لشکرکشی فیلیپین (۴۵–۱۹۴۲). الگو:Campaignbox Philippines 1944–1945
لشکرکشی فیلیپین ( فیلیپینی: Kampanya sa Pilipinas, Labanan sa Pilipinas & Liberasyon ng Pilipinas ) یکی از لشکرکشی های جنگ اقیانوس آرام بود.
به دلیل انهدام ناوگان ترکیبی در نبرد خلیج لیته، نفرات ارتش ژاپن در جزیره لیته ۱۰۰٬۰۰۰ و جزیره لوزون ۲۵۰٬۰۰۰ به طور کامل ارتباط منابع غذایی شان با سپاه اصلی قطع شد و این تعداد نیرو در فیلیپین رها شده بر جا ماندند. پس از انهدام نیروهای اصلی در جنگ تا ژوئن ۱۹۴۵، نیروهای ژاپنی در حالی که در جنگل سرگردان بود فقط به جنگهای پراکنده ادامه دادند. بسیاری از آنها از گرسنگی یا در اثر بیماری های عفونی مانند مالاریا و بدتر شدن زخم های جنگ جان خود را از دست دادند. تعداد ژاپنی های کشته شده در عمل ( از جمله کشته شدگان در جنگ ) در جنگ فیلیپین از زمان حمله به فیلیپین بالاترین میزان در تمام جبهه هایی است که ژاپنی ها در جنگ اقیانوس آرام می جنگند. ارتش ژاپن که ارتباطش با تدارکات و منابع غذایی قطع شده بود، از گرسنگی رنج می برد و تخمین زده می شود که حدود ۸۰٪ از کشته شدگان جنگ ژاپن در فیلیپین از گرسنگی، بیماری یا خودکشی مرده باشند.
در نتیجه این نبرد، کل فیلیپین به یک میدان جنگ تبدیل شد و بیش از یک میلیون فیلیپینی را کشت. تعداد کشته شدگان ژاپنی ها در جنگ ۱۵ ساله ( مدت این زمان در واقع کوتاه تر بود اما در بین مورخان ژاپنی رایج است که از اصطلاح جنگ ۱۵ ساله استفاده شود ) از حادثه موکدن تا پایان جنگ اقیانوس آرام حدود ۳٫۱ میلیون نفر بود و جمعیت ژاپن در آن زمان حدود ۷۲ میلیون نفر بود، بنابراین حدود ۴ درصد ژاپنی ها جان خود را از دست دادند. جمعیت فیلیپین در آن زمان حدود ۱۶ میلیون نفر بود که از این تعداد بیش از ۱ میلیون نفر فوت کردند و این نسبت حدود ۷ درصد بود که تقریباً دو برابر نسبت جمعیت ژاپن است. علاوه بر این، شهرهای بزرگی مانند مانیل تخریب و به ویرانه تبدیل شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفلشکرکشی فیلیپین ( فیلیپینی: Kampanya sa Pilipinas, Labanan sa Pilipinas & Liberasyon ng Pilipinas ) یکی از لشکرکشی های جنگ اقیانوس آرام بود.
به دلیل انهدام ناوگان ترکیبی در نبرد خلیج لیته، نفرات ارتش ژاپن در جزیره لیته ۱۰۰٬۰۰۰ و جزیره لوزون ۲۵۰٬۰۰۰ به طور کامل ارتباط منابع غذایی شان با سپاه اصلی قطع شد و این تعداد نیرو در فیلیپین رها شده بر جا ماندند. پس از انهدام نیروهای اصلی در جنگ تا ژوئن ۱۹۴۵، نیروهای ژاپنی در حالی که در جنگل سرگردان بود فقط به جنگهای پراکنده ادامه دادند. بسیاری از آنها از گرسنگی یا در اثر بیماری های عفونی مانند مالاریا و بدتر شدن زخم های جنگ جان خود را از دست دادند. تعداد ژاپنی های کشته شده در عمل ( از جمله کشته شدگان در جنگ ) در جنگ فیلیپین از زمان حمله به فیلیپین بالاترین میزان در تمام جبهه هایی است که ژاپنی ها در جنگ اقیانوس آرام می جنگند. ارتش ژاپن که ارتباطش با تدارکات و منابع غذایی قطع شده بود، از گرسنگی رنج می برد و تخمین زده می شود که حدود ۸۰٪ از کشته شدگان جنگ ژاپن در فیلیپین از گرسنگی، بیماری یا خودکشی مرده باشند.
در نتیجه این نبرد، کل فیلیپین به یک میدان جنگ تبدیل شد و بیش از یک میلیون فیلیپینی را کشت. تعداد کشته شدگان ژاپنی ها در جنگ ۱۵ ساله ( مدت این زمان در واقع کوتاه تر بود اما در بین مورخان ژاپنی رایج است که از اصطلاح جنگ ۱۵ ساله استفاده شود ) از حادثه موکدن تا پایان جنگ اقیانوس آرام حدود ۳٫۱ میلیون نفر بود و جمعیت ژاپن در آن زمان حدود ۷۲ میلیون نفر بود، بنابراین حدود ۴ درصد ژاپنی ها جان خود را از دست دادند. جمعیت فیلیپین در آن زمان حدود ۱۶ میلیون نفر بود که از این تعداد بیش از ۱ میلیون نفر فوت کردند و این نسبت حدود ۷ درصد بود که تقریباً دو برابر نسبت جمعیت ژاپن است. علاوه بر این، شهرهای بزرگی مانند مانیل تخریب و به ویرانه تبدیل شد.
