وجهی هایی را تشکیل می دهد که راس آنها به هم مربوطند بو با عدد کوئوردیناسیون ۳ مثلث های متساوی الاضلاعی را تشکیل می دهدکه یون B3+ در مرکز آنها واقع است. از آنجایی که یون سیلیسیم دارای چهار پیوند است در حال که بور سه پیوند دارد مشخص می شود که چرا شیشه بوریک ویسکوزیته کمتر و بنابراین قابلیت ذوب بیشتری دارد.
هر گاه کاتیون های ذوب شده ( مذاب ) که اصلاح کننده های شبکه نیز نامیده می شوند بصورت اکسید اضافه شوند. باعث گسیخته شدن پل های پیوندی بین چهار وجهی ها می گردند.

این یون ها معمولا در شکاف هایی قرار می گیرند. که چند وجهی های سیلیسی را جدا می کنند هر چه تعداد یون سدیم وارد شده بیشتر باشد، شکاف ها و فواصل ایجاد شده بیشتر خواهد بود و بنابراین ویسکوزیته لعاب به تدریج کاهش می یابد.
علاوه بر این گسیختگی های میان چهار وجهی ها به آسیب دیدن شیشه می انجامد علت این امر، آنست که هرچه این چهار وجهی ها آزادی بیشتری داشته باشند. تمایل آنها بدست آوردن ساختار منظم کریستالین و در نتیجه تبدیل شیشه به کریستال بیشتر می شود کاتیون های پایدار کننده اصلاح کننده های شبکه نیز می باشند