لباس فضایی سیستم پیچیده ای از پوشاک، تجهیزات و سیستم های زیست محیطی می باشد و به گونه ای طراحی شده است تا بتواند فضانورد را به راحتی در محیط خشن فضا زنده نگه دارد. [ ۱]
انسان نمی تواند در فضا بدون لباس مناسب جان سالم به در ببرد. فضانوردان هنگامی که داخل ایستگاه فضایی یا در شاتل مشغول کار و زندگی هستند، به پوشیدن لباس مخصوص نیازی ندارند و گذشته از نبود گرانش در داخل شاتل یا ایستگاه فضایی، آن ها تفاوت دیگری را با زمین احساس نمی کنند. فضانوردان آنجا با لباسهای راحت و شلوار راحتی و اغلب بدون کفش هستند؛ اما هنگامی که یکی از آن ها برای کار مجبور شود به بیرون از سفینه برود باید لباس فضایی بر تن کند.
اگر انسان بدون پوشش مخصوص وارد فضا شود ظرف پانزده ثانیه بیهوش می شود و مغز او در مدت چهار دقیقه نابود می شود. حداقل دما در یک روز سرد زمستان در مناطق مسکونی زمین ۲۰–۳۰ درجه زیر صفر است است، اما در فضا این دما می تواند به کمتر از ۱۰۰ درجه زیر صفر هم برسد؛ با وجود این اختلاف دمای فاحش، خیلی مهم است که فضانوردان لباس محافظ را قبل از خارج شدن از ایستگاه فضایی یا شاتل بپوشند. [ ۲]
در مأموریت آپولو فضانوردان بر روی ماه به خوبی آن که در فضا حرکت می کنند راه بروند، لباس های فضانوردی برای پیاده روی های فضایی هم طراحی شده بودند. لباس های فضانوردی ابتدایی که در زمان پرتاب موشک پوشیده می شدند، لباس های کمکی مورد نیاز بودند در زمانی که فشار از بین می رفت. لباس های فضانوردی آپولو شامل این موارد می شدند:
• یک نایلون خنک کننده آبی به عنوان زیرپوش
• یک لباس با فشار چند لایه
• لایه درونی - نایلونی سبک وزن با سوراخ هایی بر روی آن
• لایه میانی - نایلون ورقه ورقه شده ازneoprene برای نگه داشتن فشار
• لایه بیرونی - نایلونی برای نگهداری لایه های دارای فشار زیرین
• پنج لایه ازMylar آلومینیومی بافته شده با چهار لایه ازDacron برای حفاظت از گرما
• دو لایه از Kapton برای محافظت بیشتر از گرما
• یک لایه از تفلون ورقه شده - نسوز - برای حفاظت از خراش
• یک لایه تز تفلون سفید - نسوز -
لباس فضانوردی دارای کفش، دستکش، کلاه برای ارتباطات و کلاه پلاستیکی کاملاً تمیز - Helmet - است. در زمان پرتاب اکسیژن و آب خنک کننده توسط فضاپیما تهیه می شود. برای پیاده روی فضایی فضانورد با یک جفت کفش، دستکش با سر انگشت های لاستیکی، یک دست فیلتر یا کلاه آفتابگردان برای محافظت از نور آفتاب و یک کوله پشتی که اکسیژن، دستگاه دفع دی اکسید کربن و آب برای خنک کننده دارد، محافظت می شود کوله پشتی لباس فضانوردی وزنی معادل ۸۲ کیلوگرم روی زمین و ۱۴ کیلوگرم بر روی ماه دارد. لباس های فضانوردی ابتدایی آپولو همچنین برای پیاده روی در مأموریت اسکای لاب Sky Labاستفاده شد. در اوایل پرواز شاتل های فضایی فضانوردان لباس های فضانوردی قهوه ای رنگی می پوشیدند. مانند مأموریت های قبلی این لباس برای این مورد هم مورد استفاده قرار می گرفت که اگر فشار در کابین از بین رفت خطری متوجه فضانوردان نشود. طراحی این لباس ها همچنین بسیار شبیه به طراحی لباس ها آپولو بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفانسان نمی تواند در فضا بدون لباس مناسب جان سالم به در ببرد. فضانوردان هنگامی که داخل ایستگاه فضایی یا در شاتل مشغول کار و زندگی هستند، به پوشیدن لباس مخصوص نیازی ندارند و گذشته از نبود گرانش در داخل شاتل یا ایستگاه فضایی، آن ها تفاوت دیگری را با زمین احساس نمی کنند. فضانوردان آنجا با لباسهای راحت و شلوار راحتی و اغلب بدون کفش هستند؛ اما هنگامی که یکی از آن ها برای کار مجبور شود به بیرون از سفینه برود باید لباس فضایی بر تن کند.
