[ویکی فقه] احضار چیزی در ذهن بدون واسطه و با تمام تفصیلات را لحاظ تفصیلی گویند.
لحاظ تفصیلی، مقابل لحاظ اجمالی بوده و عبارت است از التفات نفس به چیزی، بدون واسطه، با تمام خصوصیاتش.واضع در هنگام وضع ، باید لفظ و معنا را تصور کند و تصور هر یک از لفظ و معنا به دو صورت ممکن است؛ گاهی لحاظ و تصور بنفسه و تفصیلی است و گاهی اجمالی.مراد از لحاظ تفصیلی آن است که واضع در هنگام وضع، معنا را به طور تفصیلی و با همه خصوصیات و مشخصاتش تصور می کند و آن گاه لفظ را برای آن معنا وضع می نماید، مثل: وضع خاص و موضوع له خاص در جایی که پدری، فرزند خود را در نظر می گیرد و می گوید: لفظ «زید» را برای او وضع کرده ام.
لحاظ تفصیلی، مقابل لحاظ اجمالی بوده و عبارت است از التفات نفس به چیزی، بدون واسطه، با تمام خصوصیاتش.واضع در هنگام وضع ، باید لفظ و معنا را تصور کند و تصور هر یک از لفظ و معنا به دو صورت ممکن است؛ گاهی لحاظ و تصور بنفسه و تفصیلی است و گاهی اجمالی.مراد از لحاظ تفصیلی آن است که واضع در هنگام وضع، معنا را به طور تفصیلی و با همه خصوصیات و مشخصاتش تصور می کند و آن گاه لفظ را برای آن معنا وضع می نماید، مثل: وضع خاص و موضوع له خاص در جایی که پدری، فرزند خود را در نظر می گیرد و می گوید: لفظ «زید» را برای او وضع کرده ام.
wikifeqh: لحاظ_تفصیلی