[ویکی فقه] به احضار چیزی در ذهن به واسطه چیزی دیگر، به صورت مبهم می گویند.
لحاظ اجمالی، مقابل لحاظ تفصیلی بوده و عبارت است از تصور و التفات نفس به چیزی از راه چیز دیگر که به گونه ای مبهم در ذهن حاضر می شود.برای مثال، در وضع الفاظ ، تصور معنا شرط است، اما معنا دو گونه تصور می شود:۱. خود معنا با تمام خصوصیات و جزئیات تصور گردیده و مورد التفات قرار می گیرد؛۲. معنا از طریق کلی آن و به طور مبهم تصور می شود؛ یعنی کلی همانند آینه در نظر گرفته می شود و از راه آن به مصادیقش نظر می شود؛ برای مثال، چون مصادیق انسان، در وصف انسانیت مشترک می باشد، در صورتی که عنوان انسان تصور شود معنایش این است که مصادیق آن نیز به صورت اجمالی تصور شده است، چون بر مصادیق، عنوان انسانیت صادق است.
لحاظ اجمالی، مقابل لحاظ تفصیلی بوده و عبارت است از تصور و التفات نفس به چیزی از راه چیز دیگر که به گونه ای مبهم در ذهن حاضر می شود.برای مثال، در وضع الفاظ ، تصور معنا شرط است، اما معنا دو گونه تصور می شود:۱. خود معنا با تمام خصوصیات و جزئیات تصور گردیده و مورد التفات قرار می گیرد؛۲. معنا از طریق کلی آن و به طور مبهم تصور می شود؛ یعنی کلی همانند آینه در نظر گرفته می شود و از راه آن به مصادیقش نظر می شود؛ برای مثال، چون مصادیق انسان، در وصف انسانیت مشترک می باشد، در صورتی که عنوان انسان تصور شود معنایش این است که مصادیق آن نیز به صورت اجمالی تصور شده است، چون بر مصادیق، عنوان انسانیت صادق است.
wikifeqh: لحاظ_اجمالی