اگر انسان بدون پوشش مخصوص وارد فضا شود ظرف پانزده ثانیه بیهوش می شود و مغز او در مدت چهار دقیقه نابود می شود. حداقل دما در یک روز سرد زمستان در مناطق مسکونی زمین ۲۰–۳۰ درجه زیر صفر است است، اما در فضا این دما می تواند به کمتر از ۱۰۰ درجه زیر صفر هم برسد؛ با وجود این اختلاف دمای فاحش، خیلی مهم است که فضانوردان لباس محافظ را قبل از خارج شدن از ایستگاه فضایی یا شاتل بپوشند. [ ۲]
در مأموریت آپولو فضانوردان بر روی ماه به خوبی آن که در فضا حرکت می کنند راه بروند، لباس های فضانوردی برای پیاده روی های فضایی هم طراحی شده بودند. لباس های فضانوردی ابتدایی که در زمان پرتاب موشک پوشیده می شدند، لباس های کمکی مورد نیاز بودند در زمانی که فشار از بین می رفت. لباس های فضانوردی آپولو شامل این موارد می شدند:
• یک نایلون خنک کننده آبی به عنوان زیرپوش
• یک لباس با فشار چند لایه
• لایه درونی - نایلونی سبک وزن با سوراخ هایی بر روی آن
• لایه میانی - نایلون ورقه ورقه شده ازneoprene برای نگه داشتن فشار
• لایه بیرونی - نایلونی برای نگهداری لایه های دارای فشار زیرین
• پنج لایه ازMylar آلومینیومی بافته شده با چهار لایه ازDacron برای حفاظت از گرما
• دو لایه از Kapton برای محافظت بیشتر از گرما
• یک لایه از تفلون ورقه شده - نسوز - برای حفاظت از خراش
• یک لایه تز تفلون سفید - نسوز -
لباس فضانوردی دارای کفش، دستکش، کلاه برای ارتباطات و کلاه پلاستیکی کاملاً تمیز - Helmet - است. در زمان پرتاب اکسیژن و آب خنک کننده توسط فضاپیما تهیه می شود. برای پیاده روی فضایی فضانورد با یک جفت کفش، دستکش با سر انگشت های لاستیکی، یک دست فیلتر یا کلاه آفتابگردان برای محافظت از نور آفتاب و یک کوله پشتی که اکسیژن، دستگاه دفع دی اکسید کربن و آب برای خنک کننده دارد، محافظت می شود کوله پشتی لباس فضانوردی وزنی معادل ۸۲ کیلوگرم روی زمین و ۱۴ کیلوگرم بر روی ماه دارد. لباس های فضانوردی ابتدایی آپولو همچنین برای پیاده روی در مأموریت اسکای لاب Sky Labاستفاده شد. در اوایل پرواز شاتل های فضایی فضانوردان لباس های فضانوردی قهوه ای رنگی می پوشیدند. مانند مأموریت های قبلی این لباس برای این مورد هم مورد استفاده قرار می گرفت که اگر فشار در کابین از بین رفت خطری متوجه فضانوردان نشود. طراحی این لباس ها همچنین بسیار شبیه به طراحی لباس ها آپولو بود.
wiki: لباس فضانوردی