لایه نشانی الکتروفورتیک

رسوب دهی الکتروفورتیک ( EPD ) ، اصطلاحی برای طیف گسترده ای از فرایندهای صنعتی است که شامل الکتروپوشش، پوشش دهی الکتریکی کاتدی، پوشش دهی الکتریکی آندی و پوشش الکتروفورتیک، و یا نقاشی الکتروفورتیک می شود. ویژگی بارز این فرایند این است که ذرات کلوئیدی معلق در یک محیط مایع تحت تأثیر یک میدان الکتریکی ( الکتروفورز ) مهاجرت می کنند و روی یک الکترود قرار می گیرند . تمام ذرات کلوئیدی که می توانند برای تشکیل سوسپانسیون های پایدار مورد استفاده قرار گیرند و یک بار را تحمل کنند می توانند در رسوب دهی الکتروفورتیک نیز استفاده شوند. این شامل موادی مانند پلیمرها ، رنگدانه ها ، رنگها ، سرامیکها و فلزات است .
این فرایند برای اعمال کردن مواد بر روی هر سطح رسانای الکتریکی مفید است. موادی که رسوب داده می شوند عامل اصلی تعیین کننده در شرایط واقعی فرایند و تجهیزات مورد استفاده هستند.
با توجه به استفاده گسترده از فرایندهای نقاشی الکتروفورتیک در بسیاری از صنایع ، EPD آبی رایج ترین فرایند EPD تجاری است. با این حال ، برنامه های کاربردی رسوب الکتروفورتیک غیر آبی نیز شناخته شده است. در حال حاضر برنامه های کاربردی EPD غیر آبی برای استفاده در ساخت قطعات الکترونیکی و تولید روکش های سرامیکی مورد کاوش قرار گرفته است. فرایندهای غیرآبی این مزیت را دارند که از الکترولیز آب و تکامل اکسیژن که همراه با الکترولیز است جلوگیری کنند.
این فرایند به صورت صنعتی برای اعمال پوشش ها روی محصولات ساخته شده از فلز استفاده می شود. از این روکش برای پوشاندن بدنه و قطعات خودرو ، تراکتور و تجهیزات سنگین ، دنده سوئیچ برقی ، تجهیزات ، اسباب فلزی ، ظروف نوشیدنی ، بست ها ، و بسیاری محصولات صنعتی دیگر استفاده شده است.
فرایندهای EPD اغلب برای ساخت دی اکسید تیتانیوم ( TiO 2 ) مصرف فوتوکاتالیست برای کاربردهای تصفیه آب، با استفاده از مواد اولیه پودری است که با استفاده از روش EPD بر روی مواد مختلف ثبیت می شود . فیلم های ضخیم به این روش تولید می شوند که سنتز ارزانتر و سریع تری نسبت به فیلمهای نازک با سل - ژل دارند ، و همچنین سطح ویژه فتوکاتالیستی بالاتری فراهم می کنند.
در ساخت پیلهای سوختی اکسید جامد فناوری EPD به طور گسترده ای برای ساخت آندهای ZrO 2 متخلخل از مواد اولیه پودری بر روی بسترهای رسانا استفاده شده است. [ ۱]