[ویکی فقه] لحاظ لفظ و اراده معنا توسط استعمال کننده لفظ را لحاظ مستعمل می گویند.
لحاظ مستعمل، از اقسام لحاظ لفظ و معنا بوده و عبارت است از توجه نفسانی استعمال کننده در هنگام استعمال لفظ و اراده معنا، زیرا وی قبل از استعمال، لفظ و معنا را تصور می نماید و لفظ را به قصد ایجاد معنا در ذهن مخاطب بکار می برد.
لحاظ مستعمل، از اقسام لحاظ لفظ و معنا بوده و عبارت است از توجه نفسانی استعمال کننده در هنگام استعمال لفظ و اراده معنا، زیرا وی قبل از استعمال، لفظ و معنا را تصور می نماید و لفظ را به قصد ایجاد معنا در ذهن مخاطب بکار می برد.
wikifeqh: لحاظ_مستعمل