مریلین مونرو در سال ۱۹۵۵ در فیلم خارش هفت ساله به کارگردانی بیلی وایلدر، کارگردان اتریشی لباس سفیدی پوشیده بود. این لباس توسط طراح لباس ویلیام تراویلا ساخته شد و در شناخته شده ترین صحنه فیلم استفاده شد. [ ۱] تصویر آن و او در بالای درپوش هوا مترو به عنوان یکی از نمادین ترین تصاویر قرن بیستم توصیف شده است.
طراح صحنه و لباس ویلیام تراویلا، معروف به تراویلا، برای کارش در ماجراهای دن خوان در سال ۱۹۴۸ برنده جایزه اسکار شد. در سال ۱۹۵۲، در فاکس قرن بیستم، او همکاری با مونرو را برای فیلم زحمت در زدن به خودت نده را آغاز کرد. این طراح لباس های او را برای هشت فیلم طراحی کرد. [ ۲] در سال ۱۹۵۴، زمانی که همسرش دونا دریک در تعطیلات بود، لباس سفید مونرو را طراحی کرد. طبق کتاب Hollywood Costume: Glamour! Glitter! Romance! نوشته دیل مک کوناتی و دایانا وریلند، او در عوض آن را از فروشگاه خرید. [ ۳]
این لباس کوکتیل در سکانس «خارش هفت ساله» نمایش داده می شود که در آن مونرو و بازیگر نقش اول تام ایول از تئاتر خیابان ۵۲ ترانس لوکس در خیابان لکسینگتون خارج می شوند، [ ۴] که به تازگی فیلم موجودی از باتلاق سیاه را تماشا کرده بودند. وقتی صدای مترو را می شنوند که از زیر درپوش پیاده رو می گذرد، او روی آن قدم می گذارد و می پرسد "وای، نسیم مترو را حس می کنی؟" همان طور که باد لباس را بالا می برد و پاهای او را آشکار می کند.
این صحنه قرار بود ساعت ۱:۰۰ در خیابان خارج از ترانس لوکس در ۱۵ سپتامبر ۱۹۵۴ فیلمبرداری شود. مونرو و دوربین های فیلم کنجکاوی صدها طرفدار را جلب کردند، بنابراین کارگردان بیلی وایلدر این سکانس را در مجموعه ای در فاکس قرن بیستم بازسازی کرد. [ ۵] این صحنه با رویدادی مشابه در فیلم کوتاه ۱۹۰۱، آنچه در خیابان بیست و سوم، شهر نیویورک اتفاق افتاد، مقایسه شد. [ ۶] [ ۷] تصویر گرفتته شده در این سکانس یکی از تصاویر نمادین کل قرن بیستم نامیده شد. [ ۸]
پس از مرگ مونرو در سال ۱۹۶۲، تراویلا لباس را با بسیاری از لباس هایی که برای او ساخته بود بایگانی کرد تا جایی که شایعه شد مجموعه او گم شده است. [ ۹] پس از مرگ او در سال ۱۹۹۰، لباس ها توسط همکارش بیل ساریس به نمایش گذاشته شد. [ ۱۰] این فیلم به مجموعه خصوصی یادگاری های هالیوود متعلق به دبی رینولدز در موزه فیلم سینمایی هالیوود پیوست. [ ۱۱] [ ۱۲] در سال ۲۰۱۱، کل مجموعه در یک حراجی که از ۱۸ ژوئن آغاز شد، به فروش گذاشته شد. [ ۱۳] [ ۱۴] پیش بینی می شد این مجموعه بین ۱ تا ۲ میلیون دلار فروخته شود، [ ۱۵] اما ۵٫۶ میلیون دلار با پورسانت ۱ میلیون دلاری به فروش رسید. [ ۱۶] [ ۱۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفطراح صحنه و لباس ویلیام تراویلا، معروف به تراویلا، برای کارش در ماجراهای دن خوان در سال ۱۹۴۸ برنده جایزه اسکار شد. در سال ۱۹۵۲، در فاکس قرن بیستم، او همکاری با مونرو را برای فیلم زحمت در زدن به خودت نده را آغاز کرد. این طراح لباس های او را برای هشت فیلم طراحی کرد. [ ۲] در سال ۱۹۵۴، زمانی که همسرش دونا دریک در تعطیلات بود، لباس سفید مونرو را طراحی کرد. طبق کتاب Hollywood Costume: Glamour! Glitter! Romance! نوشته دیل مک کوناتی و دایانا وریلند، او در عوض آن را از فروشگاه خرید. [ ۳]
این لباس کوکتیل در سکانس «خارش هفت ساله» نمایش داده می شود که در آن مونرو و بازیگر نقش اول تام ایول از تئاتر خیابان ۵۲ ترانس لوکس در خیابان لکسینگتون خارج می شوند، [ ۴] که به تازگی فیلم موجودی از باتلاق سیاه را تماشا کرده بودند. وقتی صدای مترو را می شنوند که از زیر درپوش پیاده رو می گذرد، او روی آن قدم می گذارد و می پرسد "وای، نسیم مترو را حس می کنی؟" همان طور که باد لباس را بالا می برد و پاهای او را آشکار می کند.
این صحنه قرار بود ساعت ۱:۰۰ در خیابان خارج از ترانس لوکس در ۱۵ سپتامبر ۱۹۵۴ فیلمبرداری شود. مونرو و دوربین های فیلم کنجکاوی صدها طرفدار را جلب کردند، بنابراین کارگردان بیلی وایلدر این سکانس را در مجموعه ای در فاکس قرن بیستم بازسازی کرد. [ ۵] این صحنه با رویدادی مشابه در فیلم کوتاه ۱۹۰۱، آنچه در خیابان بیست و سوم، شهر نیویورک اتفاق افتاد، مقایسه شد. [ ۶] [ ۷] تصویر گرفتته شده در این سکانس یکی از تصاویر نمادین کل قرن بیستم نامیده شد. [ ۸]
پس از مرگ مونرو در سال ۱۹۶۲، تراویلا لباس را با بسیاری از لباس هایی که برای او ساخته بود بایگانی کرد تا جایی که شایعه شد مجموعه او گم شده است. [ ۹] پس از مرگ او در سال ۱۹۹۰، لباس ها توسط همکارش بیل ساریس به نمایش گذاشته شد. [ ۱۰] این فیلم به مجموعه خصوصی یادگاری های هالیوود متعلق به دبی رینولدز در موزه فیلم سینمایی هالیوود پیوست. [ ۱۱] [ ۱۲] در سال ۲۰۱۱، کل مجموعه در یک حراجی که از ۱۸ ژوئن آغاز شد، به فروش گذاشته شد. [ ۱۳] [ ۱۴] پیش بینی می شد این مجموعه بین ۱ تا ۲ میلیون دلار فروخته شود، [ ۱۵] اما ۵٫۶ میلیون دلار با پورسانت ۱ میلیون دلاری به فروش رسید. [ ۱۶] [ ۱۷]
wiki: لباس سفید مریلین مونرو