[ویکی الکتاب] معنی لُّبَداً: بسیار
معنی لِبَداً: جمعیت انبوه و متراکم (جمع لـُبْده است به معنای مجتمعی متراکم و فشرده است. عبارت "کَادُواْ یَکُونُونَ عَلَیْهِ لِبَداً" یعنی : نزدیک بود جمعیت انبوه و متراکمی بر سر او بریزد)
معنی یَکُونُونَ: باشند ( عبارت "کَادُواْ یَکُونُونَ عَلَیْهِ لِبَداً" یعنی : نزدیک بود جمعیت انبوه و متراکمی بر سر او بریزد)
ریشه کلمه:
لبد (۲ بار)
«لِبَد» از مادّه «لَبَد» (بر وزن پدر) به معنای چیزی است که اجزای آن روی هم متراکم شده باشد، این تعبیر ،بیانگر هجوم عجیب مؤمنان جنّ برای شنیدن قرآن در اولین برخورد با آن، و همچنین بیانگر جاذبه فوق العاده نماز پیامبر(صلی الله علیه وآله) است.
. لبد را در آیه به ضم و کسر اول خوانده و در قرآنها به کسر اول است. لُبُود به معنی، اقامت، چسبیدن، ازدحام و جمع شدن آمده است و آن در آیه جمع لُبْدَة به ضم اول به معنی ملاصق، مجتمع و متراکم است ناگفته نماند: از آیه 16 سوره جن لحن کلام تغییر یافته و متوجه مشرکین است لذا ضمیر «کادُوا - یَکُونُون» ظاهراً راجع به آنهاست مراد از «لِبَداً» متراکم بودن است در اقرب الموارد گفته: لِبَد هر پشم و موی متراکم و پیچیده است به علت چسبیده بودن بعضی به بعضی لِبَد نامیده شده. ظاهراً وقت نماز خواندن آن حضرت، کفار برای مزاحمت و تماشا به اطرافش جمع شده میخواستند از سر و کله همدیگر بالا روند معنی آیه چنین میشود: و چون بنده خدا به نماز برخاست نزدیک بود بر او متراکم شوند. به نظر بعضی متراکم بودن راجع به جن است و آنها برای شنیدن قرآن اجتماع کرده میخواستند از دوش همدیگر بالا روند و آیات را بشنوند و ضمیر «کادُوا - یَکُونُون» راجع به آنهاست. ولی سیاق آیات قبل و بعد با این نظر ملایم نیست. * . لُبد را در آیه مشدد و مخفف خواندهاند ولی در قرآنها مخفف و به ضم اول است وبه معنی کثیر و بسیار است در مجمع فرموده: لُبد به معنی کثیر و مأخوذ از «تَلَبَّدَ الشَّیْءُ» است یعنی بعضی بر بعضی انباشته شد. معنی آیه: میگوید مال زیادی تلف کردم.
معنی لِبَداً: جمعیت انبوه و متراکم (جمع لـُبْده است به معنای مجتمعی متراکم و فشرده است. عبارت "کَادُواْ یَکُونُونَ عَلَیْهِ لِبَداً" یعنی : نزدیک بود جمعیت انبوه و متراکمی بر سر او بریزد)
معنی یَکُونُونَ: باشند ( عبارت "کَادُواْ یَکُونُونَ عَلَیْهِ لِبَداً" یعنی : نزدیک بود جمعیت انبوه و متراکمی بر سر او بریزد)
ریشه کلمه:
لبد (۲ بار)
«لِبَد» از مادّه «لَبَد» (بر وزن پدر) به معنای چیزی است که اجزای آن روی هم متراکم شده باشد، این تعبیر ،بیانگر هجوم عجیب مؤمنان جنّ برای شنیدن قرآن در اولین برخورد با آن، و همچنین بیانگر جاذبه فوق العاده نماز پیامبر(صلی الله علیه وآله) است.
. لبد را در آیه به ضم و کسر اول خوانده و در قرآنها به کسر اول است. لُبُود به معنی، اقامت، چسبیدن، ازدحام و جمع شدن آمده است و آن در آیه جمع لُبْدَة به ضم اول به معنی ملاصق، مجتمع و متراکم است ناگفته نماند: از آیه 16 سوره جن لحن کلام تغییر یافته و متوجه مشرکین است لذا ضمیر «کادُوا - یَکُونُون» ظاهراً راجع به آنهاست مراد از «لِبَداً» متراکم بودن است در اقرب الموارد گفته: لِبَد هر پشم و موی متراکم و پیچیده است به علت چسبیده بودن بعضی به بعضی لِبَد نامیده شده. ظاهراً وقت نماز خواندن آن حضرت، کفار برای مزاحمت و تماشا به اطرافش جمع شده میخواستند از سر و کله همدیگر بالا روند معنی آیه چنین میشود: و چون بنده خدا به نماز برخاست نزدیک بود بر او متراکم شوند. به نظر بعضی متراکم بودن راجع به جن است و آنها برای شنیدن قرآن اجتماع کرده میخواستند از دوش همدیگر بالا روند و آیات را بشنوند و ضمیر «کادُوا - یَکُونُون» راجع به آنهاست. ولی سیاق آیات قبل و بعد با این نظر ملایم نیست. * . لُبد را در آیه مشدد و مخفف خواندهاند ولی در قرآنها مخفف و به ضم اول است وبه معنی کثیر و بسیار است در مجمع فرموده: لُبد به معنی کثیر و مأخوذ از «تَلَبَّدَ الشَّیْءُ» است یعنی بعضی بر بعضی انباشته شد. معنی آیه: میگوید مال زیادی تلف کردم.
wikialkb: لِبَدا