لایه اینترنت گروهی از روش های شبکه شبکه ها در مجموعه پروتکل اینترنت که معمولاً با عنوان TCP/IP شناخته می شود، می باشد. این لایه مجموعه ای از متدها، پروتکل ها و مشخصاتی است که برای انتقال دیتاگرام ها ( بسته ها ) از میزبان مبدأ تا میزبان مقصد به کار می رود. این عمل با استفاده از آدرس آی پی که توسط پروتکل اینترنت برای همین منظور تعریف شده است، انجام می شود. لایه اینترنت نام خود را از عملیات شکل دهی اینترنت ( با حرف آغازین کوچک ) یا تسهیل بخشیدن در امر شبکه بندی شبکه ها یا internetworking که به معنای مرتبط کردن چندین شبکه با استفاده از دروازه ها می باشد، گرفته است.
پروتکل های لایه اینترنت از بسته های مبتنی بر IP استفاده می کنند. لایه اینترنت شامل پروتکل هایی نیست که ارتباط بین نودهای شبکه محلی را تعریف می کنند. این گونه پروتکل ها در لایه پیوند تعریف و گنجانده شده اند.
لایه اینترنت تا حد زیادی شبیه به سیستم پستی است. اگر چند نامه را به مقصد کشوری دیگر در صندوق پست بیاندازید، با کمی شانس همه آن ها به دست گیرنده خواهند رسید. البته احتمال دارد که هر یک از این نامه ها از مسیر متفاوتی به مقصد رسیده باشند، که این موضوع از دید کاربران پنهان است ( و علاقه ای هم به دانستن آن ندارند. )
فرمت بسته های پیام و پروتکل آن ها در لایه اینترنت تعریف می شود، که IP یا پروتکل اینترنت نام دارد. وظیفه لایه اینترنت این است که بسته های IP را به مقصد برساند. مسیریابی بسته ها ( و جلوگیری از ازدحام در مسیرهای شلوغ ) بر عهده این لایه است، که از این نظر می توان آن را معادل لایه شبکه در مدل OSI دانست. [ ۱]
لایه اینترنت دارای سه عمل اساسی است: برای بسته های خروجی، این لایه میزبان ( دروازه ) بعدی را انتخاب کرده و بسته اطلاعاتی را از طریق ارائه دادن به پیاده سازی مناسب لایه پیوند به این میزبان منتقل می کند. برای بسته های ورودی، این لایه بسته های اطلاعاتی را دریافت کرده و بار مفید بسته را به پروتکل مناسب در لایه انتقال منتقل می کند. علاوه بر آن این لایه وظیفه شناسایی خطا ( error detection ) را نیز بر عهده دارد.
در پروتکل اینترنت نسخه 4 ( IPv4 ) ، هنگام عملیات ارسال و دریافت، IP توانایی تکه تکه سازی ( fragmentation ) و پیوند تکه های ( defragmentation ) بسته های اطلاعاتی به صورت خودکار با مثلاً بر مبنای حداکثر واحد انتقال ( MTU ) را دارد. با این وجود، این قابلیت در پروتکل اینترنت نسخه 6 ( IPv6 ) حذف گردیده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپروتکل های لایه اینترنت از بسته های مبتنی بر IP استفاده می کنند. لایه اینترنت شامل پروتکل هایی نیست که ارتباط بین نودهای شبکه محلی را تعریف می کنند. این گونه پروتکل ها در لایه پیوند تعریف و گنجانده شده اند.
لایه اینترنت تا حد زیادی شبیه به سیستم پستی است. اگر چند نامه را به مقصد کشوری دیگر در صندوق پست بیاندازید، با کمی شانس همه آن ها به دست گیرنده خواهند رسید. البته احتمال دارد که هر یک از این نامه ها از مسیر متفاوتی به مقصد رسیده باشند، که این موضوع از دید کاربران پنهان است ( و علاقه ای هم به دانستن آن ندارند. )
فرمت بسته های پیام و پروتکل آن ها در لایه اینترنت تعریف می شود، که IP یا پروتکل اینترنت نام دارد. وظیفه لایه اینترنت این است که بسته های IP را به مقصد برساند. مسیریابی بسته ها ( و جلوگیری از ازدحام در مسیرهای شلوغ ) بر عهده این لایه است، که از این نظر می توان آن را معادل لایه شبکه در مدل OSI دانست. [ ۱]
لایه اینترنت دارای سه عمل اساسی است: برای بسته های خروجی، این لایه میزبان ( دروازه ) بعدی را انتخاب کرده و بسته اطلاعاتی را از طریق ارائه دادن به پیاده سازی مناسب لایه پیوند به این میزبان منتقل می کند. برای بسته های ورودی، این لایه بسته های اطلاعاتی را دریافت کرده و بار مفید بسته را به پروتکل مناسب در لایه انتقال منتقل می کند. علاوه بر آن این لایه وظیفه شناسایی خطا ( error detection ) را نیز بر عهده دارد.
در پروتکل اینترنت نسخه 4 ( IPv4 ) ، هنگام عملیات ارسال و دریافت، IP توانایی تکه تکه سازی ( fragmentation ) و پیوند تکه های ( defragmentation ) بسته های اطلاعاتی به صورت خودکار با مثلاً بر مبنای حداکثر واحد انتقال ( MTU ) را دارد. با این وجود، این قابلیت در پروتکل اینترنت نسخه 6 ( IPv6 ) حذف گردیده است.
wiki: لایه اینترنت