لحاظ استقلالی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] تصور و التفات مستقیم و بدون واسطه به معنا است.
لحاظ استقلالی، به معنای تصور ملحوظ و بذل توجه مستقیم بدون واسطه به آن، از جانب لحاظ کننده است؛ برای مثال، مشهور اصولیون معتقدند هنگام وضع معانی اسمی، واضع، آنها را به طور مستقل مورد لحاظ قرار داده و لفظ را برای آنها وضع می کند؛ به خلاف معانی حرفی که واضع آنها را به طور مستقیم لحاظ نمی کند، بلکه با لحاظ عنوانی کلی، لفظ را برای مصادیق آن وضع می نماید.
عناوین مرتبط
۱. ↑ کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، ص۴۲.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس