لامیا

شهر لامیا در استان یونان مرکزی در کشور یونان واقع شده است و دارای جمعیت ۴۷٬۶۴۹ [ ۲] نفر می باشد.

لامیا (افسانه). لامیا ( به یونانی: Λάμια ) در افسانه های یونان باستان نام شهبانویی است از لیبی که تبدیل به الهه ای کودک خوار گشت. آریستوفان ریشه این نام را در کلمه یونانی ( λαιμός; laimos ) به معنی «مری» می داند که به عادت او در بلعیدن کودکان اشاره دارد. [ ۱] لامیا عفریته ای بود که بالاتنه اش زن و پایین تنه اش مار بود.
طبق یک روایت از این افسانه، لامیا یکی از عاشقان زئوس بود. الهه هرا، همسر زئوس، از سر خشم و حسادت کاری کرد که لامیا دیوانه شود و تمام فرزندان خود را بخورد. وقتی لامیا به خود آمد و دریافت که چه کرده است، به قدری عصبانی شد که به یک هیولای نامیرا بدل گردید و به خاطر حسادت به مادران دیگر شروع به مکیدن خون نوزادان کرد.
لامیا همانند زنان بسیاری در اساطیر یونان، تنها به دلیل زیبایی ظاهریش مورد غضب دست تقدیر بوده و به هیچ طریقی نتوانست از چشمان زئوس دور بماند و همهٔ ما می دانیم که زئوس با زنان زیبا چه می کند … و چه کسی بعد از آن سرزنش می شود.
داستان می گوید که لامیا زمانی ملکهٔ لیبیا ( Libya ) بود که معشوقهٔ محبوب زئوس خدا شد ( با زور یا انتخاب خود، هیچوقت به ما گفته نشده است ) . طبیعتاً، هِرا همسر زئوس متوجه این عشق بازی شد — او شمی قوی برای اینجور چیزها داشت — و به جای مجازات کردن شوهرش، خشمش را بر سر لامیا خالی کرد. این کار برای هِرا نامعمول نیست؛ اگرچه مفهوم سرزنش زن به خاطر خیانت مرد موضوعی است که در طول تاریخ و اساطیر باستان، زیاد اجرا می شود.
هِرا برای مجازات لامیا او را به هیولایی تبدیل کرد و فرزندان لامیا را در مقابل چشمان او و در حالی که برای متوقف ساختن خشم الهه ناتوان بود، کشت. چندین حکایت متفاوت دربارهٔ اتفاقی که در اینجا افتاده، وجود دارد که بسته به منبع شان اینگونه اند:
مثل اینکه کشتن فرزندانش برای هِرا کافی نبود و او بعد از آن توانایی لامیا برای پلک زدن یا بستن چشمانش را از وی گرفت تا او تا ابد گرفتار منظرهٔ فرزندان مرده اش شود. هِرا واقعاً فرزندان لامیا را نکشت — تنها آن ها را دزدید — و باعث شد لامیا از اندوه دیوانه شود و چشمان خودش را بدرد. هِرا به جای اینکه خودش فرزندان لامیا را بکشد، او را مجبور به کشتن و بلعیدن فرزندان خودش کرد. چه از دیوانگی ناشی از اندوه برای مرگ فرزندانش باشد و چه به عنوان بخشی از مجازات هِرا یا به عنوان هدیه ای از سوی زئوس به منظور ستاندن انتقام از دنیا به خاطر آنچه که به سر او آمده بود، لامیا به هیولایی مارمانند تبدیل شد که کودکان آدم های دیگر را شکار کرده و می بلعید. لامیا پیش از آنکه به یک هیولای وحشتناک تغییر شکل دهد — که بر طبق بعضی از نسخه های اسطوره، می تواند چشمانش را با ارادهٔ خویش درآورد و دوباره آن ها را سر جایشان بگذارد — زن جوان زیبایی بود. آنقدر زیبا که توجه خدایی به نام زئوس را به خود جلب کرد.

لامیا (Lamia)
در اساطیر یونان، ملکۀ لایستروگون ها در لیبی. زئوس عاشقش بود و هِرا، همسر حسودش، فرزندان لامیا را از او ربود. لامیا نیز به تلافی این عمل، هر طفلی را که به چنگ می آورد می کشت. در افسانه های دوره های بعد یونان، لامیا به هیولایی آدم خوار با سر و سینۀ زن و تن مار تبدیل شد. در اساطیر روم، لامیایی ها خون آشام هایی بودند به هیئت زنانی زیبا که مردان جوان را با وسوسه به آغوش کشیده خون آنان را می مکیدند.